ببینید | چریک کلمات

پدر و مادرش هر دو گیاه‌شناس بودند و به دنبال کشف تازه‌ها به آزمایش‌ها مختلف علمی می‌پرداختند. به همین دلیل ایتالو کالوینو در فضای علمی روشن پرورش یافت و در دانشکده علوم دانشگاه تورین، جایی که پدرش در آنجا تدریس می‌کرد ثبت نام کرد. در طول جنگ جهانی دوم به جنبش مقاومت پیوست و به عنوان پارتیزان علیه فاشیست‌های ایتالیا و آلمانی‌ها جنگید و از تجربیاتش در داستان‌ها بهره گرفت. برخلاف بسیاری از نویسندگان، کالوینو سخنران بسیار خوبی بود. در طول سخنرانی‌هایش مانند چارلی چاپلین با اشتیاق بالا و پایین می‌پرید و دست‌هایش را به همراهی ریتمیک با کلماتش تکان می‌داد. اما از مصاحبه بیزار بود. اگر چه در مقابل دانشجویان و مصاحبه‌کنندگان همیشه مودب و دقیق بود، اما خسته و بی‌حوصله به نظر می‌رسید و می‌گفت: «ین وحشتناک است که باید به این همه پرسش پاسخ داد.»

برای کالوینو مهم‌تر از داستان نحوه ارائه آن است. از نظر خلق و خو کالوینو به مکتب فکری نویسندگانی تعلق دارد که به کافکا، ناباکوف و بورخس باز می‌گردد و کورتازار، راب‌گریلت و در میان نویسندگان آمریکایی، بارت ادامه می‌دهند. کالوینو در نهایت مهارت ادبی این جنبش را با نشاطی ترکیب می‌کند که بتواند اثری دائمی بر آیندگان بگذارد.

برخی از دشواری‌ های نثر کالوینو ناشی از میل وسواس‌گونه او به حفظ حریم خصوصی و گمنامی است. او می‌گوید: «از اینکه خیلی شخصی باشم متنفرم. من فردیت خود را به عنوان مانعی برای بیان خود از جهان می‌بینم.»

بازی‌ های ادبی که کالوینو با هدف طنزآمیز در آثارش از آنها استفاده می‌کند، نشان می‌دهد که پیچیدگی ایده‌های کالوینو به ‌عنوان یک نویسنده، هم نقطه قوت و هم ضعف اوست. به عنوان مثال بخشی از محبوبیت کالوینو در امتناعش از پرداختن به پایان‌هاست.

•  ایتالو کالوینو در 15 اکتبر 1923 در کوبا زاده شد و در 19 سپتامبر 1985 در ایتالیا درگذشت. 
•  در سال 1945 کالوینو چنان درگیر سیاست شد که به حزب کمونیست پیوست اما با سرخوردگی در سال 1957 از آن جدا شد.
•  کالوینو در دهه 1950 قاطعانه به فانتزی و تمثیل روی آورد و سه داستان خارق‌العاده را تولید کرد که برایش تحسین بین المللی به ارمغان آورد.
•  در طول دهه ۱۹۶۰ به همراه الیو ویتورینی نشریه ادبی منابو را منتشر می‌کرد.