هی پسر! تو چه کار کردی؟

بازی که شروع شد ناخودآگاه یاد این جمله افتادیم که «ضربان قلب من داره تند تند می‌زنه» استرس بود که از سر و کول تماشاگران دو تیم بالا می‌رفت. فقط کافی بود به جای تماشای بازی محو حرکات این تماشاگران می‌شدی. آن وقت بود که سوژه‌های نابی برای عکس گرفتن پیدا می‌کردی.

پرسپولیس حمله می‌کرد و استقلال خیلی روی فرم نشان نمی‌داد. این موضوع باعث شد دسته دوم یعنی کسانی که معتقد به برتری دایی در دربی بودند به تحقق پیش‌بینی‌شان امیدوارتر شوند، اما یک ضربه سر از آرش برهانی در دقیقه 43 آنها را وادار به عقب‌نشینی کرد.

«هی پسر! تو چه کار کردی؟ یک موقعیت و یک گل؟» این را خیلی از استقلالی‌ها پیش خودشان می‌گفتند. آرش برهانی که قبلا با گل نزدن‌هایش آبی‌ها را ناراحت کرده بود حالا کاری کرد که خوشبین‌ترین هوادار استقلال هم تصورش را نمی‌کرد. یک فرصت و یک گل.

«ای بابا! چرا پنالتی نگرفت؟ باید چه کار می‌کرد تا پنالتی می‌گرفت؟» این را تماشاگران پرسپولیس در نیمه دوم و پس از برخورد محمد محمدی با غلامرضا رضایی می‌گفتند.

بازی که به دقایق پایانی نزدیک می‌شد پرسپولیسی‌ها نگران‌تر از گذشته می‌شدند. سوت پایان دربی به منزله پایان آرزوهای آنها بود.

پرسپولیس همانند دیدار رفت، دربی را باخت تا استقلال پس از 20 سال در 2 بازی متوالی موفق به برتری در این دیدار بزرگ شود و پرسپولیس با دایی باز هم ببازد و مظلومی ‌بگوید فصل بعد هم دربی را می‌بریم. حالا شاید شمار افرادی که در گروه اول حضور دارند بیشتر شده باشد.

(لازم به ذکر است که این متن را یک پرسپولیسی نوشته و کسی که نوشته‌های داخل این پرانتز را اضافه کرده استقلالی است. این استقلالی به آن پرسپولیسی می‌گوید که بردیم، نوش جانمان! شما هم می‌توانستید از یک موقعیت، یک گل می‌ساختید. تا دربی بعد استقلال هورا...!)