یک نیویورکی تنها

سیگورنی ویور فیلم کمدی خانوادگی «بچه مامان» را که این روزها نمایش بین‌المللی موفقی در سطح جهان دارد بیشتر از هر چیز برای ایفای نقش ستوان ریپلی در مجموعه فیلم علمی تخیلی و ترسناک «بیگانه»ها می‌شناسند. ویور 8 اکتبر سال 1949 در شهر نیویورک به دنیا آمد. پدرش یک تهیه‌کننده تلویزیونی بود که به دلیل علاقه‌اش به تاریخ روم باستان می‌خواست نام او را فلاویا بگذارد.

کد خبر: ۱۸۷۳۸۳

مادرش یک بازیگر انگلیسی‌تبار بود که خودش را وقف خانواده کرده بود. دوران کودکی و نوجوانی سیگورنی ویور در دنیای هنر سپری شد. تا سال 1959 جمع خانواده به دلیل نوع شغل پدر و مادر سفرهای متعددی به نقاط مختلف کردند و در همین سال‌ها بود که این دختر کوچولو کار بازیگری را در کلاس درس مدرسه شروع کرد.

وی سال 1969 در دانشگاه ثبت‌نام کرد و در رشته ادبیات انگلیسی درس خواند. در کنار آن به کلاس‌های بازیگری تئاتر هم می‌رفت و همزمان بازیگری را هم می‌آموخت. سال 1971 پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه ادبیات، راهی مدرسه سرشناس درام‌ «یال» نیویورک شد. یکی از مشکلات او در کلاس‌های بازیگری قد بلندش بود! او اغلب اوقات بلندقدتر از بازیگران نقش‌های مقابل خود بود. در مدرسه یال با مریل استریپ همکلاس شد و سال 1973 اولین نمایش صحنه‌ای خود را بازی کرد. تا سال 1977 در تعداد زیادی نمایش ظاهر شد و در چند کار تلویزیونی بازی کرد.

در این سال برای بازی در «آنی‌هال» انتخاب شد، ولی تعهدات تئاتری‌اش باعث شد نقش او به شلی دووال برسد. اما وودی آلن که می‌خواست ویور در فیلمش حتما حضور داشته باشد، ‌نقش کوتاهی به وی داد که سخت مورد توجه منتقدین و تماشاگران قرار گرفت. بعد از بازی در یکی دو فیلم دیگر، بالاخره در سال 1979 فیلمی را بازی کرد که وجه مشخصه کارنامه هنری‌اش است: «بیگانه». قصه این فیلم درباره رویارویی یک زن فضانورد بی‌باک به نام ریپلی با یک موجود ناشناخته و خونخوار فضایی است که هر لحظه می‌تواند تغییر شکل داده و کوچک یا بزرگ شود.

موفقیت مالی این فیلم باعث شد 3 قسمت دیگر این فیلم تا اواسط دهه 80 میلادی ساخته شود و ویور را به یکی از بازیگران سرشناس و مطرح عالم سینما تبدیل کند. در فاصله سال‌های بعد این بازیگر در انواع و اقسام فیلم‌های کمدی، درام، خانوادگی و حادثه‌ای بازی کرد.

از جمله کارهای مطرح ویور می‌‌توان به «سال‌ زندگی خطرناک» (1982)‌، «شکارکنندگان روح» (1984)‌، «قرارداد قرن» (1985)‌، «نیمی از ماه خیابان» (1986)‌، «گوریل‌ها در مه»، «دختران پرکار» (1989)‌، «1492: غلبه بهشت» (1992)‌، «دیو» (1993)‌، «مرگ و دوشیزه» (1994) و «تقلید» (1995)‌ اشاره کرد. ویور در طول سال‌های فعالیت هنری‌اش دوبار نامزد دریافت جایزه اسکار شده است. او در 52 سالگی هنوز هم یک بازیگر فعال است.