آینده افراطی گری

افراطیون در راهبرد جدید خود قرار است تمامی افکار و رفتار و عملکرد خوب در کشور را که منجر به رضایت مردم می شود به نام خود جا بزنند و آن را ناشی از برنامه ها یا گفتمان خود تبلیغ کنند.

کد خبر: ۴۰۸۵۴

چرایی اتخاذ این راهبرد پیشتر گفته شد. ویژگی های بارز افراطیون که این خط مشی را در دستور کار خود قرار داده اند چیست؛
1- عناصر این گروه در مسائل دینی از عمق کافی بهره مند نیستند و ضرورتی نمی دانند که تصمیمات خود را بر اصول و مبانی صحیح اسلامی مبتنی سازند و لذا چندان دایره عقل جزیی را وسیع می بینند که امروز به نقد تصمیمات ایدئولوژیک پرداخته اند.
2- به جای تئوری پردازی اصولی در فرهنگ ، اقتصاد، سیاست خارجی و کلیه وجوه حکومت به اسلامیزه کردن برداشت های غالب زمانه اکتفا می کنند. حافظه تاریخی ملت به خاطر دارد که همین گروه در ابتدای انقلاب اسلامی که فضای غالب متاثر از جریان سوسیالیستی بود آن را مصداق اسلام می دانستند و اسلام را در آن قالب توجیه می کردند و امروز که فضای غالب جهانی ، لیبرال دمکراسی است آن را اصل قرار داده ، بزک اسلامی می کنند.
3- این گروه دارای نظام فکری سازگار در قلمروهای مختلف سیاسی ، فرهنگی و اقتصادی نیستند و به همین جهت دیدگاه های آنان از آنجا که برگرفته از مکاتب و نحله های مختلف با مبانی متضاد است شکلی پارادوکسی می یابد و ضمنا قابلیت اجرا هم ندارد. جامعه مدنی که با سکولاریسم و لیبرالیسم پیوند تئوریک دارد با مدینه `النبی مقایسه می شود و در نظریه جدید اصلاح ساختار اقتصادی تمامی فرمول ها و گزاره های زیبای تئوری ها و تجربه های مختلف دنیا گردهم می آیند تا جلوه ای از نبود یک نظام سازگار فکری را به نمایش گذارند.
4- افراطگری نه تنها در حوزه فکر و عمل این گروه جلوه یافته بلکه حتی در رفتار و مشی اخلاقی نیز بروز پیدا کرده است . مثلا در قلمرو پشیمانی از گذشته و یا تغییر دیدگاه که می تواند در جای خود پسندیده و در جهت نیل به کمال ارزیابی شود به نحوی است که شک دکارتی را تداعی می کند که دامنه آن به همه چیز می رسد. این گروه در تجدید نظرطلبی به حدی افراطی عمل می کنند که حتی تصمیمات سنجیده فرهنگی و سیاسی گذشته خود را نیز بی اساس می دانند و درصدد تخریب آن هستند.
5- چرخش های 180 درجه ای در همه عرصه ها برای این گروه از حالت استثنا خارج شده و به یک روند تبدیل یافته است . از حاکمیت دیدگاه های سوسیالیستی در دهه 60 تا حل شدن در اقتصاد جهانی ، از مصادره زمین ها و اموال مردم تا دفاع از سرمایه گذاری خصوصی ، از برخوردهای تند با امریکا تا تشکیل جلسات مداوم با لابی امریکایی ، از سانسور و ممیزی غیرمنطقی در کتاب و فیلم و آثار هنری تا بی مبنا دانستن نظارت ، از غیرقانونی اعلام کردن نهضت آزادی تا تشکیل جلسات هماهنگی مستمر و مقدمات اعلام حزب فراگیر، از مبارزه بی امان با دولتها و ملتهای خارجی تا سپردن امور خدماتی فرودگاه به بیگانگان ، از تخریب منزل یک مرجع تقلید تا ملجائ فکری دانستن او ، از تئوری حمایت از طالبان قبل از حمله امریکا به افغانستان تا طالبان را مصداق تروریسم دانستن و...که نشان از نبود اعتدال در دیدگاه ها دارد.
6- جریان سازی های ژورنالیستی و بسنده کردن به شعارهای سطحی به جای مصلحت اندیشی و کار واقعی از ویژگی های برجسته این گروه است . با نگاهی به مطبوعات چند سال گذشته درمی یابیم که هر روز غائله ای درست شده که تا چند روز یا چند ماه مردم را با شیوه های ژورنالیستی به آن مشغول داشته اند تا بدین ترتیب از پاسخگویی به مطالبات اصلی مردم طفره روند. قتل های زنجیره ای ، حادثه کوی دانشگاه ، طرح مداخلات گروه فشار ، ضرب و شتم وزرا و نمایندگان ، ترورهای مشکوک و بعضا خودزنی ، آرامش فعال ، لوایح دوگانه ، استعفا و...از این قبیل است.
7- استفاده ابزاری از صنوف و بویژه تشکل های دانشجویی و دانش آموزی که نهایتا منجر به یاس عمومی دراین تشکل ها شد و کار به جایی رسید که این تشکل ها متوجه شدند که از یک خانه تیمی هدایت می شوند و قرار است نقش سرباز پیاده را بازی کنند.
8- دست کم گرفتن اداره کشور و پایین بودن توان اجرایی عملا جلوه ای ناکارآمد از این گروه تصویر کرده است . توفیق های پی درپی جریان رقیب در 2 انتخابات اخیر پیش از آن که از داشتن برنامه یا کارآمدی گروه پیروز یا مداخله دستگاه های نظارتی ناشی داشته باشد - آنگونه که ادعا می شد - در تجربه منفی مردم از ناکارآمدی گروه حاکم ریشه دارد. تحلیل گران مسائل سیاسی و اجتماعی معتقدند زمان برای تغییر مجدد افکار عمومی به نفع این گروه به پایان رسیده است ، حاکمیت 7-8 ساله بر مراکزی چون قوه مجریه ، دستگاه های دولتی ، مجلس و قوه قانونگذاری کشور ، شهرداری ها و...فرصت کمی برای جلب رضایت مردم نبوده است و از آنجا که تصویری منازعه گر و ناکارآمد و شعاری از این گروه به جا مانده است تغییر آن در فرصت کوتاه میسر نیست و تکنیک مصادره به مطلوب به نتیجه نمی رسد.