اکشن اما ساده‌

نینجا  2 یک انتخاب ایده‌آل برای طرفداران سبک اکشن سوم شخص است، البته بهتر است بگویم برای طرفداران سرسخت سبک اکشن سوم شخص! بازی همانند شماره اول مشکل است. اگر حواستان نباشد دشمن‌های معمولی می‌توانند در یک چشم به‌‌هم‌‌‌زدن نصف خط جان ریو را خالی کنند. همه چیز در نینجا 2 در مورد سرعت و مهارت است. از همه چند ضرب‌ها و تکنیک‌هایی که دارید باید استفاده کنید. البته اگر این کار سریع و به موقع نباشد چیزی جز صفحه Game Over نصیبتان نمی‌شود.

داستان مطابق معمول کاملا عجیب و غریب و بعضی وقت‌ها بی‌ربط است. شاید اگر صحبتی از داستان نکنیم سنگین‌تر باشد. ریو‌هایابوسا همان نینجای بی‌اعصاب و خشن قدیمی است که می‌خواهد از احیا شدن مجدد آرچفیند جلوگیری کند. اما اعضای قبیله عنکبوت سیاه به کمک نیروهای مشکوکی موفق به دزدیدن مجسمه شیطانی از قبیله‌ هایابوسا می‌شوند. داستان را بی‌خیال شوید، برای نینجا گایدن بازی‌کردن احتیاجی به داستان نیست.

اولین چیزی که در نینجا  2 توجه هر بازی کننده ای را جلب می‌کند، رفتن بازیسازها به طرف صحنه‌های خشن بی‌مورد است. البته به خاطر سبک گرافیکی و نورپردازی‌ها، این صحنه‌های خشن اصلا توی ذوق نمی‌زنند و در نهایت تبدیل به صحنه‌های نیمه هنری مانند صحنه‌های مبارزه در فیلم «بیل را بکش» می‌شوند. زاویه دوربین در نینجا  2 با دیگر بازی‌های این سبک نظیر دویل می‌کرای یا  God of War متفاوت است. در نینجا  2 دوربین به کاراکتر اصلی خیلی نزدیک است و بیشتر صفحه را ریو اشغال می‌کند. به این ترتیب شما می‌توانید جزییات حرکات او و چند ضرب‌ها را ببینید. البته با وجود این زاویه دوربین نزدیک، سرعت بالای بازی باز هم کار می‌کند که بعضی وقت‌ها حساب کار از دستتان در برود. این زاویه دوربین یکی از عوامل اصلی مشکل بودن بازی در هنگام مبارزه با غول آخرهاست. زیرا معمولا آنها بزرگ هستند و بسیار سریع حرکت می‌کنند و در بیشتر مواقع اصلا نمی‌بینید از کجا ضربه خورده‌اید.

نینجا  2 روی درجه ساده هم یک بازی بسیار سخت محسوب می‌شود. اگر با دویل می‌کرای 4 مشکل داشتید شاید بهتر باشد به سراغ نینجا گایدن 2 نروید. وقتی اولین غول بازی را با بدبختی و چند بار کشتن شکست می‌دهید، بازی بدون هیچ رحم  و شفقتی او را وسط مرحله دوم به عنوان یک غول میان مرحله دوباره به جان شما می‌اندازد! البته با این تفاوت که حالا تعداد زیادی دشمن معمولی هم در اطراف او وجود دارند. اما از یک طرف روند بسیار خوب بازی و اکشن‌ها کاری می‌کنند که وقتی برای چندمین بار باختید، ضعف خودتان را تقصیر کار بدانید.
صحنه Game Over یکی از نقاط ضعف بازی است. زیرا با اینکه هر دور به تعداد موهای سرتان آن را می‌بینید، به طور اعصاب خرد کنی خیلی طول می‌کشد که از جلوی چشمتان کنار برود و بازی دوباره از چک‌پوینت قبلی آغاز شود.

از نظر گرافیکی نینجا  2 زیباست. هیچ کس نمی‌تواند در صحنه‌ها زیبا و رویای آن و نورپردازی بی‌نظیرش شک کند. زحمت زیادی روی طراحی مراحل و شخصیت‌های نینجا  2 کشیده شده و اصلا هم بی‌نتیجه نبوده‌اند. نینجا  2 یکی از زیباترین بازی‌هایی است که تا به حال روی ایکس باکس 360 منتشر شده. البته بعضی وقت‌ها مشکل افت فریم و باگ‌های گرافیکی دیده می‌شود که قابل صرف نظر کرده است.

سلاح‌های سرد ریو در این شماره بسیار متنوع تر و بهتر شده‌اند. همه این سلاح‌ها به یک اندازه مهم هستند و هر کدام برای کشتن یکی از غول‌ها به کار می‌آیند.

کنترل ریو بسیار عالی و روان از کار درآمده. به هر حال جنگیدن با لشکری از هیولاهای سریع و بی‌رحم احتیاج به کنترل دقیق و راحتی دارد. اما یک مشکل بسیار بزرگ در این سیستم کنترل به چشم می‌خورد و آن هم نحوه جاخالی دادن است. معمولا در بازی‌های دیگر برای جاخالی دادن از یک دکمه استفاده می‌شود. در صورت دو دکمه ای بودن هم این دکمه‌ها طوری تنظیم می‌شوند که هر کدام توسط یک دست زده شوند تا این کار بسیار سریع انجام شود. در نینجا 2 جاخالی دادن با نگه داشتن تریگر چپ و حرکت دادن آنالوگ چپ است. هردوی این دکمه‌ها هم با دست چپ زده می‌شوند به همین دلیل جاخالی‌ها (که لازمه همه مبارزه‌های نینجا 2 هستند) اصلا به سرعت و دقتی که باید باشند نیستند.

نینجا  2 یکی از بهترین بازی‌های سبک اکشن سوم است. این بازی را به همه طرفداران این سبک، به خصوص آن‌هایی که اهل اکشن‌های سریع و نفس گیر هستند توصیه می‌کنم.

سید طه رسولی‌