گزارشی تکان‌ دهنده از تعرضات‌ جنسی در دانشگاه‌ های‌ آمریکا

آنها پس از دریافت خبر قبولی خود در دانشگاه به طرز غیرمعمولی به همراه دوستان و خانواده‌شان، شادی کرده و به هوا می‌پرند و از خوشحالی در پوست خود نمی‌گنجند.

دانشگاه‌های مختلفی در سراسر آمریکا،آماده پذیرش آنها شده‌اند، دانشگاه‌هایی که ورود به هرکدام از آنها شاید آرزوی هر جوان طالب تحصیلات عالی در سراسر دنیا باشد. دانشگاه‌هایی مانند هاروارد، کارولینای شمالی، برکلی، فلوریدا، می‌سی‌سی‌پی، ییل، پرینستون و ... سپس همراه حرکت فوج‌فوج دانشجویان به سمت این دانشگاه‌ها، سخنان برخی مسئولان آنها را می‌شنویم که گویا در روز آغاز سال جدید تحصیلی برای دانشجویان به اصطلاح سال اولی ایراد کرده‌اند.

یکی از آنها می‌گوید:«محصلان جدید، امروز که به شما نگاه می‌کنم، متوجه احساس و هیجان فوق‌العاده، آینده‌نگری و شاید کمی احساس آرامش می‌شوم، امروز همان روز است، همان‌طور که والدین شما امروز شما را تا اینجا بدرقه کردند تجربه دارند.»

دیگری می‌گوید: «هراتفاقی که در دانشگاه می‌افتد، همین‌جا هم باقی می‌ماند، بیشتر اوقات.»

و یکی دیگر می‌گوید: «چیزهای کمی ارزش جشن گرفتن بیشتری نسبت به ورود یک کلاس از محصلان به دانشگاه را دارد.»

مسئول دانشگاه می‌سی‌سی‌پی در سخنرانی‌اش اظهار می‌کند: «شما قدرت، مهارت و هوشی در اختیار دارید که هنوز خودتان متوجه آن نشده‌اید.»

و یکی از اساتید دانشگاه کانزاس می‌گوید: «امروز دانشجویان ارشد دانشگاه ایالت کانزاس ما در واقع نسل بعدی از رهبرانی خواهند بود که همه ما به آنها تکیه خواهیم کرد. به ما اساتید اجازه بدهید شما را برای رسیدن به هدف‌تان یاری کنیم.»

و بالاخره مسئول دانشگاه دیگری تاکید می‌کند: «ما برای مشورت، حمایت و راهنمایی شما به سمت منابع گسترده و فرصت‌هایی که در مسیرتان قرار دارد، کنارتان خواهیم بود. خطاب به تمام محصلان باارزش‌مان، این لحظه از آن شماست.»

پس از نمایش این فضای ظاهرا علمی و نخبه‌گرایانه، فیلمساز به‌سرعت تماشاگرش را با روی دیگر این سکه مواجه می‌گرداند. وقتی شاهد اسباب‌کشی چند نفر از دانشجویان تازه‌وارد به دانشگاه‌های محل تحصیل‌شان هستیم، یکی از آنها هنگام بازگویی خاطرات اولین روزهای تحصیلش در دانشگاه کارولینای شمالی می‌گوید: «من دانش‌آموز ممتازی بودم، فکر کردم بروم دانشگاه ایالتی، دانشگاه کارولینای شمالی، واقعا آنجا به من خوش می‌گذشت، خیلی چیزها یاد گرفتم، استادهایم را هم دوست داشتم، در همان هفته‌های اول بهترین دوستانم را پیدا کردم و تا همین امروز هم خیلی صمیمی هستیم ولی به دو نفرمان قبل از شروع کلاس‌ها تجاوز شده بود...»!

