«چاق و لاغر» به تلویزیون برمی‌گردند؟

بالاخره تولید نسخه دهه نودی «چاق‌و‌لاغر» به کجا رسید؟ فکر نمی‌کنید دیگر وقتش است که داستان این عروسک‌ها را احیاء کنید؟
در سال‌های اخیر بشدت به دنبال این بودم که هم «چاق» و هم «لاغر» را از آرشیو بیرون بکشم و داستانی تازه برایشان خلق کنم. فکرهایی هم درباره جزییات داستان کرده بودم اما متأسفانه تغییر و تح ولات مدیریتی در سازمان و نوعی بی‌علاقگی برای تولید این مجموعه باعث شد که طرح من به نتیجه نرسد. من به‌دنبال راضی کردن مدیران بودم که حتی اگر بودجه لازم برای تولید مجموعه را ندارند اجازه تولید نسخه سینمایی «چاق و لاغر» را دهند و مشارکت کنند در تولید این نسخه تا بعد از اکران در سینما، فیلم بتواند در تلویزیون هم روی آنتن برود؛ هنوز که نتوانسته‌ایم به نتیجه برسیم.
فکر می‌کنید چرا علاقه‌ای برای تولید نسخه امروزی «چاق و لاغر» وجود ندارد؟
از کمبود بودجه بگیرید تا ادعای تاریخ مصرف گذشته بودن این کاراکترها، در این امر دخیل است اما تجربه نشان داده بازسازی محصولات نوستالژیک بشدت در جلب مخاطب موثر است؛ شما نگاه کنید که در هالیوود مدام انیمیشن‌های موفق را دنباله‌سازی می‌کنند چون می‌دانند ریسک بازگشت سرمایه بشدت پایین می‌آید یا در همین کشور خودمان مگر دنباله‌سازی در مورد «کلاه قرمزی» یا حتی «شهر موش‌ها» جواب نداد!؟
در طرح پیشنهادی‌تان برای ساخت نسخه تازه «چاق و لاغر» همچنان به تولید یک رئال-عروسکی علاقه دارید؟
واقعیتی که از «چاق و لاغر» وجود دارد ترس مخاطبان کودک دهه 60 از این دو شخصیت عروسکی است! مایه‌های معمایی کار باعث شده بود در کنار مفرح بودن، قدری ترس بر کار غلبه کند پس اگر بخواهیم مجموعه‌ای بسازیم که کودکان امروزی را هم جلب کند باید کمی بر ظاهر عروسک‌ها کار کنیم که آن حجم ترس کاهش یابد. بجز این اعتقاد دارم در نسخه امروزی «چاق و لاغر» باید در کنار تصاویر رئال و استفاده از عروسک‌ها، حجم تصویرسازی رایانه‌ای کار هم بالا برود که فضایی بشدت جذاب برای کار خلق شود. در دهه 60 امکانات تصویرسازی رایانه‌ای خیلی کم و واقعا دستمان خالی بود در پرداخت بسیاری از اتفاقات اما حالا می‌شود با ترکیب رئال و فانتزی یک داستان فوق‌العاده پرتحرک معمایی را روایت کرد. به‌خاطر خدا اجازه دهند که نسخه امروزی «چاق و لاغر» را تولید کنیم.
مدت‌ها به‌عنوان سازنده آیتم‌های دوربین مخفی در تلویزیون و اخیرا شبکه خانگی فعالیت داشتید اما مدتی است که در این حیطه کم‌کارتر شده‌اید. دلیلش چیست؟
اوضاع اقتصادی واقعا خراب است. برای تولید دوربین مخفی یا باید به سراغ شبکه سه برویم یا شبکه نسیم تا مغایرت مضمونی با اهداف شبکه نداشته باشیم اما مشکل اینجاست که بدون وجود اسپانسر نمی‌شود کاری را روی غلتک انداخت. اسپانسرها اغلب می‌روند سراغ برنامه‌هایی مانند «دورهمی» و «خندوانه» که گفت‌وگومحور هستند.
بعد از این همه سال فعالیت در حیطه دوربین مخفی که نباید نگران یافتن اسپانسر باشید.
اتفاقا برای یک طرح تازه تولید دوربین مخفی یک اسپانسر هم پیدا کردیم که خرج کار را بدهد و به جایش در برنامه برایش تبلیغ انجام دهیم ولی به دلیل برخی شرایط سازمانی اسپانسر موافقت نکرد.
