یک جرعه روضه

سخنران به نقل از یک خطیب و واعظ گفت: «جمعیت، جلو بیایید و خوب گوش کنید می‌خواهم برایتان روضه شهید شدن امام حسین(ع) را بخوانم و بعد هم شروع کرد به خواندن روضه حضرت علی‌اکبر(ع). روضه تمام شد و جمعیت همچنان منتظر بودند و خطاب به واعظ گفتند پس چرا روضه کشته شدن امام حسین را نمی‌خوانی؟... واعظ گفت خواندم متوجه نشدید... .»
کوتاه بود و مختصر، اما زیباترین و جانسوزترین روضه‌ای بود که تا به حال درباره حضرت علی‌اکبر(ع) و امام حسین(ع) شنیده بودم؛ حسین نه در مقتل که در آغوش غرق به خونِ جوان رشید و زیبارویش که شبیه‌ترین فرد به پیامبر(ص) (خَلقا و خُلقا) بود، جان داد و این را آنهایی خوب می‌فهمند که پای قد کشیدن جوان باکمال و جمالشان پیر شده‌اند، و حال که قرار است دامادی و شادی و خوشبختی‌اش را ببینند، باید تکه‌های پیکر خونینش را روی بوریا جمع کنند و به سمت اهل حرم و خانواده ببرند.
علی‌اکبرِ جوان، از اولین یاران حسین(ع) بود که برای یاری پدر به میدان رفت؛ رفت و وقتی تکه‌تکه به آغوش پدر بازگشت، دل و جان حسین را هم با خود برد... قصه رشادت و شهادت حضرت علی‌اکبر؛ قصه همه جوان‌هایی است که برای دفاع از دین و آیین و ناموس و مولای خود به میدان رزم رفتند؛ از صدر اسلام تاکنون؛ شاید بخاطر همین درد مشترک و فراگیر است که آیین و رسوم چندانی نمی‌توان در بین آیین‌های محرمی ثبت ملی شده کشورمان برای این جوان کربلا یافت؛ که قصه او قصه همه پدرها و پسرهای دلداده و جدا مانده از هم است و نه‌تنها روز هشتم محرم که همه روزها به نام و برای این جوان شهید و رشید کربلا و جوانان چون اوست... با این همه اما در برخی مناطق کشورمان آیین‌هایی به نام حضرت علی‌اکبر هست؛ مثل آیین سنتی پرسه‌خوانی در ندوشن یزد؛ مراسمی به یاد حضرت علی‌اکبر.
آذربایجان، یکی دیگر از مناطقی است که رد پای روضه‌خوانی برای حضرت علی‌اکبر را می‌توان در آن یافت؛ البته این مراسم به طور خاص برای فرزند رشید اباعبدا... اجرا نمی‌شود، بلکه عزاداری است در قالب شبیه‌خوانی که صورتی است از بازسازی وقایع کربلا که در آن افراد به شیوه‌ای تجریدی به دو گروه اشقیا و امام‌خوان‌ها تقسیم می‌شوند.
اشقیا با لباس سرخ و تیره و صدای ناهنجار و امام‌خوان‌ها با لباس سبز و صدایی دلنشین وقایعی چون شهادت حضرت علی‌اکبر، حضرت عباس، حضرت قاسم و امام حسین(ع) را
به نمایش می‌گذارند.
اما شاید بیشترین عزاداری برای حضرتش را بتوان در گروه‌های تعزیه دید که تقریبا در همه نقاط کشورمان اجرا می‌شود؛ به ویژه در استان‌هایی چون اصفهان، مرکزی و... .
در بیشتر گروه‌های تعزیه‌خوانی، از صدای زیر و جوانی برای نقش‌خوانی حضرت علی‌اکبر استفاده می‌شود و از آوا و لحن بم نیز برای اشقیا‌خوانی بهره گرفته می‌شود.
خلاصه که امروز؛ هشتم محرم، روزی است به نام علی‌اکبر(ع) و به یاد رشادت‌های قهرمانانه او و شاید به نوعی پاسداشت تمام جوانان برومند و غیور و شهید رهرو ایشان.

فاطمه مرادزاده

ایران