سرزمین آتش و یخ

خیلی‌ها می‌گویند سفر رفتن هزینه دارد و پول می‌خواهد، من هم همیشه بهشان می‌خندم که سفر پول نمی‌خواهد، پا می‌خواهد، پای رفتن. اگر اهل ماندن باشی پاییز و زمستان با بهار و تابستان فرقی ندارد و اگر بلد باشی دل به مسیر بدهی سرما هیچ جوره نمی‌تواند خانه‌نشینت کند.

این هفته می‌خواهیم مقاصد سفرهای زمستانی را با هم مرور کنیم، البته وسط ماجرای سرما و زیبایی‌هایش سری هم می‌زنیم به جاهایی که آفتابش وسط زمستان هم گرم و جاندار می‌تابد. این جور فضاها همان جاهایی هستند که می‌شود ما سرمایی‌ها هم مثل پرنده‌های گرمسیری بخشی از زمستانمان را به آنها کوچ کنیم و آفتاب زمستانی دلچسبی را تجربه کنیم.

از سرمای زمستان لذت ببرید

جایی برای یخ‌بازان

سرمایی نیستید و عاشق یخ و سرما هستید. برای ما سرمایی‌ها باورش سخت است، اما بفرمایید، بروید و لذت ببرید. ایرانمان در زمستان کم از این یخ و یخ بازی‌ها ندارد. می‌توانید خیلی جاها بروید و تجربه اسکی بازی و یخ‌نوردی داشته باشید. غرب و شمال غربی ایران تا دلتان بخواهد چنین فضاهایی دارد و می‌توانید به سفیدی کوه‌ها و دره‌ها زل بزنید و یک دل سیر زندگی در هوای زیر صفر درجه را زندگی کنید.

یکی از زیباترین تجربه‌های یخ بازی را می‌توانید در پیست اسکی پیام در شهر مرند استان آذربایجان شرقی داشته باشید. از تبریز به سمت مرند بروید و بعد از گذراندن مسافتی 20 کیلومتری به روستای پلکانی یام در دامنه کوه می‌شو برسید. روبروی این روستا پیست اسکی «پیام» قرار دارد، این پیست اسکی از قدیمی ترین پیست‌های اسکی ایران است و فقط 3 روز آخر هفته باز است. در این پیست شما می‌توانید وسایل اسکی را کرایه بگیرید سوار تله سیژ شوید و از امکانات آن مثل بوفه و پارکینگ و سرویس بهداشتی استفاده کنید. ناگفته نماند که این مجموعه، یک پیست اسکی هم مخصوص حرفه‌ای‌ها دارد.

حالا که از تبریز به سمت مرند حرکت کرده و کلی هم با اسکی کیف کرده اید، می‌توانید 70 کیلومتر پیش رفته و به شوط برسید. بعدش وارد جاده سمت چپ شوید و قره کلیسا را هم حسابی تماشا کنید. این کلیسا در 40 کیلومتری شهر ماکو قرار دارد و گفته می‌شود حواریون مسیح آن را ساخته‌اند. این بنای تاریخی زیبا می‌توانید سفر زمستانی تان را رنگ و بوی متفاوتی ببخشد.

دیگه کجا می‌شه رفت؟

اول ـ اردبیل و آبگرم سرعین می‌تواند برای زمستان دوستان سرمایی مقصد خوبی باشد. می‌توانند همزمان هم بارش برف را ببینند و هم تا گردن توی آب گرم فرو رفته باشند و لذت سرمای زمستان را در دل گرم تجربه کنند. اصلا چه چیزی بهتر از این تجربه جذاب و فراموش نشدنی؟ استخر گاومیش گلی یکی از فضاهای روباز سرعین است که می‌تواند به بهترین شکل این گرما در سرما را برایتان فراهم کند. مسیرتان آنطرف افتاد، حتما سری بزنید.

دوم ـ امان از دلبری‌های کردستان که خیلی‌ها فقط با بهار و تابستانش آشنا هستند. اما فکرش را بکنید در اوج سرما نشسته‌اید و دریاچه زریوار را تماشا می‌کنید. اما حواستان باشد که خیلی به استحکام این لایه اطمینان نکنید. توصیه ما این است که همین طوری از دور لذت ببرید، زیرا در صورتی که خدایی نکرده یخ زیر پایتان بشکند، آن وقت نباید انتظار کمک زیادی داشته باشید.

