سیمای یک هشدار

این‌که چگونه این ذخیره آبی طی دو ماه چنین آب رفته خود معمایی است اما این موضوع مربوط به یکی‌دو ماه گذشته نیست و کارشناسان بسیاری طی یک دهه گذشته نسبت به آن هشدار می‌دادند. کاهش معنادار بارش‌ها در فصل آبی امسال و تداوم خشکسالی در ایران هم دلیل دیگری بود تا وضعیت به شکل کنونی پیش چشم ما باشد اما آنچه در این میان پرواضح است این‌که هیچ راهکاری در شرایط کنونی به اندازه صرفه‌جویی یا مدیریت مصرف آب توسط شهروندان وجود ندارد. به این معنا که برای اجرای هر تصمیمی (‌از حفر چاه‌های عمیق گرفته تا استفاده بیشتر از منابع آب‌های زیرزمینی یا انتقال آب میان‌‌حوضه‌ای‌) لازم است ابتدا مصرف آن مدیریت شود تا کار به وضعیت جیره‌بندی نکشد! این در حالی است که شرایط کنونی در فصل زمستانی اتفاق افتاده که عموما مشکل تنش آبی در آن وجود نداشته و پیش‌رو بودن فصل گرما و افزایش مصرف آب این موضوع را مهم‌تر می‌کند.ایران به واسطه قرارگیری‌اش در کمربند خشکسالی جهان همواره از دیرباز با مشکل کمبود آب رو به رو بوده است. به این معنا که به لحاظ فرهنگی هم جامعه ایرانی همواره در رابطه با مدیریت مصرف توانسته اوضاع را کنترل کند به همین دلیل است که می‌توان به صرفه‌جویی آب در موقع بحرانی این سال‌ها از سوی مردم امیدوار بود.