کم فروشی نمی‌کنم

حامد فردی است که به خاطر بلند‌پروازی‌هایش دچار یک اشتباه می‌شود و همین اشتباه تمام خانواده را به دردسر می‌اندازد.

به همین بهانه با حمید ابراهیمی درباره سریال یک تیکه زمین صحبت کردیم.

شما جزو تئاتری‌هایی هستید که به تلویزیون آمدید و تئاتر را هم رها نکردید. این هنر چه ویژگی‌ای دارد که باعث شده دغدغه‌ همیشه‌تان باشد؟

این مساله مثل این می‌ماند که من به خاطر مستقل شدنم به پدر و مادرم سر نزنم. مسلما این کار اشتباه است. تئاتر همیشه برای من مهم بوده و به آن علاقه‌مند هستم و نمی‌توانم آن را رها کنم. از زمانی که به کانون رفتم در تئاتر مشغول بودم، حتی در دوران تحصیلم در دبیرستان هم تئاتر بازی می‌کردم. تئاتر خانه اول من است. به همین دلیل به این حرفه علاقه خاصی دارم.

معمولا بازیگران تئاتر بعد از این‌که در کار تصویر موفق می‌شوند، شهرت وسوسه‌شان می‌کند، شما با این قضیه چگونه کنار آمدید؟

اقتصاد بزرگ‌ترین مساله‌ای است که در تئاتر مطرح می‌شود. مگر در طول سال چند تئاتر خوب روی صحنه می‌رود؟ برخی سطح توقع‌شان بالاست اما من سطح توقعم پایین است. همیشه در زندگی تلاش کرده‌ام با حداقل‌ها بسازم.

شما در سریال یه تیکه زمین نقش حامد را بازی می‌کنید. قبلا هم در سریال مثل هیچ‌کس تجربه بازی در فیلمنامه‌ محلوجیان را داشتید. آیا همین آشنایی باعث شد تا بازی در این سریال را بپذیرید؟

نه، عوامل بسیاری در انتخابم موثر است. من در تئاتر با خیلی از دوستانم صمیمی هستم اما تا زمانی که متن را به من ندهند، کاری را قبول نمی‌کنم. وقتی فیلمنامه یه‌تیکه‌زمین را خواندم، هنگام بازنویسی با خسرو نقیبی صحبت کردم. نظراتم را به او دادم که برخی از آنها اعمال شد و بعضی‌ها نه.

یکی از دلایلم برای پذیرش بازی در سریال یه تیکه زمین، چند بعدی بودن شخصیت حامد است. سعی کردم این نقش را خوب بازی کنم. من مخالف برخی نظرات هستم که می‌گویند حامد نقش منفی قصه است. او اصلا منفی نیست، بلکه در مقطعی از زندگی‌اش مثل بقیه آدم‌ها راه را به اشتباه می‌رود.

ولی نقش حامد در یه تیکه زمین به نقش محمدباقر سریال مثل هیچکس خیلی شباهت دارد. فکر نمی‌کردید می‌خواهید یک نقش تکراری را بازی کنید. در مثل هیچکس هم نقش پسر دوم خانواده را به عهده داشتید که گول حرف‌های یک نفر را می‌خورد و به اختلاف در خانواده منجر می‌شود؟

من تلاش کردم بازی‌ام نسبت به سریال مثل هیچکس رنگ و لعاب دیگری داشته باشد. اصلا به لحاظ بازی قابل مقایسه نیست. مثل این می‌ماند که ما دو همسایه داریم که دو تا پسر دارند که حرفه‌شان مکانیکی است و هر دو سر به هوا هستند. مسلما با این خصوصیت کلی هر کدام در جزئیات با یکدیگر تفاوت دارند. حال این مساله هم در سریال‌ها اتفاق می‌افتد.

یعنی برایتان اهمیت ندارد نقشی را بازی کنید که ویژگی‌های دیگری داشته تا برایتان جذابیت داشته باشد؟

مگر ما چند تا فیلمنامه متفاوت در تلویزیون داریم که بتوانیم از میان آنها نقش‌های مختلف را بازی کنیم. نمونه شخصیت حامد بارها در سریال‌های تلویزیونی به تصویر کشیده شده است. از سریال خط قرمز قاسم جعفری بگیرید تا به الان.

متاسفانه ضعف‌های زیادی در فیلمنامه داریم و ما مجبور هستیم از میان بد و بدتر یکی را به ناچار انتخاب کنیم. به همین دلیل از میان ده پیشنهادی که می‌شود، تلاش می‌کنیم یکی را که بهتر از بقیه است، گزینش کنیم.

در مجموع قبول ندارم شخصیت‌های حامد و محمدباقر مثل هم هستند. هر کدام از آنها انگیزه‌هایشان فرق می‌کرد. محمدباقر فکر می‌کرد برادرش حق‌اش را خورده و تلاش می‌کرد حق‌اش را بگیرد اما انگیزه حامد فرق می‌کند.

همیشه سعی می‌کنم نقشی را که به من سپرده می‌شود بخوبی بازی کنم، تعهد اخلاقی نسبت به نقش دارم و هرگز کم‌فروشی نمی‌کنم. در واقع به‌گونه‌ای بازی می‌کنم که ما به ازای آن در جامعه وجود داشته باشد.

آیا کرمپور به عنوان کارگردان در سریال یک تیکه زمین این شرایط را برایتان فراهم کرد تا بتوانید براحتی نقش را ایفا کنید و هر جا که لازم باشد در هنگام بازی بداهه داشته باشید؟

روز اول و دوم کمی نگران بودم، چون من و او هر کدام خصوصیات اخلاقی و کاری خود را داریم و از سوی دیگر تا به حال هم با او کار نکرده بودم؛ اما از روز سوم دیدم که او دستم را باز گذاشت و برای اجرای نقش حامد هیچ مشکلی نداشتم، حتی تشویقم هم می‌کرد. معتقدم او کارگردان بادانش و باسوادی است و من از کار کردن با او لذت بردم.

در حال حاضر مشغول چه کاری هستید؟

بازی‌ام در سری دوم هوش سیاه تمام شده است. در 11 قسمت این سریال نقش داریوش را بازی کردم که در زندان است. مخاطبان می‌توانند یک نقش متفاوت از من در این سریال ببینند. در یکی از اپیزودهای پیدا و پنهان آرش معیریان هم بازی کردم.

فاطمه عودباشی‌ -‌ گروه رادیو و تلویزیون