سوم ـ مگر می‌شود از کردستان گفت و یاد کرمانشاه و زیبایی‌هایش نیفتاد. آبشار پریشان کرمانشاه در روستای چرمه علیا قرار دارد و یکی از زیباترین تجربه‌های سفر زمستانی است. برای تماشای این آبشار یخ زده باید به روستای «چرمه علیا» در 23 کیلومتری شمال شرق سنقر در جاده سنقر به قروه بروید. فراموش نکنید اگر بخواهید بی‌هوا و بدون تدارک کافی خودتان را به جاده‌های این منطقه بزنید، جانتان پای خودتان است.

شمال همیشه یک گزینه است

بریم دریا!

همیشه نباید به دریا زد و زیر آفتاب داغش رویا بافت، گاهی هم باید دل به دریا زد و از دور تماشایش کرد. این‌طور وقت‌ها می‌شود راهی استان‌های شمالی ایران شد. از آنجا که مسیر دریا را خودتان بهتر از ما بلد هستید، پیشنهاد ویژه ما سر زدن به بام سبز گیلان در شهر لاهیجان است. می‌شود از آن بالا خیلی هیجان‌انگیز دره‌هایی را که تابستان و بهار پوشیده از چای هستند و سبزی شان چشم را می‌نوازد، با چهره‌ای متفاوت نگاه کرد و لذت برد.

دیگه کجا می‌شه رفت؟

اول ـ جزیره آشوراده و منطقه گمیشان در گلستان: در زمستان می‌توانید انواع اقلیم‌ها را در گلستان تجربه کنید. از کوهستان‌های مرتفع گرفته تا مناطق کویری. در میان همه اینها، توصیه ما به شما سفر به جزیره آشوراده و تماشای اسب‌های زیبا و آزاد در آن جزیره است. برای این کار باید یک توک پا تشریف ببرید اسکله بندرترکمن و از آنجا با قایق به مقصد این جزیره حرکت کنید. تماشای چادرهای عشایر و زندگی سنتی آنان نیز در منطقه «گمیشان» در نزدیکی بندرترکمن خالی از لطف نیست.

دوم ـ روستای شیخ موسی ـ مازندران: روستای شیخ موسی، در اصل به عنوان ییلاق مازنی ها، بخصوص دوستان مقیم بابل و اطراف آن شناخته می‌شود، اما سفر به آن در زمستان نیز خالی از لطف نیست. برای رسیدن به این روستا باید از شهر بابل به سمت گلوگاه حرکت کنید و پس از رسیدن به گلوگاه 20 کیلومتر دیگر هم در جاده گلوگاه برانید تا به روستای شیخ موسی برسید.

شرق کشور را فراموش نکنید

یک شرقی غیرغمگین

شرق ایران در زمستان به طور عمده از سه اقلیم آب و هوایی تشکیل می‌شود. یکی سرد و خشک که از مرزهای شمالی این منطقه شروع می‌شود و بجز چند منطقه قشلاقی تا جنوب استان خراسان رضوی ادامه دارد. یکی گرم و خشک (گرم‌تر نسبت به آن سرد البته، نه این‌که 60درجه بالای صفر باشد) که از جنوب استان خراسان رضوی و تا نزدیکی‌های خط ساحلی در استان سیستان و بلوچستان امتداد می‌یابد و دیگری هم گرم و شرجی که طبیعت آب و هوای مناطق ساحلی است.

جنگل حرا در سیستان و بلوچستان اولین و خاص‌ترین پیشنهاد ما برای سفر به شرق و جنوب شرق است. جنگل حرا در اطراف رودخانه فصلی باهو کلات و خورباهو قرار دارد، رودخانه‌ای با آب شیرین که به دریای عمان می‌ریزد. در این رودخانه می‌توانید با «گاندو» تمساح ایرانی هم ملاقاتی داشته باشید. البته یادتان باشد فقط از دور تماشایش کنید تا بتوانید بهار بعدی را هم ببینید.

دیگه کجا می‌شه رفت؟

اول ـ‌ حرم امام رضا(ع). نه اصلا شوخی نیست. می‌خواهیم آبشاری در خراسان رضوی را به شما معرفی کنیم، فکرش را بکنید آدم تا آنجا برود و حرم نرود. اصلا شدنی است؟ خب بعد از این‌که رفتید زیارت و ما را هم حسابی دعا کردید، سری به آبشار آبگرم بزنید. این آبشار در حدود 5 کیلومتری جاده مشهد به کلات نادری و در نزدیکی روستای «آبگرم» قرار دارد. آبشار آبگرم تنها آبشار ایران است که آب گرمی دارد و دمای آن به حدود 40 درجه هم می‌رسد.

