نیم سکه کم است

تازه اول عشق است

نویسنده وبلاگ «امام مهدی و مهدویت» در نوشته‌ای به دوران حاکمیت امام زمان (عج) می‌پردازد و می‌نویسد: حکومت مهدی(عج) آغاز حرکت اصلی انسان است، نه پایان کار و این حُسن مهم آرمان‌های اسلامی است.

وی ادامه می‌دهد: به تعبیر شهید مطهری، در هر مکتبی وقتی آرمانش محقق شود، دیگر کار آن مکتب تمام می‌شود و می‌میرد؛ اما انسانی که نبردهای با باطل را به اتمام رسانده، هنوز اصل فاستبقوا الخیرات جلوی چشمش خودنمایی می‌کند. او که نقص‌ها را برطرف کرده، تازه در ابتدای سیر صعودی‌ خود است که باید بالا رود و این سیر، منتها و نهایت ندارد و هرچه بالا رود، در دستگاه هستی برای او امکان بالاتر رفتن هست و شاید فلسفه رشد فوق‌العاده علمی و معنوی مردم در عصر ظهور همین نکته باشد.

دردنامه جهان‌آرا

وبلاگ تازه تاسیس «درباره آزادی خرمشهر» وصیتنامه سردار شهید جهان‌آرا را درج کرده است. در بخشی از این وصیتنامه آمده است: ای امام! از روزی که جنگ آغاز شد تا لحظه‌ای که خرمشهر سقوط کرد، من یک ماه به‌طور مداوم کربلا را می‌دیدم، هر روز که حمله دشمن بر برادران سخت می‌شد و فریاد آنها بی‌سیم را از کار می‌انداخت و هیچ راه نجاتی نبود به اتاق می‌رفتم، گریه را آغاز می‌کردم و فریاد می‌زدم ای رب العالمین بر ما مپسند ذلت و خواری را.

پارکی که بود

سیدمحمد مجابی در «روزنوشت‌ها» با انتقاد از حفاری نفت در پارک ملی کویر با اشاره به این‌که از 34 گونه پستانداران این منطقه، 29 گونه جزء گونه‌های حمایت شده جهانی هستند؛ از جمله یوزپلنگ آسیایی، گورخر آسیایی و... همچنین 155 گونه پرنده که 18 گونه آن حمایت شده هستند و 34 گونه خزنده و 11 گونه ماهی در آن به ثبت رسیده‌اند. گونه‌های گیاهی این مناطق 355 مورد است که 20 گونه آن اندمیک (منحصر به فرد) هستند، نوشته است: متاسفانه فعالیت‌های اکتشاف و اقدامات بعدی صنعت نفت در این منطقه بسیاری از کارکردها و ارزش‌های این مناطق حفاظت شده را مختل و حتی نابود خواهد کرد، لذا توصیه کارشناسی، اجتناب از توسعه عرصه اکتشاف به داخل پارک ملی و منطقه حفاظت شده کویر است.

یک سکه؟!

سعید بابایی در «روزنوشت یک معلم» با انتقاد از رایج شدن نگاه مادی به مقولات معنوی، می‌نویسد: یکی از دوستان زنگ می‌زند که برای فلان همایشی که دارید برگزار می‌کنید یک گروه تواشیح سراغ دارم. وصلم می‌کند به یک بنده خدایی که از قضا عضو همان خانوده‌ای است که بناست برنامه برایشان اجرا شود و در ضمن معلم! اول چنان برخورد می‌کند که گویا تنها چیزی که برایش مهم نیست پول است.

بعد از مراسم می‌گوید نیم سکه‌ای که برایشان در نظر گرفته شده کم است و انتظار بیشتری داشته‌اند و این‌که دست‌کم اینها نفری 50 هزار تومان برای هر اجرایشان می‌گیرند و... گوش‌هایم درد می‌گیرد.

وی سپس به ذکر نمونه‌های دیگری می‌پردازد و از جمله می‌نویسد: می‌دونی فلان قاری برای هر قرائتی یک سکه می‌گیره، البته من باهاش آشنایم، فکر کنم با یک ربع سکه هم بشه جورش کرد!

او در پایان دعا می‌کند: خدایا مداحان، قاریان و واعظان ما را از خطر عظیم پول‌زدگی نجات بده.

آرش شفاعی