سلامتی را با هم تقسیم کنیم

این‌كه خودت در مركز همه هستی قرار داری؛ اگر كار بدی كنی، سریع‌تر از آنچه فكر می‌كنی به سمتت برمی‌گردد. كارهای خوب هم از این قاعده مستثنا نیست و به گفته اندیشمندان مانند بومرنگ به سمتت كمانه كرده و برمی‌گردند؛ گاهی حتی سنگین‌تر از آنچه كه به دنیا داده بودی.

در این روزهایی كه بحران كرونا همه كشور را درگیر خود كرده، می‌توان این ضرب‌المثل را نوشت و در معرض دید قرار داد. در شرایط سخت است كه مظنه آدم بودن ما دست خودمان می‌آید. اصلا بقیه را رها كن، این‌كه درباره ما چه قضاوتی می‌كنند، مهم این است كه حس و حال خودمان چطور است و منتظریم دنیای پیرامون‌مان و خدا با ما چگونه رفتار كند.

راستش در این شرایط بهتر است خودمان باشیم و خدایمان و قضاوت او. وقتی نگرشت چنین باشد دیگر نسبت به پیرامونت، آدم‌های اطرافت بی‌تفاوت نمی‌مانی. خودت از مركز توجه خودت خارج می‌شوی و دیگران هم به اندازه خودت و خانواده‌ات برایت مهم می‌شوند. ذهنت فراتر از زمان و مكان می‌رود و به این فكر می‌كنی كه اگر همه خوب باشند، من هم خوب خواهم بود و بالعكس. با چنین ذهنیتی در روزهای كرونایی همان‌گونه كه به بهداشت فردی خودت فكر می‌كنی و نگران سلامت خودت هستی به دیگران هم فكر می‌كنی، به‌خصوص به دیگرانی كه آن‌قدر تمكن مالی ندارند كه بتوانند برای خود و خانواده‌شان حتی صابون به اندازه كافی بخرند یا وایتكس. وقتی فراتر از خودت فكر كنی و به بیان دیگر وحدت وجود شود راس تفكراتت دست به جیب می‌شوی و برای آن كه ندارد اما بخشی از وجود توست هم صابون می‌خری و دستكش و وایتكس و ... حتی برای یك نفر كه اگر همان یك نفر خوب باشد در سلامت او تو هم شریكی.

مسیح‌های زمان

محمد دلاوری، مجری تلویزیون بر این باور است در بحران‌های بزرگی مانند بحران ویروس كروناست كه شخصیت و سعه صدر آدم‌ها خود را نشان می‌دهد. كسانی كه در این فضا خودشان به‌شدت به استریل و بهداشت نیازمندند به كسانی كه شرایطی ندارند تا بتوانند مرتب مثلا دست‌های خود را بشویند و آنها را استریل نگه‌دارند، نزدیك می‌شوند و به آنها كمك می‌كنند تا شرایط بهتری برای بهداشت و سلامت داشته باشند، مانند مسیحی هستند كه به دنبال پاداش دنیوی نیستند. آنها روح بزرگی دارند و تلاش می‌كنند از این شرایط استفاده كرده و روح و بزرگ‌منشی خود را توسعه دهند. برای همین است كه آستین بالا زده و پیشگام می‌شوند تا به تنهایی یا با تشكیل گروه‌هایی به نیازمندان كمك کنند.گاهی باید غذا و آب برسانند و گاهی مواد بهداشتی.این را هم بگویم در بحران‌هاست كه گروه‌های مردم نهاد و كمپین‌هایی موفق‌تر عمل می‌كنند كه در طول سال كه شرایط عادی است برای روزهای سخت تمرین كرده باشند و بدانند در بحران باید چگونه وارد عمل شوند تا بیشترین پوشش و تاثیر را داشته باشند.

به‌عنوان مثال کشور چین که موثرترین گروه‌های مردم‌نهاد را دارد، مدام این گروه‌ها را به مناسبت‌های مختلف تمرین می‌دهد، یادم است زمانی که در پکن بودم، روزی مراسمی در حال برگزاری بود و در فاصله تقریبا 10کیلومتری این میدان یک گروه در حال آماده‌باش بودند، وقتی به آنان گفتم میدان در فاصله زیادی از اینجا قرار دارد چرا شما در این مکان آماده‌باش هستید، گفتند: «ما از این مراسم به‌عنوان تمرین استفاده می‌کنیم.» به نظرم گروه‌های مردم‌نهاد کشورمان هم از این الگو استفاده کنند.

مسؤولیت‌پذیری اولویت است

این مجری تلویزیون در پاسخ به این كه برخی بر این باورند تا مثلا به رفتگران، راننده‌های تاكسی و ... دولت باید كمك كند و در این روزها مواد شوینده و بهداشتی در اختیارشان بگذارد، می‌گوید: این كه تفكر قابل قبولی نیست. در همه دنیا، حتی در كشورهای قدرتمند و صاحب اقتصاد قوی در بحران‌های بزرگ مردم به كمك دولت می‌آیند و به همنوعان خود كمك می‌كنند. دولت ما قوی نیست و اقتصاد ما با چالش‌های زیادی روبه‌روست. در چنین شرایطی اگر مردم از كمك به هموطنان خود شانه خالی كنند، بحران جدی‌تر می‌شود. الان موضوع سلامت در صدر اولویت‌ها قرار دارد. كرونا بیماری بسیار واگیرداری است. ما نمی‌توانیم نسبت به سلامت و بهداشت عمومی بی‌توجهی كنیم و منتظر باشیم تا دولت دست به كار شود. تك‌تك ما در قبال سلامت خودمان و همنوعانمان مسؤول هستیم. اگر می‌خواهیم زودتر بر این ویروس غلبه كنیم، باید بهداشت و مراقبت‌های فردی و اجتماعی به دغدغه همه ما تبدیل شود.

طاهره آشیانی - روزنامه‌نگار / روزنامه جام جم