یک کشور پیرامونی تمام عیار

سعی کردند ترکیه را الگوی خوب توسعه، رفاه و‌ تعامل مثبت با غرب در برابر الگوی بد سرکشی ایران ‌معرفی کنند. در ایران سیاسیون از راست تا چپ، از اصولگرایان بی‌اصول اولیه تا رفرمیست‌های آشکار غربگرا، از منادیان سازندگی و مانور اشرافیت و مسحور ظواهر تمدن غرب تا چپ‌های پشیمان از انقلابیگری بی‌ریشه‌شان یا ریشه‌دار در تجربه شرق و ... همه و همه، ترکیه را نماد اسلام عاقلانه و دارای روابط حسنه با غرب و شرق و پر از موفقیت‌های مولد و توسعه انکارناپذیر معرفی کردند با پرده‌پوشی گوش‌به‌فرمانی و خدمتگزاری ارباب، عضویت در ناتو، قرار گرفتن در صف خیانت به آرمان فلسطین و بند و بست با اسرائیل و مراوده حتی نظامی و یکدله با او و بالاخره ابزار خیانت به استقلال کشورهای مسلمان شدن، همدست آمریکا در پروژه داعش‌پروری و جنگ علیه دوست قدیمی‌اش سوریه، به‌فرمان آمریکا شرکت کردن. دست آخر بحران ترکیه علنی شد. این بحران‌زایی فرهنگ غربگرا ثمره شوم‌ خود را نشان داد. تحلیل ابعاد بحران امروزی ترکیه در مطالعات غرب‌شناسی مهم است. به‌ویژه موقعیت شرم‌آور ترکیه کنار اسرائیل و نتانیاهو که به آن می‌پردازم‌. جاه‌طلبی پان‌ترکیستی اردوغان، زینت داده‌شده با ماسک و نقاب اسلام نولیبرال و غربگرا، در تجربه ترکیه نتایج تلخی به‌بار آورد. همه وانموده دولت حاکم کنونی، امری پوچ و مذبذب از آب در آمد که فاقد هر اصالت و راستی است. آن اطوار ضداسرائیلی برابر شیمون پرز در نشست‌های عمومی، مضحکه‌ای دروغین و تبلیغاتی شد؛ چون روابط نزدیک با سیاهکارترین نظام جنایت و همدستی با او در پیشبرد پروژه‌های بحران‌زا در منطقه و کشاندن کشور آذربایجان با سوءاستفاده زبانی و دروغ نژادی، و بردگی نظامی در عضویت در ناتو، پیمان تجاوزکارانه قدرت‌های غربی، هیچ اعتباری برای سخنرانی‌های حرافانه باقی ننهاد و از ترکیه چهره‌ای بی‌اعتبار، گوش‌به‌فرمان غرب و خدمتگزار منافع قدرت سرمایه‌سالاری ظالم جهانی ساخت که برای بقای ذلت‌بار، حتی به دوست خود سوریه از پشت خنجر می‌زند، نقاب لیبرالی خود را می‌درد و به نیروی حامی داعش، حرامزاده وحشی آمریکا بدل می‌شود که وانموده‌ای علیه اسلام و ‌تحریف حقیقت دین و ابزاری درنده در خدمت سیا، موساد و پنتاگون بوده، برای مقابله با جذابیت رحمانی و انقلابی راه امام (ره) و اسلام ناب تأسیس شده و در مسیر رؤیای سیاه خاورمیانه بزرگ عمل کرده است.  

عریان‌شدن این چهره اسلام لیبرال، همدست اسلام جعلی و به‌غایت متحجر، شکست بزرگ وانمود‌های ترکیه و پایان جاه‌طلبی او بود. ترکیه به جزئی از بحران‌زایی رو به افول محکوم به مرگ غرب در جهان و ایران تبدیل شد و اعتماد و اعتبار یک کشور مستقل و با پرنسیب را از کف داد. بحران آمریکا هم به اقتصاد وابسته ترکیه منتقل گشت، سلاح دولت رفاه او را نابود کرد و‌ نشان داد در نظامی پیرامونی و ‌مصرفی، بزرگ‌ترین موفقیت‌های تولیدی هم اصالت ندارد و مقهور منافع اربابان، یک‌شبه بر باد می‌رود و غیرمستقل است.