دوم ـ سفر به فردوس و بشرویه در خراسان جنوبی هم از آن تجربه‌های ناب زمستانی خواهد شد. زیباترین کویرهای خراسان جنوبی متعلق به این دو شهرستان است. فردوس در 200 کیلومتری بیرجند و بشرویه در 120 کیلومتری طبس واقع شده. در فردوس می‌توانید دیداری به یاد ماندنی با جمعی از بهترین انارهای ایران داشته باشید و در بشرویه هم تا دلتان بخواهد بناهای تاریخی مربوط به دوره‌های مختلف وجود دارد.

هوای بهاری در زمستان

جنوب دوست‌داشتنی

با توجه به آب و هوای شرجی و به معنای کامل کلمه «داغ» این استان‌ها در جنوب ایران زمستان بهترین فصل برای سفر به این استان‌هاست. در این فصل می‌توانید از آب و هوای معتدل و لطیف این استان‌ها، به علاوه آب تنی در خلیج فارس و البته گشت و گذار در مناطق تاریخی و جنگلی آن کمال بهره را ببرید. اگر هم از جنسیت مونث بهره مند هستید که کیش و بازارهایش به میزان کافی معرف حضور هستند! و دیگر نیازی به معرفی دوباره ندارند.

چاهکوه و دره تندیس‌ها در هرمزگان اصل سفر زمستانی برای ما سرمایی‌ها خواهد بود. کیش را که می‌شناسید، بندرعباس هم که معرف حضور هست. دلفین‌های هنگام هم که معروف هستند دیگر! جدا از صدها جاذبه شناخته شده این استان، انتخاب ما چاهکوه و دره تندیس‌هاست. چاهگوه درواقع دره‌ای است با شکلی فوق‌العاده عجیب و منحصر به فرد که بر اثر باران و فرسایش خاک به شکل یک اثر هنری عظیم الجثه درآمده و یکی از ناب‌ترین مناظر طبیعی را در ایران حل کرده.

دره تندیس‌ها در همان مایه‌ها قرار دارد و اصلا از اسمش هم معلوم است که با چه جور دره‌ای سر و کار دارید. دره تندیس‌ها در 75 کلیومتری شهر قشم و چاهکوه در 85 کیلومتری آن قرار دارد. فقط برای نوردیدن این دره‌های عجیب و غریب، کاملا مجهز و با یک بلد راه حرکت کنید. زیرا همان‌طور که از اسمش بر می‌آید پر از پستی و بلندی‌های عجیب و غریب است.

دیگه کجا می‌شه رفت؟

اول ـ شوش و زیگورات چغازنبیل در خوزستان توصیه ما به شماست. هم می‌توانید از گرمای هوا لذت ببرید و هم سری به اماکن تاریخی بزنید، توصیه می‌کنیم بناهای چندهزار ساله شهر شوش را از دست ندهید. کاخ آپادانا، تپه آکروپل، کاخ شاوور و مقبره حضرت دانیال(ع)، زیگورات (نوعی معبد) 3300 ساله چغازنبیل هم در 15 کیلومتری شهرشوش قرار دارد که خوراک بر و بچه‌های تاریخ‌باز است.

دوم ـ از ما گفتن که تنهایی به کویر لوت نروید. شما که نمی‌دانید لوت استان کرمان چقدر کویر است، اصلا به آن لقب کویرترین کویر ایران داده‌اند. روزهایش خیلی گرم و شب‌هایش بی‌نهایت سرد. محال است تنهایی بشود آدم از پس خودش بربیاید. برای رسیدن به این کویر باید چند اقلیم آب و هوایی را پشت سر بگذارید. ابتدا باید از شهر سرسبز ماهان راه بیفتید و وارد یک جاده کوهستانی شوید. جالب اینجا است که چند ده کیلومتر کنار کویر لوت قبل از کویر به یک منطقه زمستانی و برفی به نام سیرج می‌رسید (یعنی بروید در کف تنوع آب و هوایی!) بعد از آن باید به سمت گرم‌ترین نقطه جهان یعنی شهداد حرکت کنید و بعد هم که کویر لوت در خدمت شماست.

زینب مرتضایی‌فرد

روزنامه‌نگار