درخشش فناوری‌ها در سال2010

این فناوری نوین از سوی یک زیست‌شناس و با هدف کمک چشمگیر به کاهش آلودگی هوا ارائه شده است. در حقیقت با استفاده از این سیمان جدید تا حد قابل توجهی از ورود آلاینده‌های کربنی به هوای تنفسی جلوگیری می‌شود.

دکتر برنت کنستانس در دهه 80 میلادی به عنوان یک دانشجوی زیست شناسی دریایی مشغول به تحصیل بود و همواره به این موضوع فکر می‌کرد که چگونه مرجان‌ها می‌توانند تنها با استفاده از آب، ساختار بسیار مستحکم خود را تولید کنند و آیا تردستی در این میان مطرح است؟ تحقیقات بیشتر نشان داد مرجان‌ها با ترکیب کلسیم و بیوکربنات موجود در آب دریا و تبدیل آنها به کربنات کلسیم این کار را می‌کنند. در حقیقت اسکلت بسیار مستحکمی که به این ترتیب تولید می‌شود ثمره چنین ترکیبی است. کنستانس 2 دهه بعدی عمرش را روی الهام گرفتن از این تکنیک جهت پیوند استخوان در انسان صرف کرد. کار روی 60 بیمار و در ادامه، آغاز به کار دو شرکت تحقیقاتی ـ تولیدی و اکنون نیز تولید سیمان مخصوص استخوان که در سراسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد، همگی نتیجه تلاش‌های این زیست‌شناس بوده است. البته او به تحقیقات خود درباره سیمان ادامه داد و در ادامه تمرکزش را بر سیمان ساختمانی معطوف کرد. تولید سیمان از سنگ آهک با تولید حجم قابل توجهی از آلاینده‌های کربنی همراه است. این آلاینده‌ها در نتیجه حرارت دادن سنگ آهک تا 2600 درجه فارنهایت تولید می‌شوند. کنستانس متوجه شد با استفاده از آب دریا می‌توان نه تنها سیمانی با همان کیفیت قبلی تولید کرد، بلکه تا حد زیادی نیز به کاهش تولید آلاینده‌های کربنی کمک نمود. او این نظریه را مطرح کرد که با اسپری کردن آب دریا روی گازهای خروجی تأسیسات تولید برق از سوخت‌های فسیلی، کلسیم موجود در آب با کربن نهفته در گازهای خروجی ترکیب شده و سیمان تولید می‌شود. او سال 2009 این کار را در تأسیسات تولید برق یکهزار مگاواتی ماس لندینگ کالیفرنیا با موفقیت انجام داد تا ثابت کند که می‌توان از هوا سیمان تولید کرد.

این‌که یک خلبان ماجراجو بتواند رکورد تاریخی در زمینه پرواز در شب آن هم با هواپیمای خورشیدی بر جای بگذارد در نوع خود هیجان‌انگیز است.

آندره بورشبرگ که سال 1952 در زوریخ سوئیس به دنیا آمد، یعنی همان سالی که نخستین هواپیمای جت تجاری جهان راهی آسمان‌ها شد اکنون دست به کار محیرالعقولی زده است. پدرش همواره برای او داستان‌های مختلفی درخصوص پرواز هواپیماها در طول جنگ جهانی دوم صحبت می‌کرد. بدون شک داستان‌هایی که به پرواز در شب مربوط می‌شدند هیجان خیره‌کننده‌تری برای او داشتند. در دوران جوانی و پس از آن‌که پرواز را در نیروی هوایی سوئیس فرا گرفت راهی MIT شد تا دوره‌های پیشرفته تر تکنیک‌های پروازی را فرا بگیرد. ابتکارات مختلف وی در زمینه پرواز در نهایت موجب شد تا سال 2003 انستیتو فدرال فناوری سوئیس در لوزان از آندره بخواهد درباره طرحی در زمینه پرواز با هواپیمای خورشیدی به دور زمین مطالعاتی انجام دهد. نهایتا پروژه‌ای موسوم به Solar Impulse شکل گرفت و در ژوئن سال 2009 و در حالی که تنها 6 سال از آغاز مطالعات این پروژه گذشته بود او و تیم تحقیقاتی‌اش موفق به طراحی و ساخت نخستین هواپیمای خورشیدی جهان با قابلیت پرواز در شب شدند. یک سال بعد در حالی که لباس خلبانی به تن کرده بود پرواز تاریخی با این هواپیما را آغاز کرد، پروازی که 26 ساعت به طول انجامید. این پرواز آنچنان برای او لذتبخش بود که آن را یک لذت غیرقابل باور عنوان کرد. او اکنون رکورددار پرواز با هواپیمای خورشیدی در شب است، رکوردی که می‌تواند سرآغازی برای ارائه شیوه‌ای نوین در دنیای پرواز باشد.

