مسمومیت ناشی از ‌آسپیرین

در بیماران حساس به آسپیرین همچون مبتلایان به آسم باید از داروهای جایگزین استفاده کرد. در بیماری‌های خونریزی‌دهنده همچون هموفیلی، کمبود پلاکت خطر بروز خونریزی شدید وجود دارد. اگر بیمار دارای سابقه‌ای از زخم‌های گوارشی یا مبتلا به بیماری‌های کبدی شدید مانند هپاتیت است باید با احتیاط از این دارو استفاده کند. قبل از جراحی بهتر است برای مدت یک هفته بیمار آسپیرین خود را قطع کند. در کودکان و نوجوانان مبتلا به عفونت‌های ویروسی (آبله مرغان و آنفلوآنزا) استفاده از آسپیرین با خطر بروز اختلال در مغز همراه است.

تهوع، احساس سوزش یا آشوب در سردل از عوارض شایع است، اما در صورت بروز عوارضی همچون استفراغ خونی، دفع مدفوع سیاه و قیر مانند یا واکنش‌های حساسیتی باید بسرعت به پزشک مراجعه کرد.

در صورتی که بیمار یکباره 200 تا 300 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن قرص مصرف کند در معرض مسمومیت قرار می‌گیرد. مسمومیت با میزان اندکی از دارو با تهوع، استفراغ، خارش بدن، گرگرفتگی، وزوزگوش و اختلال در شنوایی، تنفس‌های تند، تب و تعریق همراه است.

ـ برای کاهش تحریک دستگاه گوارش می‌توان دارو را با غذا، پس از غذا یا همراه داروهای ضداسید معده (رانیتیدین و شربت معده) خورد؛ البته در شکل روده‌ای دارو نباید همزمان با داروهای ضداسید معده استفاده شود یا اقدام به جویدن یا له کردن دارو کرد.

ـ‌ در بیماران قلبی برای اثر سریع در موقع حملاتی قلبی از آسپیرین معمولی استفاده می‌شود و لازم است بیمار آن را بجود.

ـ‌ ‌در صورت وجود بوی سرکه، دارو خراب شده و نباید مصرف شود.

ـ مصرف همزمان با ایبوبروفن، پیروکسیکام، دیکلوفناک، مفنامیک اسید می‌تواند آسیب‌ها و عوارض گوارشی را افزایش دهد.