6 سال نامگذاری پی در پی اقتصادی

نکته جالب این است که از سال 1378 که مقام معظم رهبری در پیام‌های نوروزی خود، نامگذاری سال‌ها را به اقتضای شرایط هر سال، تعیین می‌کنند، حدود نیمی از سال‌ها، دارای اسامی اقتصادی شده‌اند. نخستین‌بار در سال 1380 بود که ایشان نام «اقتدار ملی و اشتغال‌آفرینی» را برای این سال برگزیدند و سپس از هفت سال بعد از آن بود که هرساله تا به امروز مردم و مسئولان را متوجه و متمرکز بر اولویت اقتصاد ملی کردند.

این توجه و تاکید ویژه رهبری نشان می‌دهد ایشان از سال‌ها قبل، بخوبی شرایط فعلی را پیش‌بینی کرده و تاکید ویژه‌ای بر مسائل اقتصادی داشته‌اند.

مروری بر اسامی سال‌های اقتصادی گذشته به همراه فرازی از پیام نوروزی همان سال مقام معظم رهبری خالی‌از لطف نیست:

1380 سال اقتدار ملی و اشتغال‌آفرینی

سال را باید از آغاز تا پایان، سال تلاش برای ایجاد اشتغال مفید و مولد قرار دهیم. در مطالعات عمیق و بررسی‌های همه‌جانبه اقتصادی، به این نتیجه می‌رسیم که نقطه عزیمت و شروع، عبارت است از تلاش برای اشتغال. برای جامعه ما شایسته نیست که جمع بزرگی از مردم ـ جوانان ـ از اشتغال مفید و مولد محروم باشند.

1387 سال نوآوری و شکوفایی

فعالیت‌هایی که در سال‌های گذشته انجام گرفته است، کارهایی که دولت کرده است، سرمایه‌گذاری‌های بزرگی که مسئولان گوناگون و آحاد مردم در بخش‌های مختلف ـ‌چه سرمایه‌گذاری مادی، چه سرمایه‌گذاری معنوی ـ انجام داده‌اند، اینها به شکوفایی برسد و مردم نتایج آن را در زندگی خود حس کنند.

1388 سال حرکت به سمت اصلاح الگوی مصرف

ما بایستی الگوی مصرف را اصلاح کنیم. ما بایستی به سمت اصلاح الگوی مصرف حرکت کنیم. مسئولین کشور در درجه‌ اول ـ چه قوه‌ مقننه، چه قوه‌ مجریه و چه سایر مسئولین کشور؛ قوه قضاییه و غیر آنها ـ و اشخاص و شخصیت‌ها در رتبه‌های مختلف اجتماعی و آحاد مردم ما از فقیر و غنی، بایستی به این اصل توجه کنند که باید الگوی مصرف را اصلاح کنند.

1389 سال همت مضاعف، کار مضاعف

برای این‌ که بتوانیم بر طبق اقتضائات کشور و ظرفیت‌های کشور حرکت کنیم، احتیاج داریم به این‌ که همت خودمان را چندبرابر کنیم؛ کار را متراکم‌تر و پرتلاش‌تر کنیم. من امسال را به‌عنوان سال «همت مضاعف و کار مضاعف» نامگذاری می‌کنم.

1390 سال جهاد اقتصادی

همین تحریم‌هایی که دشمنان ملت ایران زمینه‌سازی کردند یا آن را بر علیه ملت ایران اعمال کردند، به قصد این بود که یک ضربه‌ای بر پیشرفت کشور ما وارد کنند و آن را از این حرکت شتابنده باز بدارند. البته خواسته آنها برآورده نشد و نتوانستند از تحریم‌ها آن نتیجه‌ای را که انتظار داشتند، بگیرند و تدابیر مسئولان و همراهی ملت بر ترفند دشمنان فائق آمد؛ اما دنبال می‌کنند. لذا این سال‌جاری را که از این لحظه آغاز می‌شود، ما بایستی متوجه کنیم به اساسی‌ترین مسائل کشور و محور همه‌ اینها به نظر من مسائل اقتصادی است.

1391 سال تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه‌ ایرانی

اگر ما توانستیم تولید داخلی را رونق ببخشیم، مساله‌ تورم حل خواهد شد؛ مساله‌ اشتغال حل خواهد شد؛ اقتصاد داخلی به معنای حقیقی کلمه استحکام پیدا خواهد کرد. اینجاست که دشمن با مشاهده‌ این وضعیت، مایوس و ناامید خواهد شد. وقتی دشمن مایوس شد، تلاش دشمن، توطئه دشمن، کید دشمن هم تمام خواهد شد. بنابراین همه‌ مسئولین کشور، همه‌ دست‌اندرکاران عرصه‌ اقتصادی و همه‌ مردم عزیزمان را دعوت می‌کنم به این که امسال را سال رونق تولید داخلی قرار بدهند.

1392 سال حماسه‌ سیاسی و حماسه‌ اقتصادی

در عرصه اقتصاد، تمرکز باید بر همان ترویج تولید ملی باشد که با توجه به تصویب سیاست‌های تولید ملی در نیمه دوم سال گذشته، مجلس و دولت می‌توانند برنامه‌ریزی و حرکت خوبی را آغاز کنند.

