در باره کندلوس

همه می‌دانیم که جاده چالوس زیباست و هر‌فصلش یک جور نیست و تفاوت را لحظه به لحظه با فصل‌ها حس می‌کنیم؛ زمستانش خشک اما زیباست.

برف روی کوه‌ها و جنگل منظره زیبایی را به‌وجود می‌آورد؛ البته همه اینها تا زمان بسته شدن جاده است. پاییزش که واقعا فصل رنگ‌هاست؛ نارنجی‌هایی که با سبزی درختان قاتی شده‌اند منظره‌ای در چشمتان به وجود می‌آورد که برای کل سال خاطره‌اش لبخند را به لبانتان می‌آورد.

بهارش که الان در آن به سر می‌بریم سبز است؛ گاهی گرم و گاهی بارانی و در سایه‌سار خنک درختان می‌توانی دل بسپاری به سفری بی‌خطر که نهایت خطرش رگبارهای بهاری است.

تابستانش هم که زیباست و برای رسیدن به دریا و تنی به آب زدن حتی گرمایش هم قابل تحمل می‌شود، ولی ما حالا می‌خواهیم در جاده چالوس با شما باشیم؛ در فصل بهار و با طبیعت دلپذیرش. پس با ما بیایید و در پیچ جاده ما را همراهی کنید که با شما این سفر لذت‌بخش‌تر خواهد شد.

صبح با خنکای هوای شش صبح راه می‌افتیم. در راه نانی هم می‌گیریم که صبحانه را در جاده بخوریم. جاده تهران به سمت کرج در این ساعت، خلوت و بی‌ترافیک است؛ البته این پاداش صبح زود بیدار شدنمان است، چون خیلی زودتر از تصورمان به جاده چالوس می‌رسیم و سفرمان شروع می‌شود. هوای اول صبح خنک است. بادی می‌آید و درختان بعضی قسمت‌ها برایمان سایه‌ساری بسیار گسترده را ایجاد کرده‌اند. باد که لابه‌لای درختان می‌وزد نور خورشید را از آن بین تکان می‌دهد و منظره زیبایی برایمان به وجود می‌آورد.

همراه با قطره‌های شبنم که تلالواش را در نور می‌بینیم که روی برگ‌ها چشمک می‌زند. روحمان هم جلایی می‌گیرد. بعد‌از پشت سرگذاشتن مناطق پل خواب و سیرا، گچسر و سیاه‌بیشه و میجلار نزدیکی‌های مرزن‌آباد صبحانه‌مان را می‌خوریم.

ساعت حدود 10 صبح شده است. در دوراهی دوآب، تابلوی بزرگ روستای کجور به چشمان می‌خورد. مسیری که دستیابی به دهکده مورد نظر ما از این راه میسر می‌شود. این تابلو مسافران و گردشگران عزیز را به دیدن روستای زیبای کجور و مناطق دیدنی آن دعوت می‌کند. بخصوص به دهکده زیبای کندلوس و موزه‌ای که در آن وجود دارد.

بله ما مسافر کندلوس هستیم. از اینجا به بعد سفر اصلی‌مان شروع می‌شود. به‌سمت روستا می‌پیچیم و از دشت‌های زیبای وسط راه لذت می‌بریم. آب و هوا کاملا بهاری است؛ البته گرما در این ساعت کم نیست، ولی آزاردهنده هم نمی‌باشد.

تابلوهایی که به چشم می‌خورند سه روستا را به ما نشان می‌دهند، روستای پول، کجور و البته دشت نظیر را هم می‌بینیم و بعد کندلوس.

در آخر هم که راه به رویان ختم می‌شود. از یکی از محلی‌ها می‌پرسم که رویان چطور و به اینجا چه ربطی دارد و او برایم می‌گوید که از آب‌پری هم بعد از پشت‌سر گذاشتن مسیر کوهستانی شما به کندلوس می‌رسید. در اصل این دو به هم راه دارند و این کوه را باید بپیمایید. برایم جالب بود.

شما هم می‌توانید راه زیبای روستای پول، کجور و... را ببینید و بعد از راه زیبای آب‌پری برگردید و آبشار زیبای آن را هم ببینید. در اصل با یک تیر دو نشان زده‌اید و خلاصه روح و روانتان را آرامش داده و تازه کنید.

خب برگردیم به روستای پول که با گذشتن از پیچ‌های تو در تو و زیبایش به آن می‌رسیم و بعد از آن به کجور. میان‌راه هم نهری کوچک به چشم می‌خورد که در کنار آن محلی‌ها به فروختن گیلاس و چند میوه محلی دیگر مشغولند و مسافران آنجا برای لحظاتی و حتی ساعاتی سکنی می‌گیرند و خستگی از تن می‌زدایند و هم خریدی می‌کنند.

از فروشنده‌ها می‌پرسم باید برای زدن بنزین چه کنم که آنها به من می‌گویند کمی جلوتر از پول پمپ‌بنزین هم وجود دارد.

این هم یکی دیگر از امکانات این روستاست که وقتی در پیچ‌هایش گم می‌شوید فکر می‌کنید از دنیا دور افتاده‌اید و وقتی از بالاترین نقطه‌ای که پیموده‌اید به پایین‌دست نگاه می‌کنید برای لحظه‌ای هم غم‌هایتان فراموش‌تان می‌شود.

خب خسته که نشدید، داریم به روستای زیبای کندلوس می‌رسیم. راهی که 42 کیلومتر بعد از طی‌کردن این مسیر آسفالته و کوهستانی به آنجا می‌رسیم. همه چیز در کندلوس فراهم است؛ طبیعت سرسبز، هوای دلپذیر، مهمانسرا و موزه مردم‌شناسی که تابلویش در جای جای جاده به‌چشم
می‌خورد.

خوش آمدید. اینجا یکی دیگر از اماکن دیدنی ایران عزیزمان است که زیاد هم دیدنش سخت نیست، فقط کمی همت می‌خواهد.

اینجا کندلوس است؛ جایی که تمدن‌های گوناگونی را در دوران‌های مختلف تاریخ به خود دیده و نشانه‌هایی از تمدن قبل از میلاد، تمدن ایران قبل از اسلام و تمدن ایران بعد از اسلام در آن به چشم می‌خورد. این دهکده از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های منطقه کجور است که شامل محله‌های درزی‌کلا، ملاکلا، جورسری، جیرسری، بنیم‌سری و سری دله است.

این دهکده بسیار زیبا هر‌روز مسافران زیادی را به خود می‌بیند. برخی منابع این دهکده را گذرگاه رستم ذکر می کنند. این روستا الان به یکی از قطب‌های گردشگری مازندران بدل شده‌ است؛ این روزها به خاطر تاریخ و تمدن چندهزار ساله‌اش در انتظار ثبت در آثار ملی ایران است.

موزه مردم‌شناسی آن که گردشگران زیادی را به‌خود جلب کرده دو طبقه است و آثار و اشیای مختلفی در آن به چشم می‌خورد. ‌حتی در کندلوس موزه گیاهان دارویی نیز به چشم می‌خورد. محصولات لبنی این منطقه نیز که شهره خاص و عام است و از کیفیت بسیار خوبی برخوردار می‌باشد. عسل آن هم معروف است و ... .

حال شما نمی‌خواهید به کندلوس بروید؟! دیگر  با خودتان است. بهار ، جاده و این دهکده زیبا منتظر شمایند.