چه عواملی زمینه‌های تعرض جنسی را فراهم می‌آورد؟

از اینجا فیلم زمین شکار به بازگویی تجربیات وحشتناک و غم‌انگیز دختران و حتی پسران دانشجو از تعرضات جنسی که در دانشگاه‌های مختلف آمریکا نسبت به آنها انجام شده بود می‌پردازد اما در همه این حادثه‌های تلخ که دختران و پسران دانشجو تعریف می‌کردند، چند موضوع مشترک بود:

۱- اغلب تعرضات جنسی در مهمانی‌ها و پارتی‌های مختلط انجام پذیرفته است.
۲- در اغلب موارد روابط بی‌بند و بار مابین متعرض و قربانی در جریان بوده.
۳- اغلب قربانی‌های دختر، لباس‌های نامناسب و پوشش‌های نابهنجار به تن داشته‌اند.
۴- اغلب قربانی‌های تعرضات جنسی به حد افراط مشروبات الکلی خورده بودند.
۵- اغلب متعرضان، افراد غریبه و ناآشنا نبوده و اکثرا از دوستان و همکلاسی‌ها به‌شمار می‌رفتند که با قربانی سابقه مهمانی‌ها و مراسم و گشت و گذارهای بسیار داشته‌اند.
۶- شکایت اغلب قربانی‌های تعرض جنسی در دانشگاه‌ها به هیچ نتیجه‌ای نرسیده و همواره دانشگاه‌ها و مسئولان آنها از متعرض و متجاوز حمایت کرده به‌خصوص این‌که از موقعیت اجتماعی با‌اهمیتی نیز برخوردار بوده باشند.

این عوامل تقریبا همان پارامترهایی هستند که در تحقیقات و گزارش‌های برخی مؤسسات پژوهشی در اروپا و آمریکا مانند مرکز تحقیقاتی آلبرتا در کانادا یا «Opinion Matters» یا موسسه «ران تایم» که در زمینه تحقیقات اجتماعی بسیار معتبر است نیز درج شده و نکات مشترک بسیاری دارد. (تحقیقات و گزارش‌های یاد شده در ادامه این مطالب خواهد آمد.)

به این ترتیب می‌توان دریافت که علت و زمینه‌های تعرض‌های جنسی در تمام محیط‌های مختلف اعم از دانشگاهی، هنری، فرهنگی، ورزشی، اقتصادی، سیاسی و... مشابه بوده و فرق چندانی ندارد و در این بین پوشش نامناسب، خوردن مشروبات الکلی و اختلاط بی‌بند و بارانه زن و مرد از مهم‌ترین عوامل زمینه‌چینی این بزهکاری اجتماعی است. در واقع دسته‌ای از عوامل انسانی، اجتماعی و فطری بر بستر همان عوامل یاد شده، باعث انجام بزه می‌شود که هیچ قانونی نمی‌تواند به‌طور کامل و بی‌نقص و آنچنان که باید مانع آن شود. این فقره از آن دسته نابهنجاری‌های اجتماعی محسوب می‌شود که در صورت پیشرفت و ایجاد زمینه‌های فوق‌الذکر، درمانش بسیار دشوار خواهد بود، از همین‌رو برخی روان‌شناسان و جامعه‌شناسان به رعایت بهداشت در مقابل پیشرفت آن قائل هستند تا به مراحل نیاز به درمان نرسد.

در سبک زندگی اسلامی نیز به قول علم پزشکی سعی شده، بهداشت روانی و جسمی زنان و مردان حفظ شود تا به مرحله بیماری و درمان پرهزینه و دشوار آن نرسند؛ مرحله‌ای که در همین مقوله بسیار چالش‌برانگیز و فاجعه‌آمیز تعرضات جنسی که امروزه بخش عمده‌ای از جامعه غرب را به خود مشغول داشته، از همان پوشش تمام و کمال و پوشاندن زینت‌های زن آغاز می‌شود. در واقع سبک زندگی اسلامی عناصر فراهم آوردن زمینه‌های تعرض را از بین می‌برد تا این‌که بخواهد وقتی زن و مرد را به حالت مستی ناشی از مشروب‌خواری و نیمه‌برهنه و در فضاهای بی‌بند و بارانه و مختلط به هم نزدیک شدند، قوانینی وضع کند که آنها را از عمل خلاف بازدارد! سبک زندگی اسلامی در واقع با ایجاد حرمت برای پوشش نامناسب و مشروب‌خواری و اختلاط زن و مرد و فضاهای بی‌بند و بارانه، اساسا مانع به‌وجود آمدن همه زمینه‌های یادشده می‌شود. حکم حجاب برای زن و مرد، ازجمله مهم‌ترین موانع ایجاد زمینه‌های فوق‌الذکر است.

