سوسک‌های زنده بدون سر

علاوه بر این، تنفس از طریق دهان و بینی انجام شده و کنترل آن از طریق مغز انجام می‌شود. اما در بدن سوسک‌ها شبکه وسیعی از رگ‌های خونی و مویرگ‌های بسیار ظریف وجود ندارد که باعث فشار لازم برای عبور خون از میان این رگ‌ها شود، به عبارت دیگر حشرات دارای سیستم گردش خون باز هستند و به همین دلیل در بدن آنها فشار خون در مقایسه با فشارخون بدن انسان‌ها به مراتب پایین‌تر خواهد بود.

این موجودات مقاوم از طریق مجراهای تنفسی که در بخش‌های مختلف بدنشان وجود دارد تنفس می‌کنند و مغز آنها هیچ نقشی در کنترل تنفس ندارد. این در حالی است که علاوه بر این، اکسیژن از طریق خون به قسمت‌های مختلف بدن منتقل نمی‌شود و مجاری تنفسی، اکسیژن را به طور مستقیم و از طریق نای که متشکل از شبکه‌ای از مجاری هوایی تنفسی است، به بافت‌های مختلف می‌رساند. سوسک‌ها موجوداتی خونسرد هستند که در مقایسه با موجودات خونگرم به مواد غذایی کمتری برای ادامه حیات خود نیاز دارند. تا زمانی که این موجودات مورد هجوم شکارگرها قرار نگیرند، می‌توانند چندین روز آرام و بی‌حرکت به کمک مقدار غذای اندکی که یک روز به بدن رسانده‌اند، زنده مانده و به حیات خود ادامه ‌دهند مگر این که در اثر تماس با یک قارچ، یک باکتری یا یک ویروس به عفونتی مبتلا شوند.

در بدن این حشرات تجمعی از بافت عصبی در هر قسمت از بدن وجود دارد که قادر است انجام فعالیت‌های عصبی در واکنش به محرک‌های مختلف را عهده‌دار شود و به همین دلیل حتی بدون وجود مغز نیز انجام فعالیت‌های ساده در واکنش به محرک‌های عصبی امکان‌پذیر خواهد بود. البته در این گروه از حشرات مجموعه‌ای از اطلاعات حسی از قسمت‌های مختلف بدن به مغز ارسال می‌شود که بدون دریافت این اطلاعات مغز دیگر قادر به انجام وظایف طبیعی خود نخواهد بود. در چنین شرایطی قدرت یادگیری در حشره به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد.

جالب است بدانید که پس از جدا شدن سر از بدن، سر این حشره نیز می‌تواند به تنهایی و برای مدت زمان محدودی همچنان زنده بماند که در صورت دریافت موادغذایی و کاهش دمای محیط، زمان ماندگاری آن افزایش خواهد یافت.

مریم وکیلی