چاقی، عدم تحرک و آسم

مطالعات اعلام  می‌کنند، کمتر از یک چهارم افراد مبتلا به آسم، فعالیت بدنی را به میزان توصیه شده برای تامین سلامت انجام می‌دهند و البته در این افراد، چاقی خود ممکن است مانع بزرگی برای فعالیت بدنی کافی و عدم تخفیف  علائم بیماری آسم باشد. چاقی منجر به بدتر شدن بیماری آسم و تنگی نفس در افراد می‌گردد،  از طرف دیگر کاهش فعالیت بدنی در طولانی مدت با چاقی همراه بوده و لذا با بدتر شدن بیماری تنگی نفس و آسم همراه می‌گردد. نظر به شیوع بالای چاقی در افراد مبتلا به آسم، ارتباط بین توده بدنی و فعالیت بدنی اهمیت ویژه‌ای یافته است.

اخیرا مطالعه‌ای برای بررسی میزان فعالیت بدنی افراد آسمی،  روی بیش از 250 بیمار مبتلا به آسم  که 40 درصد دچار چاقی، 29درصد دارای افزایش وزن و 31 درصد وزن طبیعی داشتند، انجام شد. یافته‌های این مطالعه نشان داد تنها 25 درصد افراد چاق، فعالیت بدنی انجام و 14 درصد افراد چاق استانداردهای بین‌المللی فعالیت بدنی که شامل30 20 دقیقه فعالیت بدنی 3 تا 5 روز در هفته می‌باشد را رعایت می‌کردند. در حالی که در 65درصد افراد با وزن طبیعی داشتن  نوعی از  فعالیت بدنی به طور روزانه و در 33 درصد آنان نیز رعایت فعالیت بدنی مطابق الگوهای فعالیت بدنی توصیه شده بین‌المللی برای زندگی سالم، گزارش شد.

نتایج این مطالعه بعد از تطبیق فاکتورهای سن، جنس، تحصیلات و وضعیت آسم افراد نشان داد در این افراد رابطه قوی بین میزان چاقی و انجام فعالیت بدنی منظم روزانه وجود دارد.

نکته عملی: بر این اساس در مبتلایان به آسم توصیه می‌شود با افزایش فعالیت بدنی منظم و با برنامه‌ریزی از بروز چاقی پیشگیری کنند چرا که چاقی باعث بدتر شدن علائم نارسایی تنفسی در آنان می‌گردد. از طرف دیگر در بیماران آسمی که احیانا دچار چاقی و افزایش وزن هستند با انجام فعالیت بدنی مناسب نیاز به دارودرمانی برای تخفیف علائم آسم کمتر می‌گردد. البته ذکر این نکته ضروری است؛ افزایش فعالیت بدنی نباید به صورت یک دفعه‌ انجام پذیرد تا بروز علائم اختلالات تنفسی را تشدید نکند. برای شروع فعالیت بدنی پیاده‌روی در سطح صاف و کوتاه‌مدت که بعدا بتدریج به مدت زمان آن افزوده شود، باعث می‌شود از ظهور علائم ناخواسته نارسایی تنفسی جلوگیری شود.

دکتر حمیدرضا فرشچی
متخصص تغذیه و فوق تخصص دیابت و چاقی