ادی مورفی‌

ناپدری‌اش کمک خیلی زیادی به ادی مورفی کرد و چون در یک شرکت بستنی‌سازی کار می‌کرد، بشدت مورد علاقه ادی کوچولو بود. در همان دوران کودکی بود که استعداد کمدی خود را به نمایش گذاشت و در پانزده سالگی نگارش متن‌های کوتاه نمایشی را شروع کرد.

 مدرسه هم یکی از مکان‌های کاری او بود. همین کارهای کوچک کم‌کم پای ادی نوجوان را به منهتن و صحنه‌های تئاتری آن باز می‌کند. توانایی‌های هنری او باعث می‌شود تا خیلی زود دو بازاریاب مطرح مدیر برنامه‌هایش شوند.
سال 1975 در تست گریم یکی از مجموعه‌های بسیار موفق تلویزیونی برنده می‌شود و خیلی زود به صورت یکی از بازیگران ثابت آن مجموعه در می‌آید. در پایان اولین فصل موفق نمایش این مجموعه، مورفی خودش از بازی در آن کنار می‌کشد تا کار در زمینه سینما را تجربه کند. این در حالی بود که سازندگان مجموعه فوق با اصرار از وی خواستند همکاری‌اش را با آنان قطع نکند. این اتفاق در حالی رخ می‌داد که وی تازه 18 سال داشت. اولین فیلم سینمایی مورفی به نام «48 ساعت» سال 1982 اکران عمومی شد که در آن با ستاره مطرح روز سینما نیک نولتی همبازی بود. بازی کمدی جذاب او در این فیلم دل منتقدان و تماشاگران را ربود، سال بعد جان لندیس فیلمساز مطرح دهه هشتاد از وی دعوت به همکاری کرد. وی بعد مجموعه فیلم «پلیس بورلی هیلز» و «آمدن به آمریکا»‌ را با بازی مورفی کارگردانی می‌کرد، که اولی او را تا حد یک ستاره بزرگ مطرح کرد و فروش خیلی خوبی در گیشه نمایش داشت. بازی مورفی در نقش یک پلیس خوش‌قلب و کمی بی‌دست‌وپا در «پلیس بورلی هیلز» او را نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر مرد نقش کمدی مراسم گلدن گلوب (کره طلایی)‌ هم کرد. خیلی‌ها مورفی را به نام کاراکترش در این مجموعه فیلم یعنی آلکس فولی می‌شناسند و این نام شناسنامه هنری و امضای سینمایی اوست. اوایل دهه نود در چند کار ناموفق بازی کرد و در شرایطی که می‌رفت تا از یادها برود، با فیلم موفق «پروفسور دیوانه» (1996 که نسخه دوباره‌سازی شده اثر کلاسیک جری لوئیس است)‌ بازگشتی موفقیت‌آمیز داشت. «دکتر دولیتل» (1998، باز هم دوباره‌سازی یک اثر کلاسیک)‌ این موفقیت را تحکیم کرد. او در مجموعه انیمیشن «شرک»  که نمایش آن از سال 2001 شروع شد  به جای کاراکتر الاغ قصه صحبت می‌کند. این فیلم هم از دیگر کارهای موفق سال‌های اخیر مورفی است.