کارهایی پرشمار فراروی دایی

صلح به جای تنش

با این حال، دایی در بخش‌هایی از صحبت‌هایش حمایت طبیعی از شاگردان خود را به قیمت نادیده گرفتن و یا انکار ضعف‌های موجود صورت داده است. به عنوان مثال، او در عین تمجید از رحمتی، این را نمی‌پذیرد که درخشش فردی و ذاتی این دروازه‌بان چالاک بود که سبب شد ما در 20 دقیقه پایانی برتری‌مان را حفظ کنیم و تن به تساوی ندهیم.

از طرف دیگر، دایی هنوز در کش و قوس توضیح دادن درباره برخی انتخاب‌های خود و حذف عده‌ای و رویکرد به بعضی بازیکنان دیگر است. درست است که سرمربی تیم ملی سعی داشته است در روزهای اخیر روابط نامساعد خود با برخی اهالی نامدار فوتبال مانند امیر قلعه‌نویی را ترمیم و صلح را جانشین تنش کند و حتی در یک برنامه تلویزیونی در آستانه دیدار با کره شمالی تغییر رویه داد و برخلاف گذشته آرام و با متانت حرف زد، اما راه‌حل مشکلات فنی تیم نه برقراری آتش‌بس با دیگران، بلکه بررسی تعمیق کاستی‌های فنی تیم و طراحی و تفکر برای حل و رفع آنهاست و نمی‌توان در این خصوص اطمینانی به امور جاری در تیم ملی و یا به عملکرد کادر فنی آن داشت یا مطمئن بود که وضع بالنسبه بهتر فعلی ماندگاری خواهد داشت.

آنچه دایی باید تا زمان بازی بعدی‌مان (29 آبان در خاک امارات)‌ به آن بیندیشد و چاره‌اندیشی کند، ضعف و کندی آشکار خط دفاعی، کمبود خلاقیت در درجه اول در خط میانی در پاره‌ای از دقایق مسابقه و ضعف نسبی در پیشانی خط حمله است.

در مورد آخر می‌توان امیدوار بود که با آمدن هاشمیان به راندمان بهتری رسید و حتی در خط میانی نیز می‌توان به آثار مثبتی امید بست که بهبودی مصدومیت اندو تیموریان و بازگشت کریم باقری به اردوی ملی پس از چند سال دوری از آن شامل حال این خط خواهد کرد، تازه از یاد نبریم که شجاعی، درخشان‌ترین عنصر این خط در سال جاری می‌تواند برخلاف روز دیدار با کره شمالی فروغ بسیار بیشتری داشته باشد و آثار تجربه مهدوی‌کیا را نیز در آن روز بخوبی دیدیم. نکونام نیز همیشه نکونام است و اگر جباری در قالب‌های ملی جا بیفتد، می‌تواند عنصر خلاقیت را بهتر از هر کسی به این خط ببخشد.

اصول دفاع‌

اما امیدواری‌هایی که گفتیم، لزوما درباره خط دفاعی ما صدق نمی‌کند؛ زیرا اگر دایی واقعا به ترکیب فعلی و بازدهی کافی آن اعتقاد داشته باشد (با استناد به اظهارات خود او)‌، تغییر اساسی در این باور و تلاش برای رفع ضعف‌ها سخت‌تر خواهد شد. بواقع، دایی باید اصول دفاع و دفاع گروهی را در تیم تقویت کند؛ زیرا اگر افراد عوض شوند و با همان اندیشه بازی کنند، تغییری در معادله‌ای که گفتیم به وجود نخواهد آمد و این تیم باید یاد بگیرد که چگونه «گروهی» دفاع کند و این کار را فقط از 4 مدافعش نخواهد و آنها را در یک خط قرار ندهد و از کسانی در این خط بهره بگیرد که از فاکتور سرعت انتقال بهره گیرند.

در غیر این صورت، اشتباه‌هایی که در مسابقات اخیر تیم ملی دیده‌ایم، تکرار خواهد شد و طبعا گلزنی‌هایی را برای حریفان ما به ارمغان خواهد آورد.

از آنجا که در دیدار بعدی روبه‌روی امارات می‌ایستیم، عده‌ای گمان می‌کنند بازی با تیمی که هر سه دیدار قبلی‌اش را باخته، کاری آسان است؛ اما درست در نقطه عکس باید یادآور شد که اماراتی‌ها چون آخرین شانس‌های صعود خود را می‌جویند و باید برنده دیدارهای باقیمانده خود باشند، در روز 29 آبان سنگ‌تمام خواهند گذاشت و چون چیزی برای از دست دادن ندارند، بیش از هر زمانی، ریسک خواهند کرد.

همین وجه از قضیه است که دایی باید توجهی بلیغ را به آن مبذول دارد و بخصوص خط دفاعی ما باید در آن روز بسیار کم‌اشتباه‌تر از همیشه کار کند و کار پوشش را بیش از پیش رعایت کند. 4 امتیاز از 2 دیدار همان طور که جواد نکونام به آن اشاره کرده، اندوخته خوبی است؛ اما کار از حالا شدیدتر و سخت‌تر از گذشته و رقابت اصلی، به قولی تازه آغاز می‌شود و باید مهیا بود.

در حقیقت کارهای پرشماری پیش روی دایی و شاگردان اوست و باید از درس‌های گرانی که گرفته‌ایم و بسیاری از آنها در بازی با کره شمالی در تهران به چشم خورد، به نحو احسن در دیدار با امارات سود جوییم.

وصال روحانی