این گرگ‌های نازنین

 به عبارتی گرگ‌های خاکستری را تقریبا در تمام اقلیم‌ها (کوهستانی و دشت‌ها و...) می‌توان دید. به‌طور معمول گرگ‌ها از گیاهخواران بزرگ همچون کل و بز و آهو و مرال و... به عنوان غذا استفاده می‌کنند.

زندگی گرگ‌ها بسیار جالب و تماشایی است. آنها به تمام معنا گروهی زندگی می‌کنند. قبیله‌های 2 تا 25 قلاده‌ای در میان گرگ‌ها دیده می‌شود هر چند به‌طور معمول گروه‌های بیش از 7 گرگ کمتر دیده می‌شود، در این گروه‌ها ریاست قبیله با گرگ با تجربه‌تر است و اوست که از مزایای زندگی بیشتر بهره می‌برد، مثلا پس از شکار بهترین بخش شکار متعلق به رئیس گروه است. حتی در فصل زاد و ولد فقط گرگ‌های نر و ماده رئیس هستند که توله به دنیا می‌آورند و بقیه اعضای گروه از این توله‌ها مراقبت می‌کنند.

گرگ‌ها شکارچیانی ماهر و خستگی‌ناپذیرند. آنها با دقت و طاقتی باور نکردنی می‌توانند شکار خود را دنبال کنند حتی گزارش شده است که بیش از 5 کیلومتر یک شکار را دنبال کرده‌اند و برای یافتن غذا حتی می‌توانند روزانه بیش از 100 کیلومتر طی کنند.

بار‌ها و بارها صدای زوزه این موجود زیبا و باشکوه را در فیلم‌های سینمایی و انیمیشن‌ها شنیده‌ایم. زوزه‌ای که مو به تن هر آدمی راست می‌کند و خاطرات ندیده‌ای را برایمان زنده می‌کند. گرگ‌ها از طریق این زوزه با دیگر خویشاوندان خود رابطه برقرار می‌کنند. گرگ‌ها از طریق گوش خود می‌توانند زوزه‌های مختلف را از فاصله?? کیلومتری تشخیص دهند و همچون دیگر سگ‌سانان از قابلیت شنوایی خوبی هم برخوردار هستند.

ترس آدمیان از گرگ‌ها یکی از مهم‌ترین عوامل کاهش جمعیت گرگ‌هاست. انسان‌ها به‌خاطر در امان بودن گله‌های اهلی خود و نیز افسانه‌هایی که از حمله گرگ به جوامع محلی شنیده‌اند با طعمه‌گذاری، تله‌گذاری، دنبال کردن گرگ‌ها با موتور و شلیک به آنها تلاش می‌کنند تا از شر گرگ‌ها خلاص شوند. البته غافل از این هستیم که گرگ‌ها نقش حیاتی و بسیار مهمی در تعادل برقرار کردن سنی و سلامتی بین گله‌های هدف دارند.

محمدرضا نوروزی 
جام جم