برای بسیاری از معلولان، معلولیت آغاز دوران انزواست، اما برای برخی همچون جف وبر این وضعیت می‌تواند آغازی برای یک اختراع باشد. تابستان سال 2005 بود که اتفاق تلخی برای جف‌وبر روی داد. او از ارتفاع قابل توجهی در حیاط پشت خانه‌اش سقوط کرد که در نتیجه پاشنه یکی از پاهایش دچار شکستگی شدیدی شد. او 13 هفته با عصا راه می‌رفت و در این مدت فکر می‌کرد معلولانی که مادام‌العمر دچار مشکلات حرکتی هستند با چه شرایط سختی به زندگی خود ادامه می‌دهند. او متوجه شد عصاهای رایج در بازار دارای نواقص زیادی در طراحی هستند که این نواقص می‌توانند مشکلات زیادی برای فرد معلول در درازمدت ایجاد کنند.

او کار طراحی نوعی عصای جدید را آغاز کرد که برخلاف عصاهای فعلی ارتفاع بیشتری داشته و به فرد معلول کمک می‌کند تا با استفاده از تکیه‌گاه تعبیه شده در قسمت بالایی آن تمرکز بیشتری در حین حرکت داشته باشد و در عین حال خستگی کمتری را نیز احساس کند. این عصا که در حقیقت دسته کمی از یک پای مؤثر برای معلولان حرکتی ندارد با استفاده از ترکیب مواد جدیدی ساخته و در مقایسه با سایرعصاهای پیشرفته موجود در بازار از 58 درصد آلومینیوم کمتری استفاده شده است و این یعنی سبکی بیشتر. این عصای جدید آنچنان با استقبال جهانی روبه‌رو شده است که سال گذشته بالغ بر 10 میلیون جفت از آن در سراسر جهان به فروش رفت.

محصول جدید شرکت پاناسونیک در زمره فناوری‌های برتر و ویژه‌ای قرار گرفته است که در سال 2010 به مردم جهان ارائه شده است و از آنجا که در زمره فناوری‌های کاملا کاربردی قرار دارد استقبال خوبی نیز از آن شده است. این فناوری نوین TC-P50VT25 نام دارد که با پیشوند ویرا ارائه شده است. در حالی که در عرصه فناوری تلویزیون‌های سه بعدی غول‌های این عرصه در حال به روز کردن LCD‌های قبلی خود هستند، پاناسونیک نخستین شرکتی بوده که کار روی پلاسمای فوق‌العاده سریع را آغاز کرده است. محققان پاناسونیک به این نتیجه رسیده‌اند که با استفاده از پلاسمای فوق سریع می‌توان زیبایی نهفته در طبیعت را با شفافیت و وضوح به مراتب بیشتری به خانه‌ها آورد. محصول جدید این شرکت تصاویر با وضوح بسیار بالایی ارائه می‌کند، حتی زمانی که انبوهی از حرکات سریع به نمایش گذاشته می‌شود. به عقیده محققان این شرکت زمانی که از این محصول جدید برای تماشای صحنه‌های سریع و جذاب فوتبال یا تعقیب و گریزهای دیدنی استفاده می‌شود می‌توان به تفاوت آن با سایر محصولات مشابه پی برد. اما راز این شفافیت در چیست؟ پاسخ ساده و البته هیجان‌انگیز است: هر نقطه در صفحه 50 اینچی این محصول جدید در هر ثانیه 120 بار نو (رفرش) می‌شود. به نظر می‌رسد محصول جدید پاناسونیک حرف‌های تازه‌ای در دنیای پلاسما ارائه کند.

