موسیقی، آیینه ذهن

یک گروه همکار بین‌المللی متشکل از فیزیکدانان به رهبری سایمون بیانگ و پائولو گرگوری از مرکز علوم غیرخطی متعلق به دانشگاه تگزاس شمالی، به ارتباط مفروض قدیمی ذهن و موسیقی، با شرح و تاویل بیشتری پرداختند و با یک تحلیل آماری نشان دادند شباهت قابل توجهی بین سیستم توزیع ایجاد شده ناشی از قطعات موسیقی و فعالیت ذهن وجود دارد. یک دستگاه ثبت امواج الکتریکی مغز به وسیله برق (EEG) ، فعالیت مغز را به وسیله سیگنال‌های الکتریکی دریافتی از سطح آن ثبت می‌کند و نشان می‌دهد قطعات موسیقایی براساس عوامل از جمله ملودی، همسازی، وزن، ضربآهنگ و طنین تحلیل می‌شوند.

کد خبر: ۲۸۶۸۰۸

پژوهشگران نقشه فعالیت مغز و قطعات موسیقی را با نشانه‌گذاری مناطق مشابه حاصل از پرش‌ها که در آن یک تغییر ویژه رخ می‌دهد، فراهم می‌کنند. این اطلاعات به دست آمده، شباهت بین الگوهای سیگنال‌های الکتریکی در مغز و قطعات موسیقایی را به تصویر درمی‌آورند.

علاوه بر اینها این گروه، فهرست پیچیده‌ای را از ارتباط قطعات موسیقی با کارکرد مغز ارائه می‌کنند که یک عدد (شماره)‌ از این فهرست پیچیدگی (ریزه‌کاری‌های)‌ الگوهای موسیقایی یا سیگنال‌های الکتریکی را نشان می‌دهد.

فهرست‌های پیچیده متعددی از هر دو الگوی فوق در دست نیست. این نکته نشان می‌دهد مغز و قطعات موسیقی هر دو خود سازمانده (Self organized) هستند؛ ولی قطعات موسیقی، بازتاب دهنده ذهن خود سازمانده (Self organized) خالق اثر است. تفسیر و تاویل این فهرست پیچیده، همیشه به پژوهش بیشتری نیازمند خواهد بود.

در آزمایش‌های دیگری، پژوهشگران خواهند توانست فعالیت مغز شرکت‌کننده در آزمایش را که شنونده موسیقی است، نشان دهند. با مطالعاتی اینچنینی، می‌توان گفت آیا پیچیدگی‌ فعالیت مغزی شرکت‌کنندهA متاثر از پیچیدگی قطعه موسیقی است یا خیر؟

علاوه بر اینها، می‌توان با چنین روشی در جایی که پیچیدگی‌ موسیقی با فعالیت مغزی شنونده همانندی دارد تناسب‌ها و گنجایش‌ها را مورد کنکاش قرار داد.

اگر این انگاره فیزیکدانان درست باشد، تعیین گنجایش و تناسب بین یک قطعه موسیقی و فعالیت مغزی شنونده می‌تواند به اولویت‌های انتخابی موسیقایی همه کمک کند.