در سایه تبلیغات‌

البته از ظاهر این بخشنامه چنین برمی‌آید که فقط رسانه‌ها و فعالان عرصه تبلیغات از استفاده از هنرمندان و ورزشکاران برای تبلیغات منع شده‌اند و این ممنوعیت متوجه خود ورزشکاران و چهره‌های هنری و فرهنگی نیست. به عبارت دیگر، آنها احتمالا می‌توانند در آگهی‌های بازرگانی حاضر شوند، اما دیگران مجاز به پخش و توزیع آن نیستند.

 از سوی دیگر این بیانیه در حالی منتشر می شود که حضور ورزشکاران و هنرمندان در تبلیغات مختلف در سراسر جهان، امری عادی و جزو حقوق فردی و شخصی آنها تلقی می‌شود.

در ایران نیز حضور ورزشکاران و هنرمندان در تبلیغات سابقه طولانی دارد که از آن جمله می‌توان به حضور ناصر حجازی در تبلیغ وسایل بدنسازی در دهه 60، کریم باقری در تبلیغات شرکت داروگر در دهه 70، محمدرضا گلزار و جمشید مشایخی و حسین رضازاده و... نیز که در سال‌های اخیر و بتازگی در بیلبوردها و شبکه‌های ماهواره‌ای برای تبلیغ کالا یا شرکت و موسسه‌ای خاص ظاهر شده‌اند.

اما استدلالی که مدیران ارشاد و مسوولان برای انتشار این بیانیه داشته‌اند، جدای بحث حقوقی افراد به حفظ جایگاه، ارزش و اعتبار هنرمندان و ورزشکاران تکیه کرده است و این نکته که آنها باید مروج روحیه جوانمردی باشند و نه مشوق فرهنگ مصرف‌گرایی.

داشتن این دغدغه برای حفظ جایگاه و شأن هنرمندان و ورزشکاران از سوی ارشاد بسیار مهم و تحسین‌برانگیز است، اما به شرطی که ارشاد در تمام موارد این دغدغه را داشته باشد؛ هنگامی که هنرمندی در بستر بیماری است نیز به فکر جایگاه و شأن او و خانواده‌اش باشد؛ معافیت مالیاتی اهل قلم و بیمه ورزشکاران و هنرمندان را نیز با همین جدیت و به صورت انتشار بیانیه پیگیری کند و... .

البته این نکته نیز گفتنی است؛ بسیاری از فعالیت‌های تبلیغاتی اهل هنر و ادب و ورزش در جهت اهداف خیریه است .

به نظر می‌رسد؛ مدیران می‌توانستند به جای صدور یک حکم کلی برای منع حضور تبلیغاتی هنرمندان و ورزشکاران کمی جزئی‌تر و با دقت بیشتر با توجه به برخی نکات ، بخشنامه کامل‌تری را صادر می‌کردند تا ضمن حفظ شأن و جایگاه این شخصیت‌ها، به آگهی‌های بازرگانی آنان هم جهت داده شود.