کرون؛ بیماری روده‌های زخمی

بیماری کرون در اکثر مواقع ماه‌ها یا حتی سال‌ها قبل از تشخیص در بدن فرد وجود دارد و شخص بی‌اطلاع از آن است. این پزشک فوق تخصص تاخیر در رشد کودکان را یکی از نشانه‌های بیماری کرون ذکر کرده و می‌گوید: کاهش وزن، تب متناوب، اسهال مزمن آبکی و دردهای شکمی (که با اجابت مزاج تسکین پیدا نمی‌کنند) از علائم داخلی و مشکلات پوستی، درد مفاصل، التهاب چشم و شیوع اختلالات کبدی از علائم خارج روده‌ای آن محسوب می‌شوند.

به گفته دکتر اژدرکش، در اغلب موارد این بیماری ناحیه انتهایی روده کوچک و روده بزرگ را درگیر می‌کند و التهاب در این منطقه می‌تواند باعث ایجاد فیستول، سوراخ شدن دیواره روده یا تنگ شدن دستگاه گوارش و انسداد شود که تشخیص آن براساس علائم بالینی، معاینه فیزیکی، تصویر‌برداری روده و تست‌های آزمایشگاهی صورت می‌گیرد.

این عضو هیات علمی دانشگاه خاطر نشان می‌کند: روده را می‌توان توسط کولونوسکوپی مورد بررسی قرار داد و در حین این آزمایش می‌توان از بافت روده نمونه‌برداری کرد و آن را جهت بررسی به پاتولوژی فرستاد تا بیماری تشخیص داده شود باید دانست نمونه‌برداری از بافت روده به دلیل این که این بافت به درد حساس نیست، هیچ دردی ندارد.

انتخاب دارو به ناحیه درگیر در دستگاه گوارش و علائم موجود بستگی دارد، این پزشک فوق تخصص، سولفاسالازین، آمینوسالیسیلات، گلوکوکورتیکوئید و داروهای تعدیل کننده سیستم ایمنی را از داروهایی ذکر می‌کند که می‌تواند در درمان بیماری کرون موثر باشد.

دکتر اژدرکش اظهار می‌کند: با گذشت زمان اختلالات روده‌ای و التهاب مداوم می‌تواند باعث اختلالات ثانویه در سلامت فرد شود که خوشبختانه بسیاری از این اختلالات قابل پیش‌بینی و پیشگیری است و در صورت بروز اغلب با موفقیت درمان می‌شود.

وی با اشاره به این که مداخلات تغذیه‌ای در این دسته از بیماران حائز اهمیت است، می‌گوید: به طور کلی توصیه‌های تغذیه‌ای و رژیمی در مبتلایان به کرون شامل داشتن رژیم محدود از فیبر، حذف شیر، لبنیات و محرک‌هایی همچون قهوه و ادویه، رژیم پر پروتئین و پرکالری زیر نظر متخصص تغذیه و دوره متناوب استراحت در طول شبانه‌روز است که می‌تواند به بهبود بیمار کمک کند.

به گفته این پزشک فوق تخصص بیماران باید در صورت داشتن اسهال چرب، میزان چربی رژیم غذایی خود را کاهش داده و در ازای آن مصرف مکمل‌های ویتامین و املاح بخصوص ویتامین‌های ب 6، ب 12، ث، دی، ای، آهن،‌ مس، روی، منیزیم، پتاسیم و کلسیم را افزایش دهند.

دکتر اژدرکش با بیان این که بهتر است وعده‌های غذایی را در دفعات بیشتر و حجم کمتر مصرف کرد، تصریح می‌کند: افزایش دریافت ویتامین دی و کلسیم به دلیل نقش آنها در ساختمان استخوان‌سازی، توصیه می‌شود.

به گفته وی بیمار باید غذاها را بخوبی بجود و از مصرف داروهای التهابی غیراستروئیدی (مانند پروفن و...) به دلیل این که بیماری را وخیم‌تر می‌کنند، بپرهیزد.