من نمی‌دانم چرا جهان، مسیحیت را با مریم عذرا می‌شناسد، اما اسلام را با فاطمه زهرا نمی‌شناسد. به نظرم جا دارد هنرمندان و نویسندگان و مبلغان، کاری کنند که مردم دنیا با شنیدن نام اسلام فورا یاد فاطمه(س) بیفتند.
یاد زنی خانه‌دار، که اصلی‌ترین پروژه‌اش، پرورش فرزندانی اثرگذار و اصلاح‌گر بود. زنی که از سر مهر و محبتش، نان می‌پخت و خانه جارو می‌کرد و رخت می‌شست، اما مثل تلقی روشنفکرنماها از زن مسلمان، زن مطبخی نبود. که اگر بود هرگز آن اعتماد به نفس و صلابتی را که علیه کودتاچیان از خود نشان داد، نداشت. نه خودش و نه دست‌پرورده‌اش زینب(س). کسانی که اسلام را با پیامبرش می‌شناسند یاآنها که با شنیدن نام اسلام، یاد حضرت علی(ع) و امام حسین(ع) می‌افتند باید عظمت اینها را در خانه‌شان و نزد فاطمه(س) جست‌وجو کنند.
محسن رضوانی، شاعر
