خشک کردن پسماند

از مزایای این روش نسبت به کمپوست می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
خشک کردن نیاز به زمان دو تا سه روزه دارد اما تهیه کمپوست ماه‌ها طول می‌کشد.
در این روش شیرابه پسماندهای تر به صفر رسیده و کاملا حذف می‌شود.
کاهش مصرف نایلون به عنوان کیسه زباله از یک روز درمیان به دوماهی یک‌بار.
کاهش 80 درصدی حجم و کاهش حدود 90 درصدی وزن در میوه‌های آبدار.
تجدید نظر در نوع آشپزی و مراقبت از مواد غذایی و کاهش شدید دورریز آشپزخانه.
ایجاد احساسی مشابه با احساس حاصل از نگهداری گل و گیاه
مبرا کردن خود از روزی 30‌میلیارد تومان که در ایران فقط هزینه جمع‌آوری پسماند می‌شود (منهای هزینه سوخت و دیگر فاکتورها) در صورتی که در بسیاری از کشورها هفته‌ای یک یا دو هفته‌ای یکبار پسماندهای‌ تر جمع‌آوری می‌شوند.
توجه به تفاوت رطوبت موجود در هریک از گیاهان
افزایش سطح انرژی و احساس شادی پس از پایان کار

چه موادی را نباید کمپوست کرد؟
حالا که از مواد کمپوست‌ساز صحبت کردیم بهتر است سراغ موادی هم که به درد کمپوست نمی‌خورند برویم. چون این مواد ممکن است برای سلامتی محصول تولیدی خطرساز باشند، به‌خصوص این که برای گل و گیاهان مورد استفاده در فضای منزل استفاده شوند یا در تولید سبزیجات گلدانی و باغچه‌ای. این مواد شامل:
برگ‌ها و شاخه‌های گیاهان آفت‌زده و بیمار
تراشه چوب حاصل از هرس درختان آفت‌زده یا بیمار
علف‌های هرزی که بذر دارند
مواد گوشتی و لبنی و محصولات دیگر حیوانی
مدفوع حیوانات
دستمال کاغذی آلوده
زباله‌های جاروبرقی
روغن و چربی
خاکستر زغال یا زغال چوب
کاغذ پرینت شده
هر ماده‌ای که به سموم آلوده باشد