باخت اسرائیل در قطر

اتفاقی که رژیم صهیونیستی روی آن حساب جداگانه‌ای باز کرده بود. یکی از شیوه‌های مرسوم رژیم صهیونیستی برای استمرار اشغال فلسطین این است که آن را از یک مساله و بحران بین‌المللی به یک موضوع دوجانبه و حتی به یک مساله داخلی تقلیل می‌دهد تا دور از مداخله مجامع بین‌المللی و منطقه‌ای و همچنین پنهان از چشم افکار عمومی بین‌المللی مساله فلسطین را به دلخواه خود حل و فصل یا به عبارت بهتر صورت مساله را پاک کند.

در این راستا رژیم صهیونیستی می‌خواست از فضای بازی‌های جام‌جهانی قطر دست‌کم در دو عرصه دیگر بهره ببرد؛ اول این که قطر را به عنوان میزبان این بازی‌ها به جرگه دولت‌های نوسازشکار وارد کند و پروژه موسوم به توافقنامه ابراهیم را توسعه دهد تا بتواند در گام‌های بعدی دیگر کشور‌های عربی حوزه خلیج فارس را نیز به این جمع اضافه کند. دیگر این که برای دور جدید عادی‌سازی روابط با کشور‌های عربی مشروعیت و حمایت مردمی کسب کند و با این حساب باب روابط را میان صهیونیست‌ها و ملل عرب باز کند. برای رسیدن به همین اهداف بود که رژیم صهیونیستی قصد داشت ۲۰هزار تماشاگرنمای اسرائیلی را به بازی‌های جام‌جهانی گسیل کند؛ هرچند که در عمل این تعداد به ۵۰۰۰ نفر هم نرسید و اغلب آن‌ها هم پشیمان برگشتند. اما آورده رژیم صهیونیستی در همین فاصله ۱۰روزه جام‌جهانی به کجا رسید؟ حقیقت این است که رژیم صهیونیستی در حین برگزاری بازی‌های جام‌جهانی و همچنین در فراهم‌سازی مقدمات آن -چه از سوی قطر به عنوان میزبان و چه از سوی تماشاگران عرب - تحقیر و منزوی شد. ماجرا این است که قطر از ارائه خدمات مخابراتی به شرکت‌های اسرائیلی که امکان استفاده از سیمکارت‌های اسرائیلی را برای تماشاگرنما‌های صهیونیستی فراهم کند، خودداری کرد و به همین دلیل آن‌ها مجبور شدند از سیمکارت‌های قطری استفاده کنند. اهرم‌های فشار اسرائیلی برای وادارکردن قطر به پیوستن به دولت‌های نوسازشکار بی‌نتیجه ماند. برخلاف تبلیغات گسترده در سال‌های اخیر درباره ایجاد محور موسوم به توافق‌نامه ابراهیم، در عمل مشخص و اثبات شد که بین افکار عمومی جهان عرب و صهیونیست‌ها فرسنگ‌ها فاصله وجود دارد و مردم کشور‌های عربی به این راحتی این رژیم را نخواهند پذیرفت و آنچه از آن به توافق‌نامه ابراهیم یاد می‌شود در سطح دولتی باقی خواهد ماند و فرصت تسری به سطوح ملت‌ها را پیدا نخواهد کرد. خود رسانه‌های صهیونیستی که برای پوشش بازی‌های جام‌جهانی به دوحه رفته بودند بعد از این که با موجی از خشم و نفرت فروخورده جهان عرب از خود مواجه شدند، سرخورده شدند.

روزنامه جام جم