یک دست صدا ندارد

از جمله مهم‌ترین مزایا و سودمندی‌های کارگروه می‌توان استفاده کامل از نیروی کار، ایجاد فرهنگ کار گروهی، توسعه مهارت‌های جدید، پرورش نیروی انسانی باانگیزه، کاهش هزینه‌ها و مسوولیت‌پذیری بالا توسط اعضای گروه را نام برد.

در حال حاضر اگر فردی متخصص در امر مدیریت وارد شرکتی شود به راحتی می‌‌تواند آن بخش‌‌هایی از شرکت یا سازمان که کارگروهی می‌کنند را نسبت به بقیه بخش‌ها یا گروهی از کارمندان را که کار تیمی نمی‌کنند، از یکدیگر تشخیص دهد. در سازمان‌هایی که افراد آن به صورت گروهی کار می‌کنند، معمولا تعامل و روابط مثبتی بین افراد وجود دارد که نشان‌دهنده رضایت و خشنودی است ضمن این که لبخند بر چهره داشتن از نشانه‌های مثبت کار گروهی موفق است.

تمامی گروه‌های کاری موفق به طور مشترک دارای خصوصیات و ویژگی‌هایی هستند که باعث تمایز آنها از گروه‌های ناموفق می‌شود. این خصوصیات و ویژگی‌ها عبارتند از:

ـ تمامی اعضا برای رسیدن به اهدافی که همگی شناخت دقیقی از آنها دارند، با یکدیگر کار می‌کنند.

ـ اعضای گروه با هم راحت هستند و روابط میان اعضای تیم نسبتا عاری از تنش می‌باشد.

ـ روحیه جمعی بسیار بالاست و اعضای گروه برای انجام وظایف و مسوولیت‌های خود اشتیاق و علاقه زیادی نشان می‌دهند.

ـ اعضاء برای دستیابی به سطوح عملکرد بالاتر، یکدیگر را مورد تشویق قرار می‌دهند.

ـ ارتباط میان اعضاء صمیمانه است و آنان برای بیان ایده‌ها، عقاید و نقطه‌‌نظرات خود احساس راحتی و آزادی می‌کنند.

ـ تمامی اعضاء جو حمایتی برای ترغیب خلاقیت دیگران به وجود می‌آورند.

ـ تمامی اعضای گروه از انتقادات سازنده نسبت به یکدیگر حمایت می‌شوند.

ـ اعضاء به جای رقابت با یکدیگر، همکاری می‌کنند و در این راه اشتیاق زیادی از خود نشان می‌دهند.

ـ اعضاء بازخوردهای عملکرد خود را به سرعت قبول می‌کنند.

ـ اعضاء از مسیر اصلی خود که بینش اصلی تیم است، منحرف نمی‌شوند.

برخی از مهم‌ترین آفات کار گروهی شامل بی‌اعتمادی اعضای تیم، عدم تعهد، عدم مسوولیت‌پذیری و عدم توجه به اهداف گروه است.

بی‌اعتمادی یکی از مهم‌ترین موانع کار گروهی است. اعتماد، نقطه ثقل تمام تیم‌های کارا و یکپارچه است و کار جمعی بدون اعتماد، شعاری بیش نیست. اعضای گروه‌های بی‌اعتماد ضعف‌ها و لغزش‌های خود را از یکدیگر پنهان می‌کنند، از یاری دادن به یکدیگر اکراه دارند و معمولا نسبت به موفقیت دیگران حسد می‌ورزند و برای پرهیز از گردهمایی و جلسه‌های کاری بهانه می‌تراشند.

عدم تعهد: لازمه تعهد اعضای گروه، دخالت دادن آنان در فرآیند تصمیم‌گیری است. فضای تصمیم‌گیری در گروه باید به نحوی باشد که همه اعضاء به راحتی نظر مخالف خود را بیان کنند. در واقع اعضای گروه با برداشتن گام‌هایی برای مشارکت بیشتر اعضاء در تصمیم‌گیری و بیان رای و نظرشان و پرهیز از برخوردهای سیاسی‌گونه، تعهد اعضاء را تقویت می‌کنند.

عدم مسوولیت‌پذیری: در گروه‌های کاری، اعضایی که تعهدی در خود نسبت به گروه و فعالیت‌‌های آن احساس نمی‌کنند، مسوولیت فعالیت‌ها را نیز برعهده نمی‌‌گیرند. در این میان نیز برخی از اعضاء بویژه آنهایی که باهم صمیمی‌ترند گاه در مسوولیت‌خواستن از یکدیگر طفره می‌روند چراکه واهمه دارند این امر بر روابط دوستانه آنها تاثیر منفی بگذارد.

بی‌توجهی به اهداف گروه: شاید بتوان گفت بدترین آفتی که اعضای یک گروه به آن دچار می‌شوند، توجه هریک از اعضاء به اهدافی غیر از اهداف گروه است.

در اینجا افراد حفظ مقام، جایگاه و منافع خود را بر منافع و اهداف تیم ترجیح می‌دهند.