خیلی‌ها گمان می‌کنند تولید دوربیـــــــــن مخفــــــــــــی‌کاری کم‌هزینه است که با حداقل‌ها جمع و جور می‌شود. آیا در واقع همین‌طور است؟
اصلا این‌طور نیست. اتفاقا نه تنها در ایران که در همه جای دنیا تولید حرفه‌ای دوربین مخفی جزو گران‌ترین کارهاست.
اول از همه این‌که اغلب مهمانانی که در چنین برنامه‌هایی حاضر می‌شوند انتظارات مادی خاص خود را دارند که گاهی این انتظارات بیشتر از دستمزد آن مهمان از یک طرح سینمایی یا تلویزیونی است. به جز این تولید دوربین مخفی به زمان بالایی نیاز دارد؛ گاهی پیش می‌آید باید چند ساعت فیلم بگیریم برای رسیدن به یک آیتم سی‌دقیقه‌ای دوربین مخفی. چون بسیاری از آنها که در برابر دوربین مخفی قرار می‌گیرند واکنش جالبی بروز نمی‌دهند و مثلا از هر شش نفر شاید یک نفر خروجی موفقی داشته باشد.
اخیرا مجموعه‌ای از دوربین مخفی‌ها را هم در فضای مجازی عرضه کردید اما بازخورد زمان عرضه برای تلویزیون را نداشت.
مجموعه‌ای به نام «سورپرایز‌شو» را برای یکی از سامانه‌های اینترنتی کار کردیم اما متأسفانه کار درست دیده نشد چون درست معرفی نگردید. کلی هزینه برای تولید این کار صرف شد ولی بازخورد لازم را از آن نگرفتیم. ما انتظار داشتیم به واسطه غلبه فضای مجازی بر زندگی روز ایرانیان زودتر از حد تصور دیده شویم و مخاطب به سمت‌مان بیاید اما آنچه دیدیم خلاف این امر بود. تولید برای فضای مجازی بیش از هر چیز نیاز به معرفی درست و اطلاع رسانی محصول دارد ولی سامانه موردنظر بر روی تبلیغات «سورپرایز شو» کاری انجام نداد و با این‌که در این مجموعه کوشیده بودیم ساختار تازه‌ای را برای تولید دوربین مخفی با حضور مردم عادی، چهره‌ها و روان‌شناسان بچینیم ولی نشد آنچه باید می‌شد...
آیا امکان ارائه «سورپرایز شو» به تلویزیون و پخش در رسانه ملی وجود ندارد؟
رایت مجموعه در اختیار همان سامانه اینترنتی است و اگر موافقت کنند می‌شود مجموعه را در تلویزیون روی آنتن برد ولی هنوز که در این باره اقدامی صورت نگرفته.
زمانی با مجموعه‌هایی مثل «شوخی با ستارگان» تولید دوربین مخفی را برای شبکه خانگی انجام دادید اما انگار دیگر در شبکه خانگی هم مشتری برای این‌گونه نیست.
زمانی اوضاع شبکه خانگی برای تولید خوب بود ولی اخیرا و بخصوص با افزایش ناگهانی قیمت لوح فشرده، کمتر کسی است که رغبت کند به تولید برای شبکه خانگی چون به خاطر قدرت‌گیری شبکه قاچاق، آمار تکفروشی محصولات در این مدیوم هم خیلی پایین آمده است.
در این اوضاع به نظر می‌رسد همچنان تلویزیون است که می‌تواند محملی باشد برای تولید و ارائه «دوربین مخفی» مگر آن که تغییر مدیوم دهید و مثلا به سمت سینما بروید.
اگر تلویزیون همراهی کند خوشحال می‌شوم که باز هم برایش دوربین مخفی تولید کنم ولی اوضاع اقتصادی تراژیک‌تر از آن است که بشود امیدی به کار برای تلویزیون داشت. آنچه این روزها ذهنم را درگیر کرده این است که یک کمدی سینمایی با محوریت کودکان بسازم. سعی دارم که با ترکیب رئال و تصویرسازی رایانه‌ای، یک کمدی جذاب برای مخاطب تولید کنم؛ البته در سینما هم پخش است که مهم است و کم نبوده فیلم خوب که در اکران ذبح شده.
برای همین به‌دنبال جلب‌نظر یک پخش‌کننده موفق مثل فیلمیران برای مشارکت در تولید هستم.

آرشام خدادوست

رسانه