آموزش مهارت زندگی به کودکان

دنیای امروز شرایطی را ایجاد کرده که امکانات در آن نسبت به گذشته بیشتر است. این سبب شده تقریبا ما سرمان شلوغ باشد و این ماجرا را به بچهها هم تسری دهیم. آنها را به کلاسهای مختلف ببریم و در مهمانیهایی که دعوت میشویم، کودکمان را هم با خود ببریم و با دوستانشان قرار ملاقات بگذاریم. اینها سبب میشود بچهها نتوانند در زمانهایی که برنامهای برای انجامدادن ندارند برای خودشان برنامه داشتهباشند و مدام غر میزنند چه کار کنم. در این شرایط وقتی کودک هیچ کاری برای انجام دادن نداشتهباشد یا تبدیل به یک کودک غرغرو میشود یا اینکه سعی میکند با سر به سر گذاشتن دیگران وقتش را بگذراند به همین دلیل آموزش مهارت برنامهریزی زمان در این سنین بسیار اهمیت دارد. این کودک وقتی کمی بزرگتر شود و توان برنامهریزی برای خودش نداشتهباشد به هر کاری برای حل این معضل روی میآورد؛ از پرخوری تا گشتن بدون جهت و بیهدف در شبکههای مجازی که این میتواند شروع مشکلات فرزندان ما باشد.برای آموختن این مهارت زندگی در کودکان باید ابتدا لحظاتی را برای کودک ایجاد کنید که پیش شما شکایت کند که حوصلهاش سر رفتهاست. در این زمان شما نباید اقدامی انجام دهید فقط به او بگویید که خودش راهی برای حل این ماجرا پیدا کند. او را تشویق کنید و از او بخواهید راهحل و برنامه برای خودش داشتهباشد تا کاری کند حوصلهاش سر نرود. در واقع به او انگیزه بدهید یک برنامه برای خودش بچیند و شما هم دورادور برنامه او را دنبال کنید. در واقع کودکی که بتواند سر خودش را با بازی یا کاردستی گرم کند، خلاقیتش بالا میرود و مهارت حل کردن مشکلاتش در آینده بالا رفته و اضطرابش کاهش پیدا میکند. در واقع این ماجرا میتواند بچه را به سمت یادگیری حل مسأله سوق دهد. خانوادههایی که در بچگی این مهارت را در کودکان افزایش میدهند، در دوران نوجوانی کمتر با درگیری آنها با فضای مجازی روبهرو میشوند.