وقتی کلیه قندی می‌شود!

علت نارسایی کلیه‌ها در دو‌سوم موارد، دیابت و فشار خون بالاست.

در دیابت نوع 2 اکثر بیماران علامتی ندارند؛ یعنی علائمی مانند پرخوری، پرنوشی و پرادراری ندارند. ولی در آزمایش، قند خون بالاست.

دیابت چگونه به کلیه صدمه می‌زند؟

در دیابت نوع 2 از آنجا که فرد علامت ندارد، دیر و به همین علت با دفع پروتئین مراجعه می‌کند. بیمار ورم دارد‌. فشار خون بالا دارد. ته چشمش خونریزی کرده و لیزر شده و بعد به متخصص کلیه مراجعه می‌کند.

در دیابت نوع یک، بیمار مراحلی را طی می‌کند تا به نارسایی کلیه می‌رسد. ابتدا مریض دچار «میکروآلبومین اوری» می‌شود.

یعنی میکروآلبومین دفع می‌کند. 30 درصد این افراد پروتئین نیز دفع می‌کنند و به نارسایی کلیه می‌رسند.

ما در ابتدا نمی‌توانیم پیش‌بینی کنیم کدام بیمار دچار نارسایی کلیه می‌شود و کدام بیمار دچار نمی‌شود.

هر چند وقت یک بار باید عملکرد کلیه بیمار بررسی شود‌. بیماری که میکروآلبومین دفع می‌کند باید فشارخون و قندش بهتر کنترل شود و دارو دریافت کند تا از پیشرفت نارسایی کلیه جلوگیری شود.

برای پیشگیری از نارسایی کلیه چه اقدامی لازم است؟

اول قند خون کنترل شود. داروهایی به بازار آمده که استفاده از آن عوارض قلبی و کلیوی را به تعویق می‌اندازد که البته هنوز وارد کشور ما نشده است.

توصیه بعدی، کنترل فشار خون است‌.

داروی لوزارتان که برای کنترل فشار خون تجویز می‌شود نباید با غذا خورده شود، چون جذب آن کاهش می‌یابد.

این دارو را یک یا دو ساعت بعد از غذا میل کنید. با مصرف این دارو، دفع پروتئین هم کاهش می‌یابد، اما دفع پروتئین اگر از یک حدی بیشتر شود پایین آوردن آن سخت است. توصیه سوم، کنترل چربی است و بعد هم کنترل وزن.

همچنین توصیه می‌شود کودکان و نوجوانان غذاهای چرب، فست‌فود و تنقلات حجیم شده مثل پفک مصرف نکنند. ورزش و فعالیت بدنی نیز داشته باشند. در خیابان راه رفتن، ورزش محسوب نمی‌شود.

مصرف نمک نیز باید کاهش یابد. ما برای بیماری که پروتئین دفع می‌کنند، مصرف پروتئین را کاهش می‌دهیم‌.

مصرف پروتئین فقط گوشت قرمز نیست. گوشت سفید مرغ و ماهی و حبوبات هم پروتئین محسوب می‌شوند. ما به این افراد، 6/0گرم به ازای هر کیلوگرم پروتئین توصیه می‌کنیم.