اعتیاد پنیری

به گزارش انتخاب، بر اساس مطالعات، آمریکایی‌ها حدود سه کیلو پنیر در هر سال در اواسط دهه 1970 میلادی می‌خوردند و در سال 2018، این رقم به 5/5 کیلو افزایش یافته است.
گرچه فاکتورهای بسیاری در این روند رشد وجود دارد اما متخصصان معتقدند این رقم تا حدودی به دلیل پروتئینی به نام کازئین است که در سایر لبنیات نیز یافت می‌شود. به عنوان یک پروتئین، کازئین معمولا توسط بدن ما به ترکیبات کوچک‌تر - که اکنون کازومورفین نامیده می‌شود - تجزیه می‌شود. سپس این ماده از سد خونی مغزی ما عبور کرده و به گیرنده‌های دوپامین مغز ما متصل شده و باعث می‌شوند آنها دوپامین یا هورمونی که لذت و احساس پاداش به ما می‌دهد را آزاد کنند. به طور خلاصه، پنیر باعث می‌شود احساس خوبی داشته باشید و بیشتر از آن میل کنید. علاوه بر این، مقدار بالای چربی آن نیز باعث می‌شود مرتب هوس کنید این ماده را مصرف کنید، زیرا آزاد شدن اندورفین‌ها پس از برآورده شدن از آن ولع نیز لذتبخش و ارزشمند است که این چرخه را تکرار می‌کند. خوشبختانه پنیر سلامت شما را به هیچ وجه تهدید نمی‌کند. البته بیشتر پنیرها دارای لاکتوز هستند بنابراین افرادی که تحمل لاکتوز ندارند باید تا حد ممکن از مصرف بیش از حد آن جلوگیری کنند.