سال‌های اقتصادی قبل از 1378

پیش از آن که مقام معظم رهبری از سال 1378 به‌طور رسمی در پیام‌های نوروزی خود به نامگذاری سال‌ها مبادرت ورزند در پیام‌های نوروزی سال‌های قبل از آن نیز بر نکته و نام خاصی تاکید می‌ورزیدند به‌گونه‌ای که در 9 پیام نوروزی پیشین ایشان نیز چهار بار بر موضوعات اقتصادی تاکید شده بود که در ذیل فرازهایی از آنها مرور می‌شود:

سال 1372 / تاکید بر عدالت

هدف اصلی در کشور ما و در نظام جمهوری اسلامی، عبارت از تامین عدالت است و رونق اقتصادی و تلاش سازندگی، مقدمه آن است. ما نمی‌خواهیم سازندگی کنیم که نتیجه این سازندگی یا نتیجه رونق اقتصادی، این باشد که عده‌ای از تمکن بیشتری برخوردار شوند و عده‌ای فقیرتر شوند. این به‌هیچ‌وجه مورد رضای الهی و رضای اسلام و مورد قبول ما نیست.

سال 1373/ تاکید بر وجدان کاری، انضباط اجتماعی و انضباط اقتصادی

«وجدان کار» یعنی این ‌که اگر کاری را به‌عهده گرفتیم و انجام آن را تعهد کردیم ـ چه این کار، برای شخص خودمان یا خانواده خودمان؛ جهت نان درآوردن باشد و چه کاری اجتماعی و مردمی و مربوط به دیگران باشد، آن را خوب و کامل و دقیق و تمام انجام دهیم. به تعبیر معروف، برای آن کار، «سنگ تمام بگذاریم». اگر ملتی دارای «وجدان کار» باشد، محصول کار او خوب خواهد شد و وقتی محصول کار نیکو شد، وضع اجتماعی به‌طور قطع بهبود پیدا خواهد کرد.

سال 1374 / تاکید بر پرهیز از اسراف و رعایت انضباط اقتصادی و مالی

انضباط اقتصادی و مالی یعنی مقابله با ریخت و پاش، زیاده‌روی و اسراف. ریخت و پاش مالی و زیاده‌روی در خرج کردن و زیاده‌روی در مصرف، به‌هیچ‌وجه صفت خوبی نیست. نه اسمش جود و سخاست و نه کرم و بزرگ‌منشی است. فقط اسمش «بی‌‌انضباطی اقتصادی و مالی» است.

سال 1375 / تاکید بر ضرورت پرهیز از اسراف و حفظ ثروت و منابع عمومی کشور

من همه را به رعایت منابع مالی کشور توصیه می‌کنم... اسراف در ثروت عمومی و موجودی‌های این کشور و منابع طبیعی و نیز در آنچه که با زحمت زیاد به‌دست می‌آید و اسراف در نان و آب و انرژی و نیروی انسانی، همه اینها بد است. اسراف، نقطه مقابل آن توصیه‌ای است که ما در سال گذشته و سال‌های قبل از آن عرض کردیم که عبارت از «انضباط» است. اگر بخواهیم با اسراف مبارزه کنیم، باید برای این کار برنامه‌ریزی انجام گیرد و آن را مسئولان دولتی انجام دهند. بنابراین، توصیه اول من، مبارزه با اسراف و زیاده‌روی و نابود کردن اموال عمومی و اموال شخصی است؛ چون اموال شخصی هم به نحوی به اموال عمومی برمی‌گردد.

سال 1376 / تاکید بر پرهیز از اسراف

من توقعم از هر دو است؛ هم از مردم و هم از مسئولان. من می‌خواهم به مردم عزیزمان عرض کنم که امسال همه سعی کنند اسراف را کنار بگذارند. متأسفانه در زندگی‌های ما اسراف وجود دارد. اسراف یعنی تضییع نعمت الهی؛ یعنی نشناختن قدر نعمت الهی. البته بیشتر، مخاطب ما در این سخن، افراد متمکنند. افرادی که تهیدست یا متوسطند، به نظر می‌رسد که کمتر اسراف می‌کنند. کنار گذاشتن اسراف در چیزهایی که به نظر کوچک می‌آید؛ مثل اسراف در مصرف بی‌رویه آب، ضروری است.

سال 1377/ تاکید بر صرفه‌جویی و پرهیز از اسراف، قناعت و پایداری بر مواضع اسلامی و انقلابی

امسال توصیه مهم من عبارت است از صرفه‌جویی. دولت هم باید صرفه‌جویی کند؛ ملت هم باید صرفه‌جویی کند. دولت، علاوه بر صرفه‌جویی بایستی راه‌های صرفه‌جویی را هم به مردم تعلیم دهد. تا وقت نگذشته است ـ تا ماه‌های اول سال، سپری نشده است ـ بایستی فهرستی از انواع صرفه‌جویی‌هایی را که مردم می‌توانند بکنند ـ در آب، نان، بنزین و در مصارف گوناگون و همه چیزهایی که برای صرف آنها مجبوریم از سرمایه‌های کشور و نفت مصرف کنیم ـ و راه‌های صرفه‌جویی در آنها را به مردم تعلیم و نشان دهند؛ مردم هم جدا سعی کنند که صرفه‌جویی نمایند.