سیروس می‌توانست یکی مثل قایقران باشد

یک مدافع آخر تمام عیار که در آن تیم رویایی شاهین بازی کرده است. با همایون بهزادی، قباد تبریزی، حمید جاسمیان، حمید شیرزادگان و ناصرابراهیمی. حرف از ناصر ابراهیمی شد، سرمربی اسبق تیم‌ملی‌، بازیکن شاهین، تاج، پرسپولیس و ... اما آنچه باعث شد سراغ ابراهیمی برویم دوستی دیرینه‌اش با سیروس گرجستانی است. او از رفاقتی حرف می‌زند که در آن فقط صمیمیت موج می‌زده.

مصاحبه‌های زیادی خواندیم از مرحوم گرجستانی که عضو تیم شاهین بوده‌است.

بله.خوب یادم می‌آید. من و سیروس خیلی رفیق بودیم.14-13 سال‌مان بود و تقریبا هم‌سن بودیم. البته من از سیروس بزرگترم. اگر اشتباه نکنم از سال 36 تا 38 با هم در تیم دوم شاهین بازی می‌کردیم.

مرحوم گرجستانی مدافع‌وسط بودند، درست است؟

یک مدافع‌وسط خوب. نه این‌که الان بخواهم تعریف کنم و چون ایشان فوت کرده بخواهم به‌به و چه‌چه کنم! واقعا مدافع آخر خوبی بود.

ظاهرا پس از آن‌که به تیم‌ملی دعوت نشد دیگر بی‌خیال فوتبال شد و رفت سمت هنر.

توانایی‌اش را داشت. من 10‌ماه پیش با سیروس تلفنی حرف زدم و دیگر خبری از او نداشتم تا این‌که خبر فوتش را شنیدم. یک سال من و بهزادی،تبریزی و برومند برای تیم‌ملی انتخاب شدیم و سیروس جا ماند.همین اتفاق باعث شد تا دور فوتبال را برای همیشه خط بکشد. یک روز آمد و گفت می‌خواهم بروم و هنرپیشه شوم. رفت و ثبت‌نام کرد ودیگر بقیه قصه را خودتان می‌دانید.

به نظر‌تان سیروس فوتبالیست، بهتر بود یا سیروس بازیگر؟

احساس می‌کنم اگر فوتبال را ادامه می‌داد قطعا یکی از ستاره‌هایی می‌شد که در فوتبال ایران همیشه درباره‌اش حرف می‌زدند. یکی مثل سیروس قایقران. البته واقعا در دنیای هنر هیچ نیازی به تعریف ندارند. سیروس گرجستانی یکی بود و از هیچ کسی هم تقلید نمی‌کرد. سیروس خودش بود و اگر نقشی را می‌خواست بازی کند چنان در خود آن شخصیت فرو می‌رفت که انگار همه‌چیز واقعی است.
خدایش بیامرزد. یاد موهای بلند و فرفری‌اش افتادم. البته آن زمان همه ما حتی خودم هم مو داشتیم. با آن موهای فر و قد‌بلند، می‌پرید و همه توپ‌ها را می‌زد.

خاطره‌ای دارید که به‌یادتان مانده باشد؟

خب خاطره که زیاد است. به هر‌حال سیروس دوستم بود. سال‌ها در کنار هم بازی کردیم. از بازی نزدیک کارخانه‌مقدم قزوین، تا ساوه و آبادان و اهواز. یادم می‌آید که آن زمان تمرینات شاهین در خیابان مفتح امروز در یک دانشسرا برگزار می‌شد. نمی‌دانم این دانشسرا هنوز هم هست یا نه اما مگر می‌شود بچه‌های 14 - 13‌ساله خاطره نداشته باشند. کلی شیطنت برای رفتن به تمرین. از کدام خاطره بگویم؟ تا سال‌42 یادم هست که جسته و گریخته با هم بودیم که تا این‌که رفته‌رفته شاهین هم منحل شد.

در تمام فیلم‌ها و سریال‌هایی که سیروس گرجستانی بازی کرده،کدام یک به دل شما نشسته است.

بدون تعارف همه نقش‌هایی که بازی کرد را دوست داشتم. می‌دانید من چون سیروس را می‌شناختم می‌فهمیدم که چه کار سختی را دارد انجام می‌دهد. شمابازی‌اش را در سریال «متهم گریخت» ببینید. چنان در نقش هاشم‌آقا فرو رفته بود که آدم را تحت‌تاثیر قرار می‌داد. سیروس ما هم رفت و حالا همه فقط از خوبی‌های او می‌گویند. امیدوارم مرده‌پرست نباشیم و وقتی یکی را از دست می‌دهیم یاد او نیفتیم. ببینید سیروس چه کار کرده بود که در زمان مردنش هم همه لبخند روی لبشان آمد. چه خوب که آدم به این شکل از دنیا برود. سیروس یکی بود،یکی و دیگر تکرار نمی‌شود.‌

مازیا فیروزی - ورزش / روزنامه جام جم