باید در سکوت چالدران قدم زد

روایت خبرنگاری و گزارش‌نویسی او اتفاق جذابی است که خواندن دارد. نژادصداقت زمانی که در حوزه مطبوعات مشغول به فعالیت بوده با توجه به علاقه‌اش به سفر، دست به ایده جالبی می‌زند؛ بدون این‌که از جایی حمایت مالی داشته باشد شروع می‌کند به سفر به مکان‌های مختلف. او بخشی از تامین مخارج این سفرها را گزارش تهیه می‌کرده‌ است. مثلا گزارش‌هایی برای معرفی مناطق خاص، روستاها و نقاط دیده‌نشده‌ای مثل منطقه «لایزنگان» که دارای بزرگ‌ترین دشت گل محمدی ایران است. بخش دیگر کار وی این بوده که در همان مناطق به‌دنبال آدم‌های خاص بگردد. بعضی‌ها هنری داشتند که آن هنر گرچه هنر اصیل آن منطقه بود، اما دیگر کسی اقبالی به آن نشان نمی‌داده و رو به انقراض بوده ‌است. طوری‌که اگر مثلا تنها هنرمندی که مشغول انجام آن هنر آباء و اجدادی‌اش بود اگر از دنیا می‌رفت دیگر کسی از نسل جدید ادامه‌دهنده راه نبود. او می‌گوید: «گاهی آن‌قدر در کوچه‌پس‌کوچه‌های چنین مناطقی راه می‌رفتم و با مردم گپ می‌زدم تا آن آدم‌ها را پیدا کنم و ازشان مصاحبه بگیرم و گزارش بنویسم. این یکی از تجربه‌های بکر و عجیب من در زندگی‌ام بود؛ چرا که حرف‌های ناب، ساده و بی‌آلایشی می‌شنیدم. گاهی اوقات برای آن افراد توضیح می‌دادم که مثلا روزنامه چیست؟ یا من وقتی صدای کسی را ضبط می‌کنم، این ضبط به منزله گرفتن تصویر کسی نیست، در حالی‌که اصلا تلفن همراه را جلوی چهره ایشان نمی‌گرفتم. می‌خواهم بگویم گاهی اوقات تا این حد در خلوت و آن روستای خودشان دور از هیاهوی زمان و دنیا داشتند زندگی می‌کردند.»
نژادصداقت حدود ده سال در رسانه‌ها و مطبوعات مختلفی از جمله جام‌جم، خبرگزاری کتاب، کرگدن، همشهری جوان به عنوان دبیر سرویس ادبیات فعالیت داشته است. «بود شد» نام اثر حورا نژادصداقت است. این کتاب توسط نشر تناوش به چاپ رسیده است.

شیما آشتیانی
خبرنگار