چرا دانشگاه‌ها از متجاوزین و متعرضان جنسی دفاع می‌کردند؟

در طول مستند زمین شکار، دانشجویان مختلفی از دانشگاه‌های سراسر آمریکا مورد مصاحبه و گفت‌وگو قرار گرفتند که قربانی تعرضات جنسی واقع شده و به‌تدریج قانع می‌شوند شکایت خود را برای مسئولین دانشگاه مطرح سازند. این درحالی‌است که وضع قوانینی در آمریکا باعث شده تا این‌گونه خلاف و بزهکاری‌ها به بیرون دانشگاه و مراجع قضایی کشیده نشده و در همان دانشگاه حل شود. بنابراین پس از مدتی پنهان‌کاری و مخفی‌کردن موضوع تعرضات جنسی از سوی خود قربانیان، کم‌کم آنها برای رهایی از فشار روانی و ضربه روحی که تحمل کرده بودند شکایت خود را نزد مسئولین دانشگاه‌ها مطرح می‌سازند اما در کمال شگفتی با بی‌تفاوتی آنها و حتی نهی از شکایت و متوجه‌شدن اتهام به طرف خودشان مواجه می‌شوند.

یکی از مسئولین دانشگاه کارولینای شمالی، خطاب به دانشجوی قربانی، تعرض جنسی را با بازی فوتبال مقایسه می‌کند که بازیکن اگر به بازی برگردد بازهم باید انتظار ضربه داشته باشد و مسئول دیگر از تقصیرات و زمینه‌چینی‌های خود قربانی‌ها پرسش می‌کنند. اغلب می‌پرسند: «آیا دامن کوتاه پوشیده بودی؟! آیا مشروب خورده بودی؟ آیا در محلی با آن متعرض تنها بودی؟» یعنی در واقع خود مسئولین و متولیان آموزشی غرب به‌خوبی از زمینه‌های تعرضات جنسی و علل بنیادین اعمال ضداخلاقی باخبر هستند، به همین علت نخستین سؤال آنها درباره همین علل است و به همین جهت متعرض و متجاوز را اساسا گنهکار ندانسته، بیشتر گناه را متوجه قربانی می‌دانند که با لباس و پوشش نامناسب یا در شرایط نامطلوب در مقابل متعرض قرار گرفته و او را تحریک کرده است.

به‌این‌ترتیب می‌توان از نگاه خود متخصصان و کارشناسان آموزش‌وپرورش در سیستم غرب که همان متولیان دانشگاه‌ها یعنی عالی‌ترین مراکز آموزشی هستند هم این اظهارات را نوعی اعتراف تلقی کرد که در واقع آنها هم دلیل اصلی نابهنجاری‌های روابط جنسی در غرب را همان سبک زندگی معیوب و مولد بزه و خلافکاری غربی می‌دانند.

اما سازندگان فیلم زمین شکار برای این‌که بیشتر از این به اصل سبک‌زندگی غربی نقب نزده و آن را مقصر اصلی معرفی نکنند (که در واقع یکی از تابوهای اصلی رسانه‌های آمریکایی و اروپایی محسوب شده و سخن‌گفتن از آن و هر نوع انتقاد به آن ممنوع به‌شمار آمده) برای علت حمایت دانشگاه‌ها و مسئولین آنها از متجاوز و عدم حمایت از قربانی‌های تجاوز علی‌رغم تعهد و قولی که داده‌اند، به بهانه دیگری متشبث شده و علت را جلوگیری از بدنام شدن آن دانشگاه و موسسه عالی معرفی می‌کنند. با این دلیل که مسئولین دانشگاه‌ها به‌دلیل کمک‌های مالی و خیریه هنگفتی که از افراد خیر دریافت می‌کنند، از این می‌هراسند که با بدنام شدن دانشگاه‌شان، دیگر این کمک‌های مالی را نتوانند دریافت نمایند!