دست از سر تورس بردارید

مساله گل زدن یا نزدن فرناندو تورس برای چلسی یک‌بار دیگر به نکته‌ای مهم در روند محاسبات این باشگاه متمول لندنی و واکنش‌ها و حرف‌های مسئولان فنی آبی‌ها تبدیل شده است.

کد خبر: ۵۰۷۵۸۸

22 ماه بعد از پیوستن این اسپانیایی 28 ساله به جمع آنان وی هنوز هم به همان مهاجم ایده‌آلی تبدیل نشده که جذب او راهی عمده و لازم برای افزایش قابلیت‌های تهاجمی چلسی جلوه می‌کرد.

با وجود صبر و مدارای فراوان مربیان این تیم، او همچنان نشانی از مهاجمی ندارد که با‌وجود مصدومیت‌های پرشمارش یک ماشین گلزنی طی سه فصل عضویتش در لیورپول بود و در تیم ملی اسپانیا هم هرگاه به بازی گرفته شده،‌ موثر نشان داده است و همین‌ها هم سبب رویکرد چلسی به وی شد.

روبرتو دی‌ماتئو که در سه ماه و نیم پایانی فصل گذشته به جای آندره ویاس‌بواش معزول و پرتغالی زمام امور را در «استمفورد بریج» در دست گرفت، چاره کار را رها‌کردن خود از بحث‌های تورس و سپردن همه چیز به قضا و قدر دیده است.

او برای رهایی بخشیدن مهاجم تیمش که به او «بچه» می‌گویند، از فشار بحث‌های تمام‌نشدنی مربوط به گل نزدن‌های مکررش در چلسی می‌گوید: «نمی‌دانم چرا باید در مورد تورس بیشتر از سایر نفرات‌مان صحبت کنیم؟ او هم یک بازیکن مثل سایر نفرات ماست و ما هیچ نگاه متفاوت و ویژه‌ای به او و شرایطش نداریم، ولی کلا معتقدیم در یک تیم نباید تمام وظایف و حجم گلزنی را از یک نفر طلب کرد و این کاری مختص همگان است. ما باید مهاجمان گلزن دیگری هم داشته باشیم و داریم و بنابراین توقعاتمان از تورس آنی نیست که دیگران از وی دارند و او را پیوسته در یک فشار روحی مفرط قرار می‌دهند. هر تیمی که برای گلزنی فقط روی یک نفر حساب کند، آینده‌ای نخواهد داشت و ما قطعا از این دست تیم‌ها نیستیم.»

اصرار بیش از حد

این ایتالیایی 42 ساله مجبور است با اتخاذ مواضعی از این دست از فشار و ضررهای استفاده از تورس توسط خود بکاهد وگرنه سرنوشتی به تیرگی اسلاف خود خواهد داشت که بابت اصرار بر بهره‌گیری از تورس در ترکیب مورد نظرشان بهای گزافی را پرداختند.

ماجرا از بدو انتقال 50‌ میلیون پوندی تورس از لیورپول به چلسی یعنی از ژانویه 2011 شروع شد و به تبع آن کارلو آنچلوتی ایتالیایی و سپس ویاس‌بواش و اینک دی‌ماتئو را شامل شده است. هر سه مربی در دادن جایی تقریبا ثابت به تورس در ترکیب‌های مورد نظرشان اهمالی نداشته و بر عکس بیش از حد بر این موضوع اصرار هم ورزیده‌اند، اما تورس با وجود بهبودی نسبی، در سه ماه پایانی فصل گذشته هرگز خدمتی را به چلسی ارزانی نداشته که توجیه‌کننده لطف‌ها و کمک‌های مورد بحث به وی باشد.

او که در ابتدای فصل جاری ادعا کرده بود سرانجام بر ترس‌ها و عدم کارایی‌هایش فایق آمده، بعد از گل نزدن در هیچ‌یک از پنج مسابقه نخست تیمش و سپس نمایش ضعیفش طی مسابقه اخیر چلسی با همشهری‌اش کویینزپارک رنجرز (QPR) رفتاری تند و ناامیدانه از خود بروز داد و به جای نشستن روی نیمکت ذخیره‌ها مستقیما از محل تونل ورزشگاه آنجا را ترک کرد و مشخص شد ‌ برخلاف ادعاهای او مشکلات فنی و به تبع آن تزلزل‌های روحی او در چلسی پایان نیافته است و قصه همچنان ادامه دارد.

اقدامی اضطراری که استمرار یافت

پس از بی‌اثر شدن تورس در مسابقه با QPR، مارک هیوز سرمربی این تیم لندنی که سابقه بازیگری در چلسی را هم دارد از رایان نیلسن مدافع تیمش برای مهار مهاجم اسپانیایی در دوئل‌های نفر به نفر تقدیر کرد، اما دی‌ماتئو که مثل آنچلوتی و ویاس‌بواش مدام مجبور است به سوالاتی درباره تورس و فلسفه به کارگیری وی پاسخ بدهد، می‌گوید در فوتبال که یک ورزش تیمی است، بحث دائمی درباره عملکرد یک نفر، غیرمنطقی و بی‌ثمر است.

دی ماتئو می‌گوید: «فوتبال ورزشی تیمی و کاری گروهی است و نمی‌توان و نباید فقط درباره دستاوردهای انفرادی و ارزش‌های مثبت یا منفی یک فرد در آن بحث کرد. اگر از من درباره نمایش‌های گروهی‌مان و آنچه چلسی انجام داده است بپرسید، حاضرم توضیح بدهم و بگویم راضی‌ام (چلسی چهار بازی از مسابقه نخست خود در فصل جاری لیگ برتر انگلیس را برد و صدرنشین شد)‌ اما حاضر نیستم مدام درباره تورس بحث‌های تکراری کنم. چاره کار، استفاده بیشتر از سایر مهاجمان‌ مثل استاریج، ماتا و هازارد و طلبیدن وظیفه گلزنی از همگان است و نه فقط یک نفر. مجبورم بازهم تذکر بدهم که ما تیمی تک‌مهاجمی نیستیم و سایرین هم هستند و بهتر است همه منتقدان ذاتی و همیشگی دست از سر تورس بردارند.»

تفاوت‌های وسیع

با این حال تفاوت‌های وسیع و آشکاری که در بیلان کار و حاصل نمایش تورس و رقبای او در خط حمله تیم وجود دارد، باعث می‌شود دیگران دست از سر تورس و به واقع دست از سر دی‌ماتئو و گزینش‌های او برندارند و معتقد باشند در‌بیشتر موارد حتی 20 دقیقه بازی هم برای او اضافی است.

در بازی با کویینز پارک رنجرز به محض این که استاریج به جای تورس به میدان آمد، آهنگ بازی پیراهن آبی‌ها عوض و کارایی تهاجمی آنها بوضوح بیشتر شد و کم مانده بود وی در همان دقایق اندک حضورش در میدان کار را به نفع چلسی یکسره کند و همه می‌پرسند چرا او زودتر به میدان گسیل نشده است.

سوال عمده‌تر این است که بعد از قریب به دو سال جواب‌ندادن تورس در چلسی، چه اصراری در به‌کارگیری دائم او در ترکیب ثابت تیم است؟

سوالی که توضیحی بر آن ارائه نمی‌شود و اگر دی‌ماتئو نیز راه اسلافش را در ارتباط با آن طی کند، شاید قربانی بعدی و جدید بر سر این مساله باشد.