هر ایرانی  باید با رفرمیسم آمریکایی و لیبرالیسم دروغین مخالفت کند
بازی ترکیه با عربستان، آینه تمام‌قد شکست ترکیه به‌شمار می‌آید. ارباب بزرگ با ساختن دوگانه نظام متحجر وهابی به عنوان‌ گاو شیرده غرب و‌ نظام لیبرال اسلام اردوغانی و اخوانی آمریکایی شده، با یک تیر خواسته دو نشان برد برد ضداسلام به سود خود بزند. برای نشان دادن وضع فلاکت‌بار و سرشکسته اردوغان در ابن بازی آمریکایی، تنها کافی است دقایقی به عکس بن سلمان و اردوغان که در سفر ذلت بار اخیر اردوغان به عربستان در جهان منتشر شد، خیره شویم: اردوغان پیر خسته، با خاکساری، و به طور نامحسوس کمی درون خود خمیده، نگران از تصویر و با چهره‌ای افسرده و نگاه دلمشغول به دوربین با دو دست، دست راست بن سلمان را گرفته و گویی نوازش می‌کند. این همان دست فرمانده تکه‌پاره کردن خاشقچی در خاک ترکیه و البته در سفارت عربستان و آن نمایش اردوغان علیه بن سلمان است که آشکارا معنای عذر تقصیر به درگاه ولیعهد متهم به جنایت هولناک را دارد. 

بن سلمان اما در عکس موقعیتی چند مفهومی را به تماشا می‌گذارد. زبان بدنش یک کتاب حرف دارد، جوانی برابر پیری، ‌سینه ستبر، او در مقابل درهم فروشدگی زبان بدن اردوغان، گردن برافراشته‌اش مثل خروسی پیروز، چهره خندانش برابر سیمای بی‌اعتماد و متزلزل اردوغان، چشم‌های تنگ‌شده و پراستهزایش که گویی به دنیا می‌گوید این همان اردوغان با آن حرف‌های صدتا یک غازش علیه من است با حسی از تکبر و‌ پیروزی در خطوط چهره بن سلمان که به ذلت اردوغان تأکید می‌ورزد. در این عکس همه شکست‌های اردوغان گرد آمده: سروری اسرائیل و عربستان بر او و گوش‌به‌فرمانی اردوغان برابر غرب و تهیدستی و بازی‌خوردگی‌ برای جاه‌طلبی‌اش از اتحادیه اروپا و مسخره شدنش و هویت باختگی‌اش تا اروپایی به‌شمار آید، فروپاشیدگی رویاهایش، اقتصاد فروپاشیده پیرامونی‌اش، بی‌شخصیتی سیاسی‌اش و بی‌بهره‌گی‌اش از نزدیکی واقعی به صهیونیست‌ها و و رسوا شدنش و ادای دفاع از فلسطین در آوردنش، آبرو باختگی‌اش و فاش شدنش در خدمتگزاری به بحران‌زایی غرب در منطقه و بی‌بهره‌گی‌اش از هم شرقی و هم غربی و موازنه مثبت و... اینها ضمنا رسوایی سیاست رفرمیست‌های غربگرای ایرانی از مرحوم هاشمی تا جناب خاتمی، روحانی و آقای میرحسین موسوی هم هست که برای‌شان ترکیه یک الگوی ایده‌آل بود و نشان نادرستی سیاست اسلام انقلابی و راه امام(ره)! امروز سرفرازی ایران که حتی در عادی کردن روابطش و کمک به جهان اسلام تا با اتحاد به قطبی نیرومند تبدیل شود و مستقل از غرب و شرق رابطه سرفراز با جان برقرار کند، عملا گویای پیروزی راه انقلابی اسلام ناب است و ‌ترکیه آینه عبرتی است تا از دام و سحر و خواب بازی دشمن رها شویم. درس بزرگ آن است که دریابیم، نگرش غربگرا و لیبرال و ضدانقلابی، رهروان این مسیر را به ذلت می‌کشاند. غرب نوکران و نظام پیرامونی را رشد نمی‌دهد. مانع رشدش می‌شود و چون ابزاری از آنان سود می‌جوید به‌جنایت و بی‌پرنسببی و بردگی سیاست غرب سوق‌شان می‌دهد و از آنها در بحران‌زایی در منطقه اسلامی و تفرقه، خیانت، شکستن وحدت اسلامی، قدرت و سرفرازی اسلام و کشورهای مسلمان سود می‌جوید و می‌دوشد و بعد هم ناکام، رهای‌شان می‌کند . هر عاقل، مؤمن و‌ حتی وطن‌پرستی در ایران‌ باید شدیدتر از پیش با این فرهنگ پیرامونی و فریب پوچ غربگرایی و رفرمیسم آمریکایی و لیبرالیسم دروغین مخالفت کند.