مردم را متهم نکنیم!

نکته مهم دیگری که فکر می‌کنم در ایام کرونا باید لحاظ شود، معیشت مردم و افرادی است که حقوق‌بگیر نیستند و زندگی آنها وابسته به چرخش کارشان است.

در عرصه هنر خیلی از تئاتری‌ها این‌گونه‌اند، یعنی نه حقوق ایام بیکاری دارند و نه کارمند هستند که حقوق ماهانه معین بگیرند و معیشت‌شان از طریق تئاتر است.

این افراد به دلیل شرایط خاص مربوط به کرونا متضرر شدند. از سوی دیگر، گروه‌های هنری هم که برای اجرا برنامه‌ریزی کرده بودند با لغو فعالیت‌هایشان ضررهای جدی دیدند و از مسوولان می‌خواهم برای هزینه زندگی این افراد و همه آنها که درآمد معین ثابت ندارند فکری کنند. این مساله بسیار مهمی است که مسوولان باید برای آن پاسخ روشنی داشته باشند.

مردم می‌توانند پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کنند و با تحمل شرایط سخت کنونی، تا حدی مانع گسترش بیماری کرونا شوند. اما وقتی معلوم نیست تا چه زمانی این بیماری ادامه دارد مسوولان باید فکری به حال مردم و زندگی آنها کنند.

همه تقصیرها را نمی‌توان به گردن مردم انداخت. منکر این نیستم که برخی مردم مسائل بهداشتی را رعایت نکرده‌اند یا به هشدارها در خصوص مسافرت نکردن توجه لازم را نداشته‌اند. اما نقش مسوولان در این میان چیست؟ وقتی مسوولان مربوط، اجازه سفر با وسایل نقلیه عمومی مانند اتوبوس، قطار و هواپیما آن هم با ظرفیت‌های بالا دادند، نمی‌دانم چرا مردم در این زمینه ملامت می‌شوند؟ کسانی که مسوول برنامه‌ریزی بودند از بار مسوولیت خود شانه خالی می‌کنند و گسترش کرونا به گردن مردم انداخته می‌شود.

خیلی از ادارات، بانک‌ها، کارخانه‌ها و... مشغول فعالیت هستند و کارمندانشان هم باید سرکار بروند. این افراد از طریق مترو و اتوبوس به محل کار می‌روند و وضعیت فاجعه‌باری را در وسایل نقلیه عمومی شاهدیم و مسوولان برای این موضوع فکری نمی‌کنند. نادیده گرفتن این مسائل و گرفتن انگشت اتهام به سوی مردم، اوج بی‌انصافی است.

ایرج راد - بازیگر و رئیس هیأت‌مدیره خانه تئاتر / روزنامه جام جم