درود بر «حاج علی»

شاید «علی اکرمی»، ملقب به «حاج علی»، یک ورزشکار محبوب یا هنرپیشه‌ای شناخته شده نباشد تا طبق عادت همیشگی‌مان به او لقب یک سوپراستار را بدهیم، اما برای همسر نابینایش، حاج علی، خلاصه همه خوبی‌ها و ایثار است.

براساس گفته‌های خبرنگار مهر، همه او را در محله نبادان در شهر ابرکوه یزد می‌شناسند و دوستش دارند. مردی خوشحال، کوتاه قد و پنجاه و شش ساله که بدون هیچ توقعی از دوست و آشنا، مغازه‌ای کوچک برای تعمیر وسایل خانگی دارد، به دوست و آشنا سر می‌زند، در کارهای عام‌المنفعه منطقه زندگی‌اش مشارکت دارد و از پدر نود و پنج ساله‌اش هم حمایت می‌کند.

باز هم تکرار می‌کنیم که قرار نبوده و نیست که «حاج‌علی» را اسطوره کنیم یا از او بت بسازیم، اما شاید شما هم موافق باشید مردی که با چنین شرایط جسمی، دست از تلاش نکشیده، برای ادامه زندگی جنگیده و با نگاه‌های سنگین دیگران کنار آمده است، این شایستگی را دارد که روحیه عالی او را ستایش کنیم و از این نوع نگاه امیدوارانه او به زندگی، کپی‌برداری کنیم.

اگر به مراکز مشاوره‌های درمانی در شهرهای بزرگ سری بزنید، احتمالا با انبوه آدم‌های قدبلندی روبه‌رو خواهید شد که خیلی بیشتر از حاج علی، پول، تحصیلات و رفاه دارند، اما به‌اندازه این «مرد» خوشحال و خوشبخت نیستند.

گاهی راز خوشبختی در سادگی است، در لذت بردن بی‌چون و چرا از داشته‌های موجود است، رازی که انگار حاج‌علی دانشگاه نرفته، آن را خوب فهمیده است.

امین جلالوند / گروه جامعه