سوپرمن ایتالیا

او که با انتشار عکس‌هایی رسوا کننده پیرامون مراوداتش با زنان جوان و دچار انحراف اخلاقی در حدود 3 ماه قبل به لاک دفاعی رفته بود این روزها هر کس که به انتقاد از او می‌پردازد را هدف حملاتی خشمگینانه قرار می‌دهد.

کمتر از یک هفته قبل بود که برلوسکنی در اقدامی بی‌سابقه با شدیدترین لحن ممکن به انتقاد از سخنگوهای کمیسیون اروپایی پرداخت. یکی از سخنگوهای این کمیسیون خواستار تحقیق در مورد حادثه 30 اوت در سواحل ایتالیا شده بود که طی آن نیروهای گارد دریایی پلیس ایتالیا مهاجران غیرقانونی از لیبی را به این کشور بازگردانده بودند.

رهگیری شناورهای حامل‌ مهاجران غیرقانونی و جلوگیری از رسیدن آنها به سواحل ایتالیا یکی از برنامه‌های دولت برلوسکنی است و به همین دلیل او از مداخله کمیسیون اروپایی در این مساله برآشفت. نخست‌وزیر ایتالیا اعلام کرده در نشست بعدی اتحادیه‌اروپا خواستار منع صدور بیانیه‌های مداخله‌آمیز از سوی کمیسیونرهای اروپایی و سخنگویان‌شان خواهد شد. او حتی یک گام فراتر نهاد و تصریح کرد چنانچه با این خواسته مخالفت شود روند تجارت در اتحادیه‌اروپا را مختل خواهد کرد.

بروکسل تنها جایی نیست که سعی دارد برلوسکنی را وادار به حرکت در چارچوب قوانین کند. روزنامه چپگرای لارپوبلیکا روز 28 اوت افشا کرد برلوسکنی شکواییه‌ای برای دریافت غرامتی 4/1 میلیون دلاری از این روزنامه تقدیم وزارت دادگستری ایتالیا کرده است. دلیل طرح این شکایت انتشار مطلبی در لارپوبلیکا بود که در آن از نخست‌وزیر درخواست شده بود به 10 سوال در مورد زندگی خصوصی و برنامه‌هایش برای مدیریت کشور پاسخ گوید.

چند روز بعد معلوم شد برلوسکنی مترصد طرح شکایت از نشریه فرانسوی لانول‌آبزرواتور به دلیل انتشار مطلبی پیرامون رسوایی‌های اخلاقی پیاپی او است و شاید نشریات خارجی دیگری در نوبت شکایت نخست‌وزیر ایتالیا قرار داشته باشند.

دامنه تحرکات برلوسکنی برای مقابله با مخالفان و منتقدانش به همین جا ختم نشد. روز 28 اوت روزنامه «ال‌ژورنال» که متعلق به برلوسکنی است داستانی در مورد دینو بوفو، سردبیر روزنامه فراندو ‌که در واتیکان منتشر می‌شود و متعلق به کلیسای کاتولیک است، منتشر کرد. در این مطلب که به ظاهر به تلافی حملات بوفو به برلوسکنی و افشاگری پیرامون زندگی خصوصی او منتشر شده به محکومیت بوفو به پرداخت جریمه نقدی در سال 2004 میلادی به دلیل ایجاد مزاحمت برای یک زن اشاره شده بود.

ال‌ژورنال با این مطلب در واقع نه ‌یک نشریه و سردبیرش که به یکی از قوی‌ترین نهادها در ایتالیا حمله کرده بود. رهبران کلیسای کاتولیک در موضعی هماهنگ و واحد پشت‌سر بوفو صف‌آرایی کردند و به حمایت از او پرداختند.

ضیافت شام بین برلوسکنی و وزیر کشور واتیکان یعنی کاردینال تادیو برتونه در واکنش به مطلب منتشر شده علیه بوفو لغو شد. مقامات واتیکان در مقابل پیشنهاد دادند برلوسکنی به دیدن پاپ برود. اسقف‌های وایتکان به دفاع از سلامت اخلاقی بوفو پرداختند و چند روز بعد افشاء شد پاپ مراتب سپاسگزاری خود را به دلیل اتخاذ این موضوع به اطلاع شورای اسقف‌ها رسانده است.

نتیجه بروز بحرانی تمام عیار و بن‌بست در روابط رم و واتیکان بود. سرد شدن روابط با واتیکان اولین نشانه سقوط دولت چپگرای پیشین ایتالیا بود اما برلوسکنی همیشه کارت جدیدی برای رو کردن دارد. یکی از دلایل اعلام حمایت پاپ از شورای اسقف‌ها در ماجرای بوفو پایان دادن به این شایعه بود که پاپ و سایر مقامات واتیکان بر سر ورود یا عدم ورود به زندگی خصوصی نخست‌وزیر اختلاف نظر دارند.

واتیکان نگران این است که برلوسکنی به تلافی مواضع اسقف‌ها رسیدگی به طرح تقدیمی تعدادی از نمایندگان پارلمان برای محدود کردن موارد مرگ خودخواسته بیماران لاعلاج و طرح دیگری برای تحقیق و تفحص در مورد عرضه داروهای سقط جنین در داروخانه‌های ایتالیا را از دستور کار قوه مقننه خارج کند.

علاوه بر آن ممکن است هواداران برلوسکنی در پارلمان برای دهن کجی به واتیکان درصدد اعمال فشار برای تصویب لایحه اعطای حقوق قانونی به زوج‌هایی که به طور رسمی با هم ازدواج نکرده‌اند از جمله همجنس‌‌بازان برآیند.

با این حال برگ برنده برلوسکنی هیچ ربطی به مذهب و اعتقادات مذهبی نداشت. وزارت دادگستری ایتالیا شنبه این هفته جزئیات حکم محکومیت بوفو را منتشر کرد که به ظاهر موید ادعاهای مطرح شده در مطلب این ژورنال بود. بوفو دو روز بعد ناچار شد از سمت خود کناره‌گیری کند.

جنگ مغلوبه شد. مردم از خود می‌پرسند چرا اسقف‌های واتیکان بر حفظ بوفو و ادامه فعالیت او به عنوان سردبیر روزنامه کلیسای کاتولیک 5 سال پس از محکومیت او در دادگاه اصرار داشتند به نخست‌وزیر جنجالی ایتالیا یک بار دیگر بر دشمنان خود فایق آمد تا نشان دهد ماندن او در راس هرم قدرت ایتالیا بی دلیل نیست.