کرچک ضدویروس

اما جالب است بدانید که این روغن گیاهی علاوه بر کاربردهای درمانی در ساخت لغزاننده‌های درجه یک، جوهر ماشین تایپ، چاپگر‌ها و رنگ‌کردن پارچه‌ها، شمع‌ها، موم‌ها، جلادهنده‌ها و کاربن‌ها نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

روغن کرچک در دستگاه گوارش جذب بسیار کمی دارد و بخش عمده آن در روده باقی می‌ماند و با اثر تحریکی روی عضلات لوله گوارش و جمع‌شدن آب در فضای داخلی روده باعث تشکیل مدفوع آبکی شده و اجابت‌مزاج را تسهیل می‌کند. از آنجا که روغن کرچک بوی نامطبوعی دارد، انواع خوش‌طعم و کپسول آن نیز در داروخانه‌ها موجود است.

برای روغن کرچک علاوه بر خاصیت مسهلی و ملینی، خواص بسیار زیاد دیگری ذکر شده است که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

ـ‌ روغن کرچک خاصیت ضدباکتریایی، ضدویروسی و ضدقارچ دارد و روی غده تیموس و بافت‌های لنفاوی تاثیر می‌گذارد و باعث کاهش تورم غدد لنفی می‌شود.

ـ ‌عده‌ای معتقدند این روغن به علت داشتن خاصیت ضدعفونی کنندگی‌اش می‌تواند در درمان زخم‌های پوستی و از بین‌بردن قارچ‌های دور ناخن انگشتان دست و پا مفید باشد.

ـ‌ اگر روغن کرچک را در فصل سرما پس از دوش گرفتن به پوست بدن بمالید، افزون بر جلوگیری از خشکی پوست از ایجاد لکه‌های سفید روی بدن جلوگیری می‌کند و اگر به موهای سرتان بمالید و بگذارید به مدت یک ساعت بماند، جلای خاصی به موهای خشک شما می‌دهد. ‌ بعضی می‌گویند اگر روزی دوبار هر بار 15 دقیقه روغن کرچک را به زگیل بمالید، بعد از مدتی زگیل‌ها از بین می‌رود.

ـ‌ مصرف موضعی روغن کرچک در درمان بیماری‌های رماتیسمی، آرتروز، نقرس و ناراحتی‌های مفصلی مفید است.

ـ افرادی که مژه‌ها و ابروهای خیلی نازک دارند، برای پرکردن آن می‌توانند قبل از خواب، روغن کرچک بمالند.

ـ از عوارض جانبی روغن کرچک اسهال و درد شکم است.

ـ‌ دانه‌های گیاه کرچک دارای 2.8 تا سه درصد مواد سمی ‌است که خوردن 2.5 تا 20 دانه آن ممکن است باعث مرگ انسان شود.

روغن کرچک در بیماری‌های التهابی حاد روده، انسداد روده، آپاندیست و دردهای شکمی با منشأ ناشناخته نباید مصرف شود. همچنین مصرف آن در دوران بارداری، شیردهی و در اطفال زیر 12 سال نیز توصیه نمی‌شود.

دکتر هادی منوری - دکترای داروسازی