فوتبال ضعیف

توپ مثل بازی پینگ‌‌پنگ بین بازیکنان دو تیم ردوبدل می‌شد تا حوصله تماشاگران حاضر در ورزشگاه و بینندگان تلویزیونی سر برود. در کار این فوتبال بی‌برنامه، آنچه بازی را از تب و تاب می‌اندخت، خشونت بازیکنان و خطاهای مکرر و بی‌دلیل بود. این شرایط، منحصر به فرد است که این همه تماشاگر برای یک بازی به ورزشگاه بیاید، این همه حساسیت روی یک بازی باشد و رسانه‌ها روی آن متمرکز شوند و در نهایت فوتبالی در این سطح شاهد باشیم. البته این موارد، نکات منفی و نقاط ضعف این بازی بود. این بازی نکات مثبت هم داشت. دیروز 60 هزار نفر به ورزشگاه رفته بودند که این نشان می‌دهد همچنان پشتوانه اصلی فوتبال ما از این رشته حمایت می‌کند. نکته دیگر این بود که گلزن این بازی، یک بازیکن جوان و ناشناس بود. او هم مثل مهدی طارمی و علی علیپور، در دربی گل زد. آن هم در شرایطی که کسی نه او را می‌شناخت و نه حدسش را می‌زد که چنین بازیکنی پایش به گل باز شود. آن بازیکنان بلافاصله به بازیکنان موثر و بزرگ تیم‌های خود تبدیل شدند و امیدواریم عبدی هم به یک بازیکن بزرگ تبدیل شود و آینده فوتبال ما را تضمین کند. دربی 90 با همه ضعف‌هایش تمام شد و حالا نوبت به مربیانی می‌رسد که دو‌شمایل کاملا متفاوت دارند. گابریل کالدرون باید به رفع نقاط ضعف تیم خود بپردازد و به تکرار قهرمانی در لیگ برتر بیندیشد چون با این برد به صدر جدول چسبید و ناخواسته ذهن هواداران را به تکرار قهرمانی معطوف کرد.
اما آندره‌آ استراماچونی وضعیتی دیگر دارد. تیم او به بحرانی بزرگ وارد شده و باید به فکر بیرون آمدن از این بحران باشدو البته این چالش بزرگ، متوجه مدیران استقلال هم هست و تصمیم آنها می‌تواند آینده استقلال را رقم بزند.

بیژن ذوالفقارنسب

کارشناس فوتبال