این جاروبرقی جدید Neato XV-11 نام دارد و فرق اصلی آن با تمام جاروبرقی‌های فوق مدرن امروزی در این است که به طور تصادفی خرده ریزه‌ها را جمع نمی‌کند، بلکه استراتژی خاصی برای این کار دارد. این جاروبرقی مجهز به فناوری مادون‌قرمز است که در هر ثانیه 4 هزار بار محیط اطراف را بررسی می‌کند. گذشته از آن، این فناوری نوین به سیستم هوشمند اندازه‌گیری فاصله تا اشیای اطراف مجهز است به طوری که می‌تواند فاصله تمامی اشیای کوچک و بزرگی را که تا شعاع 5‌/‌4 متری خود قرار دارد بدرستی محاسبه کند. فناوری‌های به کار گرفته شده در این جاروبرقی موجب می‌شود تا نه تنها دستگاه در بهترین موقعیت ممکن در اتاق یا سالن قرار گیرد، بلکه هیچ نقطه‌ای را برای چند بار جارو نکشد. این قابلیت به معنای آن است که در مصرف انرژی الکتریکی صرفه جویی می‌شود. در حال حاضر زمانی که حتی از پیشرفته‌ترین جاروبرقی‌ها نیز استفاده می‌شود عمدتا یک سطح مشخص برای چند بار جارو می‌شود. اما این جاروبرقی رباتیکی بخوبی تمامی نقاطی که قبلا جارو کرده است را تشخیص می‌دهد. گذشته از آن هر بار که یک نقطه مشخص را جارو می‌کشد بارها و بارها آن را مرور می‌کند تا هیچ‌گونه شیئی جا نمانده باشد.

فکر می‌کنید می‌توان خودرویی تولید کرد که هم سرعت زیادی داشته باشد، هم بسیار قدرتی باشد و در عین حال به عنوان یک فناوری سبز و دوستدار محیط زیست شناخته شود؟ پورشه Spyder 918 فناوری نوینی است که تمامی این مشخصات را یکجا در خود دارد. از این رو بی‌دلیل نیست که آن را به عنوان یکی از فناوری‌های برتر ارائه شده در سال 2010 عنوان می‌کنند. این خودرو به عنوان نمود بارزی از خودروهای آینده معرفی شده است، خودروهایی که الکتریکی خواهند بود و در نتیجه نقشی در آلودگی هوا نخواهند داشت. این خودرو دارای یک موتور قدرتمند 8 سیلندر با گنجایش 4‌/‌3 لیتر است که در کنار 3 موتور الکتریکی که 218 اسب بخار قدرت تولید می‌کنند در مجموع 718 اسب بخار توان دارد. این یک رقم امیدوارکننده است که نمی‌توان بی تفاوت از کنار آن عبور کرد. Spyder 918 صفر تا صد کیلومتر را تنها در 2‌/‌3 ثانیه طی می‌کند. این هم یک رقم امیدوارکننده دیگر است که عملا در کمتر خودرویی دیده شده است. اما این تمام ماجرا نیست. محصول جدید پورشه از حداکثر سرعت 318 کیلومتر برخوردار است. امکانات مختلفی در این خودرو به کار گرفته شده است به طوری که راننده می‌تواند از 3 حالت مختلف هیبریدی برای راندن خودرو استفاده کند. به این ترتیب ترکیب سیستم احتراقی و مجموعه سیستم الکتریکی آن در اختیار راننده است. در این خودرو دکمه‌ای به نام E Boost تعبیه شده است. زمانی که راننده به سرعت زیادی نیاز دارد تنها کافی است آن را فشار دهد، ناگهان همه چیز دگرگون می‌شود! تاکنون بیش از 2000 نفر برای خرید این خودرو به پورشه سفارش داده‌اند. قیمت این خودرو بالغ بر نیم میلیون دلار است، اما هنوز معلوم نیست که چه زمانی نخستین سری از آن در خیابان‌ها دیده می‌شوند.

اینجا قرار است فرودگاه بین‌المللی Sabiha G?kçen شود. در سال 1999 زمین لرزه قدرتمندی به شدت 4‌/‌7 ریشتر در Kocaeli ترکیه روی داد که در نتیجه حدود 17 هزار نفر کشته شدند. اما چرا یک زمین لرزه باید تا این حد کشته بر جای بگذارد، آن هم در یک منطقه محدود؟ بررسی‌های کارشناسی نشان داد که بسیاری از این افراد در نتیجه به دام افتادن در ساختمان‌های غیرمقاوم در برابر زمین لرزه قربانی شدند. برای تکرار نشدن این تراژدی غمبار در آینده شرکت مهندسی و معماری Arup این کشور، فرودگاه استامبول را با این نگرش می‌سازد که در برابر زمین لرزه‌هایی که تا 8 ریشتر شدت دارند، مقاوم باشد. در ساخت این بنای عظیم از حدود 300 فنر مخصوص فولادی و پلاستیکی استفاده می‌شود که در صورت وقوع زمین لرزه نقش قابل توجهی در کاستن از شکل‌گیری خسارات خواهند داشت.

