یک خبر با 2 تیتر

قندی ما با بیماری تلخ و مشکوک «فراموشی» دست و پنجه نرم می‌کند و ما دست او را هرگز رها نمی‌کنیم. قندی، آن‌قدر نوشت و تیتر زد تا در فضای روزنامه‌نگاری ما رشد کند و ببالد. مثل قند می‌نوشت و روزنامه‌نگاری می‌کرد. نفس می‌کشید و جا برای تنفس روزنامه‌نگاری این مرز و بوم، می‌گشود!

آموختن و آموزش، دغدغه همیشگی او بود. بسیاری در دانشکده‌ها و در کلاس‌های پربارش، روزنامه‌نگار شدند، آموختند و برخی از همان‌ها، در صدر نشسته‌اند و پایه‌های روزنامه‌نگاری را نگه داشته‌اند.

تالیفات ماندگار و کاربردی او در روزنامه‌نگاری، در کنار اثرگذاری‌اش در بسیاری از روزنامه‌ها و مجلات، از کیهان هوایی گرفته تا روزنامه‌های ابرار، اخبار، جامعه، توس، انتخاب و جام‌جم از او یک روزنامه‌نگار چندوجهی ساخت.

امروز با یاد همه آن اثرگذاری‌های یگانه، لبخندها و جدی بودن‌ها، تیتر پایان این نوشتار را تقدیم روزنامه‌نگاران، اصحاب رسانه و دانشگاهی می‌کنیم تا بدانند به‌زودی نکوداشتی برای او برگزار خواهیم کرد.

افزون بر آن، امیدواریم به این بهانه، پایه و مبنایی برای جامعه روزنامه‌نگاران بنیان نهیم تا در بزنگاه‌های رنج و نیاز، یاریگر اهل این حرفه باشیم؛ با این تیتر:

«همیشه همراه هم می‌مانیم»

با آرزوی بهبودی و دعا برای سلامتی او: شعبانعلی بهرامپور، بهروز بهزادی، احمد توکلی، مجید رضاییان، یونس شکرخواه، مرتضی شیرازی، فریدون صدیقی، مهدی فرقانی، سیدفرید قاسمی، علی‌اکبر قاضی‌زاده، محمود مختاریان و حسن نمکدوست.