میم مثل مادر...

پلک اول
هوا قند است، زمین قند است، دنیا را عطر عسل برداشته، بوی بنفشه و چوب می‌آید، بوی مشت بسته نوزاد، بوی زعفران و دارچین، بوی تسبیح چوبی وسط جانماز، بوی صلوات و سمنو. فرشته‌ها دف می‌زنند، محمد ... رسول مهربانی پدر شده است... پدر شده است تا سال‌ها بعد به دخترش بگوید تو مادر منی... کل بکشید که خدیجه دختری آورده که سرور زنان عالم است... ستونی از نور از خانه محقر محمد تا عرش رفته است... و بین خودمان بماند از همه خوشحال‌تر علی(ع) است که کفوش آمد، عرش را ببین، رواق‌هایش در هیاهوی پرواز پروانه‌ها در جنب و جوش است و چه خوشبختیم ما که در خنکای سایه معطر چادر مادر صبح را تنفس می‌کنیم، چه تقارنی بهتر از میلاد ماهدخت نبی و تکریم مادر، که فرمود بهشت زیر پای مادر است... هوا قند است... خدا را شکر که سایه مادر هست... یا فاطمه(س) فرزندانت را دریاب...
پلک دوم
هیچ‌وقت دستشان نمی‌سوزد، وقتی قابلمه را می‌گذارند وسط سفره، وقتی دم‌کنی را بر‌می‌دارند در بخار قارچی شکل بالای قابلمه، دم کشیدن برنج را امتحان می‌کنند. تا به همه یک تکه گنده نرسد و سیر نشوند ته دیگ ماکارونی دوست ندارند...
هر چیزی را هر جا گم کرده باشی یک جوری نشانی‌اش را می‌دهند که یک حباب کله گنده بالای سرت باز می‌شود که نکند خودشان قبلا قایمش کرده‌اند. عکس پروفایل تکی ندارند. یا عکس گل می‌گذارند یا عکسی که با بچه‌ها یا نوه‌هایشان است. یک ساعت دقیق درون دارند که هر ساعتی اراده کنی بلند می‌شوند و بیدارت می‌کنند. شب ازدواجت که شادترین شب زندگی‌ات است، وقتی همه مهمان‌ها می‌روند و تو قرار است بروی سر خانه زندگی‌ات بغض می‌کنی و بی‌خیال تیپ و آرایشت روی شانه‌هایش‌ های‌های اشک می‌ریزی ... مطمئنی فردا عصر دوباره توی پاتختی‌ات می‌بینی‌اش، ولی این حس غریب لاکردار یقه‌ات را ول نمی‌کند. همین فرشته‌ای که همیشه برایت دعا می‌کند، همه کارهایشان شیرین است‌. همین که تی‌شرت سفیدت بعد از شسته شدن صورتی می‌شود‌. یا دم‌دم‌های عید عزیز‌ترین پیراهنت می‌شود قاب دستمال. همین که دقیقا جارو برقی کشیدن را از جایی شروع می‌کنند که تو لم داده‌ای بشقاب تخمه را گذاشته‌ای روی سینه‌ات که دریبل‌های حیرت‌آور مسی را ببینی... مادرها را می‌گویم‌... همان‌ها که دنیا را بکوبیم و طلا کنیم و به پایشان بریزیم، جبران یک چهره چروک کردن از درد، به وقت نیم شبی سرد، از هول لگد زدنمان نمی‌شود‌... نمی‌شود دوستشان نداشت‌... الحق که فتبارک ا... احسن الخالقین...