ماجرای چگونگی کپیدنِ شخص مفسد

در شب اعدام یکی از دوستان شخص مفسد که با او در این فعالیت‌های اخلالگرانه همدست بود، اما مدرکی از خود برجای نگذاشته بود با کمک تنی چند از ایادی نفوذی خود در داخل زندان،‌ او را از زندان فراری داد و در بیرون زندان سوار خودرویی کرد که به همین منظور دزدیده بود و به سرعت از شهر خارج شدند. دوست شخص مفسد در راه به شخص مفسد گفت: ای شخص مفسد، اگر من نبودم اکنون داشتی وصیتنامه خود را به رشته تحریر درمی‌آوردی. شخص مفسد گفت: آری، از تو ممنونم و محبت تو را جبران خواهم کرد. ساعتی بعد به خانه‌ای متروک در ناحیه‌ای روستایی رسیدند. دوست شخص مفسد به شخص مفسد گفت: ای شخص مفسد، اگر من نبودم اکنون داشتی با اعضای خانواده‌ات که برای آخرین ملاقات با تو به زندان آمده بودند وداع می‌کردی. شخص مفسد گفت: آری، از تو ممنونم و محبت تو را جبران خواهم کرد. دوست شخص مفسد شخص مفسد را به درون خانه متروک راهنمایی کرد و تخت و لحاف او را به او نشان داد و در کنار او نشست و گفت: ای شخص مفسد، اگر من نبودم اکنون داشتی به سوی چوبه دار حرکت می‌کردی. در این لحظه شخص مفسد از جا برخاست و گفت: سوئیچ را به من بده. دوست شخص مفسد گفت: برای چه؟ شخص مفسد گفت: می‌خواهم به زندان بروم و خودم را معرفی کنم. دوست شخص مفسد گفت: وا. چرا؟ شخص مفسد گفت: اگر یک‌بار بمیرم بهتر است تا یک عمر زیر منت تو زندگی کنم. دوست شخص مفسد گفت: بیشین بینیم بابا. شخص مفسد نشست. دوست شخص مفسد گفت: یک‌مقدار بیشتر فکر کن. شخص مفسد یک‌مقدار بیشتر فکر کرد و گفت: الان که بیشتر فکر کردم به این نتیجه رسیدم که اگر یک عمر زیر منت تو زندگی کنم بهتر است تا بمیرم. دوست شخص مفسد گفت: پس بگیر بکپ. شخص مفسد گفت: چشم و کپید.

امید مهدی‌نژاد

طنزنویس