فصل نسرین

امروز و در ستون گلخانه، گیاهی را به شما پیشنهاد می‌دهیم که کاملا زمستانی است، یعنی این گیاه در بهار و تابستان رشد می‌کند و از اواخر پاییز و در زمستان به گلدهی می‌رسد.
احتمالا باید نام این گیاه را حدس زده باشید، گیاهی که نام بسیاری از بانوان ایرانی هم برگرفته از آن است، «نسرین» گیاهی است که درباره آن و شیوه‌های نگهداری اش برای شما خواهیم نوشت، اما قبل از آن باید بگویم اگر جایی رفتید و به شما گیاهی به نام «آماریلیس» معرفی کردند و قیمتش را هم قدری بالا گفتند بدانید که همان نسرین است و بیهوده پول زیادی خرج نکنید.
اصالت خانوادگی نسرین به منطقه آمریکای جنوبی برمی‌گردد و با گل‌های شیپوری و زیبایش حسابی دلربایی می‌کند. این گیاه خیلی گیاه قدبلندی نیست و در بهترین حالت حدود نیم متر رشد می‌کند، البته این گیاه شاخه شاخه است و هر شاخه به طور مستقل می‌تواند در شرایط خوب پنج شش گل را ایجاد کند.
شیوه‌های نگهداری:
گلدهی: نسرین مانند بقیه گیاه‌ها در پاییز قدری بی حال می‌شود ولی از اواخر آن شروع می‌کند به گل دادن پس این روزها نگران سرسبزی آن نباشید و در مواردی حتی گل‌ها زودتر از برگ‌ها
ایجاد می‌شوند.
نور: برای 90درصد گیاهان آپارتمانی بهترین جا یک پنجره جنوبی است، نسرین نیز از این قاعده مستثنا نیست و به یک نور متوسط نیاز دارد.
خاک: برای نسرین خاک‌اسیدی بهترین خاک است، این که می‌گوییم خاک اسیدی اصلا چیز پیچیده‌ای نیست، خاکبرگ پوسیده با کود دامی می‌شود خاک اسیدی، تازه آماده آن هم در تمام مراکز عرضه گل و گیاه موجود است.
مراقب باشید: نسرین ظاهری قوی دارد، ظاهری که گول زننده است، در زمان جابه‌جایی حواس‌تان باشد زیرا ساقه‌هایش بسیار شکننده و آسیب‌پذیر‌هستند.
آبیاری: هفته‌ای دو بار و با اطمینان از خشک شدن خاک می‌توانید گیاه نسرین‌تان را آبیاری کنید، البته در تابستان تا هفته‌ای سه بار هم می‌توان این گیاه را سیراب کرد.

نسیبه سادات میرباقر/ مهندس کشاورزی