امیر جعفری: شخصیت حمید منفی نیست

امیر جعفری به ایسنا گفت: من شخصیت حمید را اصلا منفی نمی‌بینم و امثال او در جامعه زیاد هستند. ما انسان‌ها معمولا به یکدیگر دروغ می‌گوییم و عادت کرده‌ایم با دروغ گفتن بدقولی‌هایمان را توجیه کنیم. در سریال «شیدایی» حمید تنها شخصیتی است که دروغ نمی‌گوید و خیلی رک و راست پول‌دوست بودن خودش را نشان می‌دهد. البته من رفتارهای بد او را کتمان نمی‌کنم، ولی رفتار بدش نمی‌تواند دلیلی برای منفی بودنش باشد.

وی افزود: همیشه گفته شده که باید از افراد دورو ترسید،‌ حمید در سریال «شیدایی» اصلا دورو نیست و خود واقعی‌اش را به همه نشان می‌دهد و صادقانه به همه می‌گوید نمی‌خواهم آینده فرزندم مثل خودم باشد. او پول‌ها را برای خودش نمی‌خواهد و تمام تلاشش این است که تنها پسرش، ماهان آینده خوبی داشته باشد.

این بازیگر تئاتر و تلویزیون در پاسخ به این پرسش که بیشتر ایفای نقش‌های جدی را دوست دارید یا طنز، گفت: به عنوان بازیگری که سال‌هاست در عرصه تلویزیون و تئاتر فعالیت دارم، ایفای نقش برایم هیچ فرقی نمی‌کند، مهم این است که یک کار خوب از خود بر جای بگذارم، چه طنز باشد و چه جدی؛ «خوب بودن» از همه چیز برایم مهم‌تر است.

وی درباره بازی در کنار بازیگران سریال «شیدایی» هم گفت: ایفای نقش در کنار بازیگری چون پرویز پورحسینی برایم افتخار است و همیشه آرزو داشتم با او کار کنم. علی نصیریان هم از جمله بازیگرانی است که من همیشه آرزو داشتم در کنارش بازی کنم، به خاطر علاقه‌ای که به او داشتم همیشه عکس‌هایش را به در و دیوار اتاقم می‌زدم تا این‌که سرانجام در سریال «میوه ممنوعه» موفق شدم با وی همبازی شوم. دیگر هنرپیشه‌های سریال «شیدایی» هم همین‌طور بودند. من از بازی در کنارشان لذت بردم.

این بازیگر در پاسخ به این‌که آیا هنگامی که نقش «حمید» در سریال «شیدایی» را پذیرفتید، فیلمنامه کامل بود، گفت: در ابتدا حدود 13 قسمت از فیلمنامه نگارش شده بود. فیلمنامه به صورت کامل نوشته نشده بود، ولی نویسنده و کارگردان به من گفتند که قرار است چه اتفاقی بیفتد و از همه ماجراهای بعدی مطلع بودند.

وی درباره تاثیر فیلمنامه‌های ناقص روی بازی بازیگران هم گفت: به عقیده من در اینجا مساله اعتماد مطرح است و ناقص بودن فیلمنامه هیچ ربطی به بازی بازیگر ندارد بلکه بستگی به نویسنده دارد. درست است که فیلمنامه‌های کامل، تکلیف بازیگر را مشخص می‌کنند ولی من شخصا فیلمنامه‌های ناقص را ترجیح می‌دهم چرا که جا برای بحث‌، گفت‌وگو و تغییر دادن وجود دارد.

جعفری درباره تفاوت‌های میان ایفای نقش در کارهای طنز و جدی هم گفت: ایفای نقش در کارهای طنز با وجود سادگی‌ای که دارد خیلی سخت است و انرژی زیادی را می‌طلبد؛ بویژه در ایران که کار طنز مشکل است، زیرا با وجود این‌که مردم ما انسان‌های طنازی هستند، ولی خنداندن آنها کار سختی است. در کل شاد کردن دل مردم کار مشکلی است.