خلوص و محبت، ویژگی رئیس‌ جمهور شهید بود

او با بیان این‌که توفیق داشته دو بار ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور را از نزدیک زیارت کند، می‌گوید: خلوص، مردمی‌بودن، خاکی‌بودن، صداقت و محبتی که در نگاهش می‌جوشید، مثال‌زدنی بود و در این رابطه غلو نمی‌کنم، چون موضوعی حس‌شدنی بود. خاکی‌بودن و مردمی‌بودن را در مقابل آقای رئیسی به‌شدت احساس می‌کردیم و اصلا دیدگاه تبخترآمیز یا نگاه از بالا به پایین نسبت به کسانی که مخاطب‌شان بود نداشت.

این نویسنده ادامه می‌دهد: وقتی در جمکران بودم، قرار بود هدیه‌ای را برای تقریظی که رهبری روی کتاب «اسم تو مصطفی است» نوشته بود، از ایشان دریافت کنم و شامل قرآن‌مجید، انگشتر و چفیه آقا بود. در حین دریافت هدیه آقای رئیسی از من درباره خانواده و فرزندانم پرسید و نگاهشان پر از خلوص و محبت بود. در ماه مبارک رمضان امسال هم با تعدادی از هنرمندان با ایشان ملاقات داشتیم و خیلی برایم جالب بود که با همه سلام و احوالپرسی کرد و چون صحبت‌ها به‌دلیل اذان مغرب ناتمام می‌ماند، صحبت‌هایش را بعد از افطار با هنرمندان ادامه داد و گفت هیچ اشکالی ندارد. تا آخرین لحظه ایشان مشغول صحبت با تک‌تک هنرمندانی بود که با او حرفی داشتند.

مردمی بودن، انتخاب رئیسی بود

تجار در پاسخ به این پرسش که در این شرایط دشوار هنرمندان و نویسندگان چه کارهایی می‌توانند انجام دهند، می‌گوید: شرایط بسیار سخت است و همه کسانی که همدل هستند، موقعیت را درک می‌کنند و قلب‌شان برای وطن‌شان می‌تپد، نگرانند که در پیچ خطرناکی قرار نگیریم. گاهی ما برای خانواده خود فکر می‌کنیم و بعضی اوقات اگر وطن‌دوست باشیم به شکل کلان برای کل جامعه فکر می‌کنیم و نگرانیم. ان‌شاءا... به گونه‌ای این پیچ خطرناک را رد می‌کنیم. با شنیدن این خبر هر انسانی با تمام سلول‌های بدنش احساس درد و رنج دارد، اما باید مقاوم‌ باشیم و با توجه به این‌که گفته‌های رهبری می‌تواند چراغ‌راه باشد، به جلو قدم برداریم. 

او می‌افزاید: هر هنرمندی دین خود را در این شرایط ادا می‌کند، عده‌ای دل‌نوشته دارند و شعرا هم شعر می‌سرایند. نوشتن مثل سرودن شعر نیست و این مسائل معمولا باید خیلی در وجود هنرمند یا نویسنده درونی و ته‌نشین شود تا اثری تأثیرگذار را خلق کند.

نویسنده کتاب «ماه بالانشین» در پایان می‌گوید: ان‌شاءا... چنین اتفاقاتی روحیه افراد را بسازد و به ‌آنها بصیرت بیشتری بدهد و قدم‌های‌شان را راسخ‌تر کند. همه آدم‌ها اعم از هنرمند و غیرهنرمند باید فکر کنند چه کاری می‌توانند در این شرایط انجام دهند تا برای مردم مفید باشند و بخشی از مسئولیت باری که آقای رئیسی یک‌تنه به دوش می‌کشید را به عهده بگیرند. این خیلی مهم و برای ما یک درس است، وگرنه ایشان هم می‌توانست عزلت‌گزین باشد و از دور کارها را انجام دهد، اما مردمی بود، درست زندگی کرد و درست هم از این دنیا رفت.