بامداد، ونگوگ و گل مرغ

صمدیان عکاس خوبی است، هم از نظر آموزش و مدیریت در این عرصه حرف‌های زیادی برای گفتن دارد و هم در عکس‌هایی که می‌گیرد. او هفته گذشته پس از گذشت 42 سال نخستین نمایشگاه عکاسی انفرادی‌اش را برپا کرد.

نخستین نمایشگاه انفرادی صمدیان «بامداد» نام دارد که بسیاری با شنیدن این عنوان یاد احمد شاملو، شاعر کشورمان می‌افتند. بله دقیقا این نمایشگاه با شاملو قرابتی دارد و در آن عکس‌های دیده نشده این شاعر به نمایش درآمده است. این نمایشگاه دربر گیرنده‌ عکس‌هایی است که در فاصله‌ سال‌های 70 تا 72 در خانه‌ شاملو در پردیس کرج گرفته شده‌اند.

صمدیان که عکاسی را از 15 سالگی در سال 47 با دستیاری برادر بزرگترش در تاریکخانه عکاسی در انباری خانه‌شان در ارومیه آغاز کرده است، حالا پس از 42 سال تجربه در زمینه‌های مختلف عکاسی بویژه مستند اجتماعی و بیش از 30 سال فعالیت در عرصه‌های اجرایی، نخستین نمایشگاه انفرادی عکس خود را در تهران به تماشا می‌گذارد.

این نمایشگاه به مناسبت هشتادوپنجمین سالروز تولد احمد شاملو برپا شده است. بامداد شامل 20 قطعه عکس سیاه و سفید این هنرمند در ابعاد 60 در 80 سانتیمتر است که از 22 آذر در نگارخانه شماره 6، واقع در خیابان خردمند شمالی، کوچه هجدهم، پلاک 6، طبقه همکف دایر است.

علت بریدن گوش ونگوگ، نقاش بزرگ هلندی سالیان سال است که برای همه نامعلوم است. هیچ کس نمی‌داند که این نقاش خوش ذوق چرا و به چه دلیل به یکباره گوشش را برید و سپس این موضوع را نقاشی کرد تا سالیان سال همه از گوش بریده او سخن بگویند.

عده‌ای معتقد بودند که ونگوگ بعد از یک شکست عمیق عشقی گوشش را بریده و عده‌ای دیگر بیماری روحی او را باعث این امر می‌دانستند، اما هرچه باشد این کار او باعث شد تا معمایی تاریخی در تاریخ نقاشی معاصر جهان به وجود آید.

در همین راستا مسوولان گالری «10» تصمیم گرفتند تا با برپایی یک نمایشگاه با عنوان «گوش ونگوگ، برش دوم» جمعی از چهره‌های سرشناس هنری ایران را گردهم آورند.

این گالری 2سال پیش با نمایش «گوش ونگوگ» کار خود را آغاز کرد و تجربه‌ای بسیار موفق را پشت سرگذاشت به طوری که بیشتر آثار عرضه شده در آن نمایشگاه به فروش رسید.

این بار بزرگان هنر ایران در نمایشگاهی دیگر، آثاری تازه و متفاوت بر مبنای زندگی ونسان ونگوگ را به نمایش در آورده‌اند و هرکدام با زبان خود این تراژدی را بازسازی کرده‎اند. اما منظور از برش دوم در عنوان نمایشگاه فعلی، به معنای تکرار نمایش پیشین نیست. حتی هنرمندانی که در نمایشگاه اول شرکت داشته‎اند برای این نمایشگاه آثاری تازه آفریده‎اند.

در این نمایشگاه عباس کیارستمی، پرویز تناولی، غلامرضا نامی، پرویز کلانتری، فرح اصولی، کورش شیشه‎گران، افشین پیرهاشمی، مسعود انصاری، مصطفی دره باغی، فرشید مثقالی، شهریار احمدی، رضا کیانیان و چندین هنرمند جوان آثار خود را عرضه کرده‌اند.

در «گوش ونگوگ، برش دوم»، عباس کیارستمی زبان تصویری ونگوگ را مورد توجه قرار داده است. او با 2عکس در نمایشگاه حضور دارد. یک عکس که یادآور شیوه‎ نقاشی ونگوگ است و عکسی دیگر که مزرعه‎ای را به ما نشان می‎دهد که هنرمند هلندی روزها در آن نقاشی می‎کرده و سرانجام همان جا به زندگی خود پایان داده است.

پرویز تناولی نیز با ساختن یک گوش برنزی بزرگ یک ساخته بسیار یگانه و زیبا به مجموعه ونگوگ افزوده و فرح اصولی، با زبان مینیاتوری خود به ماجرای ونگوگ جنبه شخصی داده است. افشین پیرهاشمی نیز در یک نقاشی جالب بخشی از ماجرایی را که پس از بریده شدن گوش رخ داده، تصویر کرده است. در همین نمایشگاه عکسی از رضا کیانیان به نمایش در می‌آید که او در آن نقاشی ونگوگ را در بافت طبیعی یک درخت بازیافته است.

گیزلا وارگا یکی از هنرمندان سرشناس نقاشی معاصر ایران به شمار می‌رود، هنرمندی که هرچند ملیتی ایرانی ندارد، اما سال‌ها حضور در ایران و همنشینی با بزرگان هنر این مرز و بوم از وی یک نقاش این جایی ساخته است. این هنرمند نقاش بعد از 5 سال نخستین نمایشگاه انفرادی خودش را در نگارخانه سین برپا کرد تا نگاهی تازه به مفهوم گل و مرغ داشته باشد.

در این نمایشگاه که هجدهمین نمایشگاه انفرادی سینایی به شمار می‌رود، او 17 تابلو از مجموعه «گل و مرغ» را که طی 2 سال اخیر پدید آورده و تا به حال در ایران به نمایش گذاشته نشده را در معرض تماشای مردم گذاشته است. این تابلوها را یک اثر هنر مفهومی به نام «باغ پرنده‌ها» تکمیل می‌کند.

گیزلا وارگاسینایی در مجارستان به دنیا آمده و پس از اخذ مدرک دبیرستان، در آکادمی هنر وین به ادامه تحصیل پرداخته است. او سال 1345 به ایران آمده و در این 44 سال حضوری فعال در عرصه هنر کشور داشته است. سینایی تاکنون 17 نمایشگاه انفرادی در ایران، مجارستان، اتریش و فنلاند و نیز بیش از 120 نمایشگاه گروهی در ایران، مجارستان، اتریش، چین، امارات متحده‌عربی، تونس، ایالات متحد آمریکا، فنلاند، پرتغال، بلژیک، هلند، انگلستان، ایتالیا، آلمان، لهستان، فرانسه، نروژ، سوئیس و هند برگزار کرده است.

این هنرمند با وجود آن که هنر آموخته‌ اروپاست، اما همیشه تحت تاثیر فلسفه و هنر سنتی ایران بوده و در تازه‌ترین رویکردش به گل و مرغ ضمن تلفیق زیبایی‌های شرق و غرب، دیده‌ها و دل گفته‌های خود را بیان می‌کند.