خطر یک هویت‌زدایی

آنچه امروز در جهان شاهد آن هستیم، جنبش‌هایی نظیر «می‌تو» و موارد مشابه در عرصه‌هایی چون هالیوود است که نشان می‌دهند ظلم به زن نه‌تنها پایان نیافته بلکه در قالب‌های جدیدی ادامه یافته اما در ایران، ما با یک تحول بنیادین مواجه‌ایم. انقلاب اسلامی، نهضتی جهشی در سوادآموزی زنان رقم زدکه درنوع خود بی‌نظیر بود.نرخ بی‌سوادی زنان که پیش از انقلاب بیش از ۷۵درصد بود، به زیر ۵درصد کاهش یافت. امروز بخش عمده‌ای از دانشجویان دانشگاه‌ها را دختران تشکیل می‌دهند و حضور پررنگ آنها‌ در عرصه‌های علمی، فرهنگی واجتماعی به چشم می‌خورد. زنان ایرانی مسلمان اکنون در جایگاه استاد دانشگاه، دانشمند، مدیر، کنشگر اجتماعی و فعال سیاسی نقش‌آفرینی می‌کنند. این حضور گسترده نشان‌دهنده شکل‌گیری یک نهضت درونی وعمومی درکشور است؛حرکتی به‌سوی شکوفایی استعدادهاوظرفیت‌های ارزشمند زنانه،باحفظ مؤلفه‌های هویتی زن مسلمان ایرانی. زن مسلمان ایرانی در کنار فعالیت‌های علمی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خود، به حریم عفاف، حیا و رعایت حدود الهی پایبند است. این ویژگی او را به الگویی معنادار درمناسبات فرهنگی امروز بدل کرده؛ الگویی که می‌تواند درسطح جهانی مطرح شود.با این حال برخی افراد متأسفانه ازاین واقعیت چشم‌پوشی می‌کنند.اگر خوشبینانه نگاه کنیم‌ این افراد دچارناآگاهی و بی‌اطلاعی هستنداما درنگاه بدبینانه، این بی‌توجهی بخشی از پروژه‌های هدفمند صهیونیسم و نظام سلطه جهانی برای هویت‌زدایی از زن مسلمان ایرانی است. بازنمایی تصویر نامناسب از زن ایرانی مسلمان درواقع نمایندگی از جریان لیبرال‌دموکراسی‌ای است که ادعای آزادی زنان را دارد اما در عمل، شکل جدیدی از بردگی را برای آنان رقم زده.