بدرقه مسافر

 روح عاطفی را در دل و جان مسافر می‌دمد و من و تو، با بدرقه برادر دینی خود به سنت حسنه‌ای روی می‌آوریم که پیامبر خاتم(ص)‌ و امامان هدی به ‌آن پایبند بودند.

خداحافظی برای مسافر و بدرقه او برای دوستان و بستگان مستحب است. مستحب است برای مسافر دعا کنیم که خدا به سلامت‌اش دارد آن طور که پیامبر در حق جمعی از مسافران دعا کرد: خدا بر تقوای شما بیفزاید و به سوی هر خیری شما را رهنمون باشد. حاجات شما را برآورد. دین و دنیای شما را سالم بدارد و صحیح و سالم باز گرداند.

دعای امام صادق(ع)‌ برای جمعی از اصحاب خود ، مسافران خانه حضرت دوست، آنان که با پای پیاده عازم حج بودند بر دل و جان می‌نشیند: خدایا! آنان را بر قدم‌هایشان استوار بدار به آنان قوت قلب عطا کن. و من و تو که مسافر شهر مدینه و زائر گنبد خضرایی و حرم نبوی و محرم مسجد الحرام را بدرقه می‌کنیم به یقین مهمان لحظه‌های ناب دعا و مناجات او در آن وادی و سرزمین مقدس می‌شویم.

وقتی حضرت اباذر از مکه سرزمین وحی به ربذه تبعید می‌شود، علی‌(ع)‌ به همراه حسن و حسین(ع)‌، عقیل فرزند ابوطالب و عمار یاسر آن صحابی پیر و فرتوت به بدرقه می‌روند. امیرمومنان(ع)‌ خطاب به آنان می‌فرماید:

با برادرتان اباذر خداحافظی کنید. چرا که مسافر ناچار باید به راه خود برود و بدرقه‌کننده ناگزیر است که بازگردد...

و تو مسافر سرزمین دل‌ها به یاد ما باش.

محمد خامه‌یار