در حقیقت این فنرها بخش قابل توجهی از امواج ناشی از زمین‌لرزه را از بین می‌برند. این فنرها حداکثر نزدیک به 2 متر طول دارند که در جریان انجام آزمایشات گوناگون نشان داده‌اند در کاستن از خسارات ناشی از وقوع زمین لرزه‌های شدید تأثیرگذاری بالایی دارند. این فرودگاه جدید مراحل نهایی ساخت خود را سپری می‌کند. نکته جالب توجه این است که بازه زمانی 18 ماهه‌ای برای ساخت آن در نظر گرفته شده است که با توجه به ابعاد عظیم آن یک رکورد عجیب در دنیای معماری سازه‌های بزرگ محسوب می‌شود. این فرودگاه بزرگ‌ترین سازه مقاوم در برابر زمین‌لرزه در سراسر جهان به شمار می‌آید. به همین دلیل در کنار برج خلیفه امارات یکی از پروژه‌های موفق معماری مدرن جهان در سال 2010 محسوب می‌شود.

در سال 2010 فناوری هیجان‌انگیزی در دنیای حرکت و سرعت ارائه شد که به‌واسطه تنوع قابلیت‌های حرکتی در نوع خود یک محصول متمایز بوده است. RIB Sealegs 7.1M نامی است که بر این فناوری نوین گذاشته شده است. این دستگاه دو منظوره تجاری نخستین مورد در نوع خود است که از قابلیت مهمی همچون جمع شدن چرخ‌ها برخوردار است. زمانی که چرخ‌ها جمع می‌شوند این سازه بزرگ عملا یک قایق پیشرفته می‌شود. این قایق 7 متر طول دارد که در حین حرکت در خشکی روی تارهای 25 اینچی به مسیر خود ادامه می‌دهد. هر چرخ به وسیله موتور هیدرولیک خاص خود حرکت می‌کند. نیروی مورد نیاز برای راه اندازی این سیستم از موتوری تأمین می‌شود که 24 اسب بخار قدرت دارد. زمانی که این سازه به قایق تبدیل می‌شود موتوری با توان 150 اسب بخار مسوول تأمین نیروی پیش رانش آن می‌شود و می‌تواند آن را به سرعت 77 کیلومتر بر ساعت نیز برساند. این فناوری که بتازگی ارائه شده از سوی سازمان‌های امداد و نجات و همچنین ارتش برخی کشورهای جهان مورد توجه قرار گرفته است. در این راستا نیروی دریایی سلطنتی تایلند از این فناوری نوین برای دسترسی سریع به دورافتاده‌ترین و صعب‌العبورترین نقاط استفاده می‌کند. یکی از کاربردهای جالب توجه این فناوری نوین استفاده از آن به عنوان یک آمبولانس دریایی است. با این حال استفاده از آن به عنوان یکی از ابزارهای مدرن در صنعت گردشگری نیز مورد توجه قرار گرفته است.

دنیای موتورسیکلت همواره مملو از هیجان است و زمانی که با عباراتی نظیر سریع‌ترین در آن روبه‌رو می‌شویم بر این هیجان افزوده می‌شود. سریع‌ترین موتورسیکلت برقی جهان E1PC نام دارد که سال 2010 به عنوان یکی از فناوری‌های برتر معرفی شد. نکته جالب توجه این است که این فناوری نوین از سوی محققان یک شرکت کوچک و ناشناخته در اورگان آمریکا ارائه شده است. موتور این موتورسیکلت توان 134 اسب بخاری دارد که با استفاده از روغن مخصوصی خنک نگاه داشته می‌شود. باتری این سیستم موتوری از نوع لیتیوم ـ پلیمری است. این موتورسیکلت جدید حداکثر سرعتی در حدود 217 کیلومتر بر ساعت دارد. برد حرکتی سیستم‌های برقی محدودیت اصلی است که در ارائه فناوری‌هایی از این دست مطرح بوده است. با این حال این موتورسیکلت می‌تواند با یک بار شارژ کامل تا 160 کیلومتر طی مسافت کند. البته محققان این شرکت نوید طراحی باتری‌های بهتری در سال‌های آینده را داده‌اند.

منبع: Popular Science